I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
بهترین انیمه های فصل احتمالا فصل چهارم مای هیرو اکادمی و بخش دوم فصل سوم سورد آرت آنلاین باشن به همراه فصل سوم Nanatsu no Taizai و فصل سوم Chihayafuru.
Shokugeki no Souma چند وقتی هست داره درجا میزنه و امیدوارم بتونه با این فصل جدید به روز های اوج خودش برگرده چون طرفدارا اکثرا از فصل قبلی ناراضی بودن، Psycho-Pass 3 هم که به نظرم اصلا خوب نمیشه و خیلی زور بزنه یه چیز متوسط در حد همون فصل 2 ش خواهد شد.
در مورد انیمه های جدید هم من به جز No guns no life امیدی به هیچکدوم ندارم
Farewell
سلام مهدی جان. فکر کنم انیمه beastars رو جا انداختی!! مورد انتظارترین انیمه این فصل برای من اینه. استودیویی که کار قبلیش Land of the Lustrous بود بدون شک خیلی حرفا برای گفتن داره. ببینیم با یک مانگای شاخ مثل beastars چه میکنه.
آره این No Guns Life هم به نظر جالب باشه. بالاخره استودیوش Madhouse هست...
Can't find yourself. Lost in your lies
اتفاقأ از نظر داستانی با توجه به مانگاش خیلی حرف واسه گفتن داره. دوره خودش در چند مراسم بهترین مانگای سال شده بوده.
قسمت اول Beastars رو دیدم به نظرم عالی ساخته شده! یکی از بهترین انیمههای چند سال اخیر....... با وجودی که این ترم اصلأ وقت انیمه دیدن ندارم ولی دیدن این یکی واجبه.
Can't find yourself. Lost in your lies
با تعریف های شما انیمه Beastars رو شروع کردم و از دیدنش غافلگیر شدم خیلی خوب بود
انیمه Babylon هم تا قسمت 5 که دیدم برام جذاب بوده، ژانرش کاراگاهی-معمایی هست و یه جورایی بیشتر شبیه سریال های آمریکایی هست تا انیمه ها
انیمه No Guns Life هم خوب بوده ولی هنوز نمیشه قطعی نظر داد
انیمیشن معروف Zotopia رو اگر دیده باشید. حتما یه سری سوال برای شما پیش میاد که گوشتخوارها چه جوری تغذیه میکنن؟ چه جور کنار هم زندگی میکنن؟ اصلا تو دنیایی پر از تناقضهای نژادی و قومیتی زندگی مسالمتامیز چرا باید سخت باشه؟ انیمهی این فصل یعنی Beastars سعی بر این داره که این سوالات رو جواب بده. خوی و ماهیت تاریک شخصیت لگوشی، جذبه شخصیت لوئیس در کنار یک داستان رومنس با یک خرگوش کوچک ترکیب شده تا یک نسخهی انیمه شدهی Zotopia (شاید هم برعکس اون) رو به رو باشیم. از Opening جذاب و گرافیک سطح بالا و موسیقی خوب که بگذریم. این انیمه میتونه حرف های زیادی برای گفتن داشتن باشه. اما، انیمه از قسمت دوم تا پنجم مثل این شده که اگه یک قسمت رو نبیینی رو انگار چیزی رو از دست ندادی. تو قسمت اول یه زمینهچینی خوبی داشت. به جز قسمت چهارم و داستان تئاتر که میشد در قسمت دوم گفته بشه. داستان انیمه انگار استاپ کرده و نمیخواد جلو بره و جوری داره تعریف میشه که انگار داریم با یه انیمه طولانی مدت مثل وان پیس طرف میشیم نه با یه انیمه کوتاه ده قسمتی. از روند استانگویی مشخصه که این انیمه هم داره زمینهی تبدیل شدن به یک The Promised Neverland دیگه تبدیل میشه...البته نه از نظر جذابیت بلکه چند فصلی شدن انیمه ...