آخرین سریالی که دیدم | قوانین در پست اول

[wlh]

آخرین سریالی که دیدم در این تاپیک به معرفی سریال هایی بپردازید که در انجمن تاپیکی ندارند. نظرات خودتون رو در موردشون بگید تا شاید سریال های ناشناخته تر هم توی انجمن بیشتر دیده بشن. حالا یه سری قوانین خاص هست که امیدوارم هممون با رعایتشون به رشد این تاپیک و دیده شدن سریال های مهجور کمک کنیم. حتما نام انگلیسی سریال درج شود. اگر سریال مورد نظر غیر انگلیسی زبان است درج نام محلی آن نیز خالی از لطف نخواهد بود. حداقل یک عکس در اندازه مناسب از سریال قرار دهید. حتما از گالری اختصاصی انجمن برای آپلود تصویر یا پوستر سریال استفاده شود. لینک IMDB سریال مورد نظر حتما قرار داده شود. حتما خلاصه داستان از دید شما روایت شود. حتما چند خطی درباره ـی سریال مورد نظر خود بنویسید. لطفا از قرار دادن متن های کوتاه با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... به صورت کلی اسپم خودداری فرمایید. در صورت افشای بخش مهمی از داستان استفاده از تگ اسپویلر را مد نظر قرار دهید. در آخر امتیاز خودتان به سریال را از 10 درج کنید. لطفا در مورد کل سریال نظر دهید و اگر(توصیه نمی شود) بحث اپیزودیک مد نظرتان است پست خود را آپدیت کنید و از ارسال پست جدید خودداری فرمایید. سوالات خود در مورد سریال های معرفی شده در این تاپیک را در اینجا مطرح کنید. لطفا از درخواست لینک و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک اجتناب فرمایید. ** امیدواریم با رعایت نکات بالا تاپیکی مشابه با آخرین فیلمی که دیده ام در زمینه سریال ها داشته باشیم.

راهنمای تصویری تاپیک

[smh2011]

F1: Drive to Survive

بعضی وقت ها با یک اثری روبرو میشی و با خودت میگی یعنی این همه مدت این ایده و پتانسیل وجود داشته و کسی سراغش نرفته بوده؟ فرق نمیکنه حالا میتونه یه فیلم یا سریال باشه. میتونه یه موسیقی یا آهنگ باشه یا هر گونه هنر دیگه ای.
سریال مستند فرمول1 هم دقیقن همین موضوع براش صدق میکنه. مسابقاتی که حدود 70 سال از عمرش میگذرهو حالا 50-60 سال اولش رو هم که بزاریم کنار ولی میشه گفت 10-15 سال طول کشیده تا صنعت سریال سازی در طلایی ترین و پرکار ترین دوران تاریخ خودش همچین پتانسیلی رو کشف کنه و بره سراغش. واقعن چرا اینقدر دیر؟؟
حتمن توی دوران بلوغ و بعد از اون بواسطه عملکرد های مقطعی برخی تیم ها خیلی هامون به ورزش های دیگه ای بجز فوتبال دیدن روی آوردیم. نزدیک جام جهانی همه فوتسال میدیدیم. بسکتبال یا اخیرن والیبال. اما nba و فرمول1 شاید تنها مسابقاتی بودن که حتی اگه مشتاق دیدنشون هم بودیم بازم دستمون بسته بود و تهش باید به چند ثانیه تصویر اخبار ورزشی با صدای آقای زکایی بسنده میکردیم. چند سالی میشه که شبکه ورزش مسابقات رو پخش میکنه و البته برای خیلی ها دیگه وقتی نمونده که بشینن ببینن.
در مورد موفقیت این مستند همین بس که من رو کشوند که یکبار هم که شده بشینم مسابقات رو زنده ببینم.
بصورت اتفاقی و بعد از دیدن3 فصل این مستند دیروز چند دقیقه ای از گرند پری پرتغال رو دیدم.. چقدر سخته نگاهه کردنش. تمرکز زیادی میخاد. خلاصه که بهترین راهکار برای دیدن مسابقه ها بنظرم همین مستند میتونه باشه. مهم ترین ***تور موفقیت سریال داستان سرایی هست. هر مسابقه چیزی بیشتری از 50-60 دور هست و نزدیک به 20 مسابقه هر فصل برگزار میشه. 10 تیم و 20 راننده و 10 مدیر تیم که باهاشون مصاحبه میشه. پس حجم عظیمی از تصاویر و مصاحبه ها بدست میاد که در درجه اول یک تم داستانی باید استخراج بشه تا یکپارچگی تصاویر حفظ بشه. سریال شدیدن توی این موضوع موفق عمل میکنه. دومین عنصر موفقیت این مستند ماهیت اپیزودیک و مرحله وار بودنش هست. توی فصل اول خیلی از قوانین و اصطلاحات لازم رو توضیح میده و مهم تر اینمه مخاطبش رو تشنه نگه میداره. همون اول کار دستش رو رو نمیکنه. توی فصل اول تیم های فراری و مرسدس به عنوان غول های دست نیافتنی مسابقات تقریبن هیچ مصاحبه ای ندارن و فقط چند جا از دور دیده میشن و توی فصل دوم به عنوان شخصیت و خط داستانی جدید معرفی میشن و توی فصل سوم بالاخره اپیزود های کاملی رو به خودشون اختصاص میدن. فصل اول بیشترین تمرکز بر روی رد بول هست به عنوان یک تیم که داره تلاش میکنه به مقام های بالا برسه. در واقع هر زمان هر فرد یا تیمی داستانی برای تعریف داشته باشن بهشون پرداخته میشه.

