After Life :بحث و تبادل نظر پیرامون فصل سوم

[yaser63]

در این تاپیک می‌توانید پیرامون فصل سوم مجموعه After Life که انتشار آن توسط سرویس Netflix از چهاردهم ژانویه 2022 (بیست و چهارم دیماه 1400) آغاز شده است, بحث و گفتگو بفرمایید. لطفا اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا عنوان قسمت موردنظرتان را بیان کنید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دوستانی که هنوز قسمت مورد نظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در موارد ضروری استفاده از تگ اسپویلر را نیز مد نظر قرار دهید.

[lady snow]

فصل سوم داره میاد

[opeth1h]

اپیزود اول فصل ۳

شروع آروم فصل آخر سریال با ریتم همیشگی ریکی جرویز همراه با معرفی شخصیت ها و مکان های همیشگی به همراه چندتا سکانس خوب مثل

مشاهده محتوا اسپویلر

پرتاب کاکتوس پشت خط عابر و ناشر فالگیر

شروع مناسبی بود
8/10

اپیزود دوم فصل 3
چیزی که خیلی توی این سریال جالبه و شخصیت ها و مکان های معمولی رو برجسته میکنه تابوشکنی های دیالوگهاش هست
این قسمت هم سکانس های سویینگر ها (کسایی که رابطه ضربدری با همسر دیگران برقرار میکنن) همینطور سکانس حموم جیمز (یکی از بهترین شخصیت های سریال) عالی بودن - رابطه تونی با اما داره شخصیت خودشو پیدا میکنه تا سریال بی حاشیه و جمع و جور After Life به جمع بندی نهایی برسه
9/10

[kingnessi]

این داستانِ "من زنم مرده پس از همه چیز بدم میاد، من افسرده م" به زور واسه فصل اول کافی بود. ولی الان سه فصله که جرویس داره هی آب میبنده بهش و قالبش میکنه به ملت الان سه فصله داره میره قبرستون، میره خونه سالمندان (حتی باباشم جایگزین کرد)، میره و قدرت نامتناهیش در تمام زمینه ها رو به رخ افراد کم عقل و بیخودِ اطرافش میکشه و شبا میاد میشینه فیلمای زنش رو میبینه. لامصب خب که چی؟ حالا چون نتفلیکس اونقد خره که بهت پول میده و هی سریالت تمدید میشه دلیل نمیشه هی پشت سر هم تکراری بذاری. این فصل به شدت ابلهانه س. یه کاراکتر خونه میخواد یهو گیرش میاد اون یکی دوس پسر میخواد یهو گیرش میاد؛ نصف کاراکترهای سریال حذف شدن و یا اصن رفتن تو حاشیه، کمدی وجود نداره و یه مشت چرت و پرت خودخواهانه و خودستایانه نوشته شده توسط جناب نویسنده و کلا به زور میخواد بگه من خنده دارم. شوخی هاش به شدت مسخره س (هر روز صبح پستچی میاد میگه دوس دخترم فلانه..) فصل سوم یه چرخه بی پایان از بلاهت و بیهودگیه و انصافا شدت چرت بودن و بی معنی بودن و جفنگ بودن این فصل رو به سختی میشه توصیف کرد. این سریال همون یه فصل اولش اونم به سختی ارزش دیدن داشت بعد از اون زباله شد و این فصل آخرش که دیگه از زباله هم یه چیز اونورتره. با همین فرمون جرویس هی پول مفت میگیره از شبکه و هی میتونه بره جلو و با توجه به چیزی که ارائه میده تا بیست فصل هم میتونه ادامه بده؛ چه ایرادی داره اگه سگشم مُرد باز جایگزین میکنه دیگه مهم اینه لپتاپش گم نشه که هر قسمت فیلمای زنِ خدانیامرزشو ببینیم

[opeth1h]

قسمت سوم فصل 3
یکی از بهترین قسمت های کل سریال
سکانسهای جیمز و برایان همه عالین مثل سکانس روانشناس توی فصل دوم
(خاطره جنسی برایان از زنش و کاکولد بودن اجباریش زمانی که با خونسردی تعریف میکرد واقعا خنده دار بود)
با کینگی موافقم که درگذشت زن تونی و ناراحتیش نخنما شده و اصلا تونی که کاملا اتئیست هست و به هیچ پدیده ای اعتقاد نداره قائدتا باید