در مجموع اگه یه زمانی از فرط بی حوصلگی یا خستگی حتی حوصله سریال و فیلم دیدن هم نداشتین این مستند میتونه بهترین گزینه براتون باشه.
در پایان چنتا چیز که با دیدنش به ذهنم رسید.
اول اینکه جقدر فضای شفاف و رقابتی بین تیم ها حاکم هست و دقیقن همینه که باعث پیشرفت همشون شده. سوپر لیگ اروپا هم همچین رقابتی رو میخواست داشته باشه اما مشکلات ریشه ای داشت.
دوم اینکه فقط ما ایرانیا نیستیم که توی دوران کرونا دور هم جمع میشیم یا زورکی میریم برا دیدن یک رویداد بلکه همه دنیا این مدلی هستن. اصلن نما های دور از چند دقیقه قبل از شروع مسابقات رو ببینین. جمعیت زیادی کنار ماشین ها هستن و با فاصله کم و البته با ماسک تجمع کردن.
سوم. چقدر جالب که برای مسابقات فوتبال مثلن چمپیونز لیگ یا جام جهانی یا حتی المپیک په عنوان بزرگترین و پر بیینده ترین رویداد های ورزشی در جهان همچین مستند های ساخته نشده. بری تک شخصیت یا برخی تیم ها به سفارش خودشون توی برهه های زمانی یک یا دو فصلی ساخته شده اما بدلیل نبودن و نداشتن یک داستان مشخص اگر بر حسب اتفاق باشگاه با یک چالش جدید روبرو بشه یا به یک موفقیت یا قهرمانی خاص برسه میتونه جالب باشه.

[kingnessi]

We Are Lady Parts یه گروه دخترای مسلمون با هم یه بند پانک راه میندازن و... غافلگیرکننده ترین چیزی بود که توی این چند ساله دیدم. ایراد هم داره ولی اونقدر خوبه که اصن بی خیال ایرادات. سریال خیلی خوبیه، کمدیش فوق العاده دقیق و با کیفیته و شخصیتهاشم خیلی خوبن. این سیتکام شش قسمته و هنوز زیرنویس فارسی نداره. البته هنوز پخش آمریکاش شروع نشده و قراره از سرویس آنلاین NBC پخش بشه. احتمالا تا اونموقع انکودهای مختلفش بیاد و ترجمه هم بشه.

[wlh]

We Are Lady Parts یه گروه دخترای مسلمون با هم یه بند پانک راه میندازن و... غافلگیرکننده ترین چیزی بود که توی این چند ساله دیدم. ایراد هم داره ولی اونقدر خوبه که اصن بی خیال ایرادات.

گفتنی‌ها رو که کینگی گفته ولی سریال، جمع و جوره، 6 قسمتِ 24 دقیقه‌ای، و جون میده واسه بینج. تمِ اصلی رو همون مشکلاتِ دوره جوانیِ بگم بیراه نیست اما اینبار با دستاویز قراردادنِ مشکلات جامعه برخاسته از اسلامِ انگلیسی. والا اگه سمت ما اینجوری بود که دیگه مشکلات اینقدر زیاد نمیشد... به تفکیک و توی بخش‌های مختلف سریال‌های بهتر از این دیدیم ولی پکیجش جوره، شوخی‌هاش همه دم دستی و یه جورایی برای ما قابل فهمه و معلومه یکی تقریبا از بین خودمون دررفته و دست بکارشده، به نظرم به قول همون دوستمون که گفت کمدی‌های مستقل در قالب سیتکام الان رو بورسه، اینم همونطوریه. ایراد چندانی ندیدم غیر از همینایی که تقریبا مشهوده، توی بخش موسیقی هم چیزی نگم بهتره ... بازیگراش یه خورده می‌تونستند از این حالت بیرون بیان ولی خب با این 226 نفر IMDB و نمره 8 چندان بد به نظر نمی‌رسه... امتیاز : 7

[wlh]

BROT The Valhalla Murders Nordic Noir زیرژانری است که به پشتوانه‌ـی در لفافه قراردادنِ مسائلی چون قتل، مردسالاری، تجاوز و تبعیض در بستری از مشکلات اجتماعی، القای مسائل پیچیده اخلاقی به بطن داستان با زبانی عاری از نمادگرایی و نمایش بدیع از طبیعتِ اسکاندیناوی (Nordic Countries) به موفقیت‌های زیادی نائل شده است. تقریبا بیشتر سریال‌های Nordic در ترکیبی با این زیرژانر به سبد نتفلیکس ریخته می‌شوند و البته ناگفته پیداست که طرفداران بسیار زیادی نیز برای خود دست وپا کرده‌است. در اینجا برخلاف Crime Fiction های انگلیسی خبری از پروسه‌ـی Whodunit نیست، واقع‌گرایی، سادگی و دقت به همراه زدایشِ کلماتِ اضافی از ویژگی‌هایی است که به موفقیت این زیرژانر نسبت می‌دهند. پروتاگونیست‌ها، کاراگاهانی ناسالم و بدور از تعریف قهرمان ساده هستند و به لطفِ از هم‌گسیختگی‌های اجتماع ـیست که به داستانی چندلایه جان می‌بخشند. Nordic Noir به کمک روایتِ تاریکش از معضلاتِ جوامع مدرن به این محبوبیت دست یافته ولی به نظر Brot تنها بر همین جنبه تاکید دارد و اصل اساسی را، که همان پیچش‌های داستانی مناسب است، فراموش می‌کند. درپی قتلی وحشیانه و عدم توانایی پلیس Reykjavik برای حل آن، مقامات تصمیم به کمک گرفتن از فردی خارج از مجموعه خود می‌گیرند... این سریال با دستاویز قراردادنِ مسئله‌ای نخ‌نما قصد دارد به موفقیتِ سریال‌های چون The Killing - The Bridge - Trapped یا حتی Bordetown نزدیک شود، اما با فاصله‌ای بسیار زیاد پشت سر آن‌ها قرار می‌گیرد. امتیاز 7/10 8 قسمت 40 دقیقه‌ای (8x40) - بدون زیرنویس فارسی

[kingnessi]

Unbelievable خلاصه: بعد از گزارش یه مورد ت.جاوز، تحقیقات پلیس شروع میشه اما از همون اول اتفاقاتی میوفته که مسیر پرونده رو تغییر میده. این مینی سریال متاسفانه آنچنان که باید و شاید دیده نشد ولی با این حال کیفیت فوق العاده خوبی داره. بازی هاش یکی از یکی بهترن و یه زوج کاراگاه درجه یک داره که هر دو عالی بازی کردن. مهمترین ویژگی سریال داستان و فیلمنامه س. خیلی دقیق و پر جزئیات نوشته شده، برخلاف پیش بینی تبدیل به یه مانیفست سطحی نمیشه و بخوبی داستانشو تعریف میکنه. Unbelievable هشت قسمت 50 دقیقه ایه، زیرنویس فارسی خیلی خوبی هم داره.

پ ن: داستان واقعیه.

[wlh]

Ethos من هنوز شخصیت رو ندیدم ولی بجرات می تونم بگم بهترین سریال ترکیه‌ای همین Bir Baskadir ـه. داستان به خوبی روایت میشه و همه چیز سرجای خودشه، این سریال بعدها شاید به عنوان معیاری برای قصه‌گویی در سرزمین‌های میانه (بین شرق و غرب) مطرح بشه. از داستان چیزی نمی‌گم برای اونهایی که می‌خوان ببینند. زیرنویس انگلیسی داره. Out of Context سرمایه‌گذاری نتفلیکس روی کشورهایی نظیر ترکیه، به خاطر ناب بودن داستان‌ها یا نامانوس بودن فضاهای شرقی برای مخاطب عام نیست بلکه حاصل سال‌ها سریال آبکی ساختنه، حالا چرا؟ حتی سریال آبکی هم نیاز به مقدمات خودش داره، نیاز به پیشرفت زیرساخت داره، نیاز به حلاجی کردنِ بازیگرها داره، نیاز به غربالِ تهیه کننده، فیلم بردار و کارگردانِ خوب از بد داره، به همین خاطر هست که نتفلیکس کارتش رو توی ترکیه بازی میکنه نه سایر کشورهای منطقه، البته اوضاع فرهنگی و سیاسی و میزان دخالت‌ها هم دخیلند ولی به نظرم عوامل ثانویه هستند، به همین خاطر هست که گفته میشه محصولات داخلیِ ایران (تحت عنوان شبکه نمایش خانگی یا غیره) هر چقدر هم که بد، باید ساخته بشه تا ضعف ها شناسایی بشه و پتانسیل هویدا بشه. به همین ترتیب مطمئنا بعدها داستان‌های خوب از شبکه نمایش خانگی جدا میشن و به بخش خصوصی میرن و سرویس های اینترنتی مستقل بوجود میان و بعد از اون هم سایر مراحل که دوستان از من واردتر هستند. این پروسه‌ای هست که ترکیه طی کرده و نتیجه این کار در غالب سریال هایی چون الف، Ethos، شخصیت و ... وارد مارکت جهانی میشن و ورای مارکت داخلی هستند. امتیاز : 8/10

Fatma بازی بی نظیر از Burcu Biricik رو نمیشه ندید، این سریال مدیون بازی این خانم هست که در نقش فاطما (فاطمه خودمون) هنرنمایی میکنه. سریال چندان داستانِ محیرالعقولی نداره و با یه مسیر مشخص از جاذبه شروع میکنه و طی 6 قسمت 40 دقیقه ای به سقوط ختم میشه. زیرنویس فارسی خوبی داره و چون از محصولات نتفلیکسه کیفیت مناسب براش موجوده. شاید اگه تعداد قسمت‌ها بیشتر بود زمان مناسب برای پرداخت شخصیت‌ها فراهم میشد. به نظرم موتور محرک سریال همون طوفان مردستیزی در غربه البته که المان‌های جامعه مرد سالارشرقی هم توش دیده میشه ولی فضا همونه. اما علیرغم تموم اینها فاطما داستانی رو روایت میکنه که دیدنش خالی از لطف نیست. ایراداتِ کم ولی بزرگی داره که میشه به بازی خوب بازیگر نقش اصلی بخشیدشون.

امتیاز : 7/10

[kingnessi]

This Way Up

داستان: آُنیا (تلفظش دقیقا همینه!) بعد از جدایی از دوست پسرش دچار افسردگی میشه و بعد از یک دوره درمان حالا باید برگرده سرِ کارش و با "زندگی" سرشاخ بشه. فصل دومو هم تازه پشت سر هم دیدم و بسی لذت بردم، فکر میکنم این سیتکام رو قبلا هم معرفی کردم ولی اینجا هم کمی بنویسم که خالی از لطف نیست. بعد از پایان ناامید کننده فصل اول فکرشو میکردم که اشلینگ بی (تلفظش دقیقا همینه!) کلا اون کلیف هنگر رو حذف کنه از فصل دوم و همینکارم کرده. واقعا حرکت کلیشه ای و پیش پا افتاده ای بود و اشتباه بزرگی که شخصیت "شونا" رو برد توی سایه: مشاهده محتوا اسپویلر این که دوتا زن با هم کار میکنن پس بیایم حتما بذاریمشون تو رابطه خیلی حرکت کلیشه ای و کهنه ای بود و بعید بود از این سریال. بدون پیش زمینه کارو خراب کردن و نه معلوم شد چرا، چه مدت، چطوری و اساسا با چه کیفیتی این رابطه اتفاق افتاد و تموم شد. همونطور که گفتم یه جوری جمعش کردن ولی توی فصل دوم تاثیرش رو گذاشت به هر حال. در مورد انیا هم داستان به جاهای بهتری رسید و منتظریم واسه فصل سوم. تفاوت مهم فلیبگ و This Way Up اینجاست که فلیبگ همه ش در مورد کاراکتر "فلیبگ" بود و بقیه همه توی حاشیه بودن ولی This Way Up نقش مکمل ها رو پررنگ تر کرده (ای کاش اون کلیف هنگر آخر فصل اول نبود) و داستان هم کمی روشن تر و سرحال تره. در مورد نقش شونا و اون کلیف هنگر گفتم اگه میخواید بدونید چطور باید از موقعیت های کلیشه ای اینجوری پرهیز کرد و دستِ اول باقی موند، سیتکام Trying رو پیشنهاد میکنم؛ نقش "کرن" رو اونجا ببینید. فصل اول زیرنویس فارسی خیلی خوب و محشری داشت ولی فصل دوم تازه اومده (زیرنویس انگلیسی داره). دو فصل 6 قسمتی هست، میانگین زمان هر قسمت بیست دقیقه.

پ ن: مگه میشه عاشق لهجه آیریشِ "اشلینگ بی" نشد

[kingnessi]

Gavin and Stacey داستان: گوین و استیسی داستان یه زوج جوونه که اتفاقی با هم آشنا میشن و با هم قراره از مشکلات و سختی های زیادی عبور کنن. سیتکام خوبیه و کمدی نسبتا خوبی داره ولی ویژگی اصلیش سادگی داستان و دوست داشتنی بودن کاراکترهاشه. Gavin and Stacey سه فصله، به همراه یه قسمت ویژه بین فصل دوم و سوم. یه قسمت ویژه هم بعد از گذشت ده سال از پخش قسمت آخر، سال 2019 پخش شد و قراره یه قسمت ویژه و پایانی هم بزودی ساخته بشه که داستان رو تموم میکنه. زیرنویس فارسی ندارد.

[wlh]

WistingThriller

ژانر : جنایی ، درام زبان : نروژی/انگلیسی زیرنویس : انگلیسی بازیگران : Thea Green Lundberg, Sven Nordin, Carrie‑Anne Moss یکی از جاذبه‌های نوآرِ نوردیک القای زیبایی و معصومیت به ذهن، بواسطه‌ـی به تصویرکشیدنِ نماهای بکر برفی قبل از بوقوع پیوستن تراژدی انسانی تا نقطه‌ـی گزند درام است. تضادی سرد، انزوایی دیوانه‌وار و احساس نابجایی در کنار تماشای مردمانی شیطانی که زیبایی بدی را با ظرافت به اوج می‌رسانند، این‌ها تنها نمونه‌ای از اعجابِ این زیرژانرِ نوآر است. با بودجه‌ای 11.4 میلیون یورویی، گران‌ترین سریال ساخته شده در کشور نروژ است. غیر از پخش در آپریل 2019 در خاک نروژ، بین سال 2019 تا 2020 در BBC/ BBC4/ AcornTV/ Sundance نیز پخش شده است. داستان سریال براساس دو رمان به نام های The Caveman (قسمت 5-1) و The Hunting Dogs (قسمت 10-6) از مجموعه Wisting به قلم Jorn Lier Horst است. Trygve Allister Diesen و Kathrine Valen Zeiner اقتباس از مجموعه کتاب را برعهده داشتند در حالی‌که Diesen کارگردانی هر 10 قسمت را نیز برعهده داشته است. سریال برای فصل دوم نیز به قاب تلویزیون بازخواهد گشت. What did Scandinavian film-makers think they were ever doing, 80 years of existential angst and Death playing nihilist chess, before remembering: we have crime. Coal. Snow. Blood. Fire. Cheekbones. Let’s do that درباره سریال داستان سریال در شهری کوچک اما زیبا به نام Larvik در 84 کیلومتری جنوب Oslo در جریان است. William Wisting رئیس بخش جنایی پلیس به تازگی همسرش را از دست داده و توانایی تطبیق زندگی شخصی با کار پلیسی را ندارد، دختر او Line خبرنگار روزنامه VG، به دنبال پروراندن داستانی از همسایه‌ـی مرده ـشان با زمینه تنهایی و غمگین بودنِ زندگی در مرفه‌ترین کشور جهان است، جسدی مدفون شده در زیر برف کشف می‌شود و Wisting باید با پرونده‌های قبلی و عملکردش در بخش جنایی روبه‌رو شود... نظر شخصی آنچه که بخش اعظمی از طرفدارانِ درام-جنایی از یک سریال انتظار دارند جنایات مخوف، خشن و پیچیده در کنار درام‌ـی دلهره‌آور است. کم‌تر سریالی را می‌توان یافت که جلوی نامش هر دو گزینه بالا تیک خورده باشد، این سریال نیز از این قاعده مستثنا نیست. داستان سریال در دو پارتِ جدا و متصل روایت می‌شود بگونه‌ای که شاید بتوان آن‌را دو فصل 5 قسمتی درنظر گرفت. فضای برفیِ نوردیک‌ها درکنار اِلِمان‌های معماری شهری و تصاویر بدیع شاید برای ما دیگر کافی نباشد، سریال هرچقدر در بُعد فنی و تهیه خوب پیش رفته در ارائه‌ـی داستانی شگرف تنبلی کرده است. به نظر روح سرمای فضایِ سریال به تنِ بازیگر نقش William Wisting سایه انداخته است و شاید انتخاب‌های بهتری نیز وجود داشت. در عوض Line بخوبی در نقش خبرنگاری باهوش و ماجراجو در شهری کوچک و جنایت‌زده ایفای نقش می‌کند. اما شاید مشکل نه از بازیگران بلکه از خود داستان و فقدانِ هیجانِ یک جنایتِ زیبا نشات می‌گیرد، هر دو داستان در پی ارائه‌ـی استاندارد و همه‌پسندی از ژانر نوآر هستند در حالی‌که شاید کمی خلاقیت و خارج از چارچوبِ قواعد بودن، می‌توانست هدررفت سرمایه را کاهش دهد. به هر روی به نظر نوآرِ نوردیک به پایانِ راهِ زیبایی که پیموده بود رسیده است و شاید ما فقط به دنبال فضایی جدید آمده بودیم. با تجربه‌ـی اندک من از این زیرژانر به نظر خلاء داستان‌پردازی مناسب همه‌گیرتر از هر ویروسی درجهان است. امتیاز : 6.5/10

[kingnessi]

Lovesick داستان: در مورد دوتا پسر و یه دختره که دوست و همخونه هستن تا اینکه یکیشون یه بیماری مقاربتی (روم به دیوار) میگیره و حالا باید به تمام اونایی که باهاشون رابطه بی تربیتی (بازم روم به دیوار) داشته اطلاع بده که تست بدن و اگر مشکلی بود درمان کنن. ایده اولیه ش عالیه و داستانهای جالبی هم داره که بیننده رو هم میخندونه و هم علاقه مند میکنه به ادامه دادن سریال، کاراکترهاشم عالین بخصوص "لوک" کمدی خیلی خوبی هم داره و در عین حال بخش رمانتیک و درامش واقع گرایانه س که همین نکته مثبت اصلی سریاله. lovesick سه فصل و مجموعا 22 قسمت 25 دقیقه ایه. زیرنویس فارسی هم نداره.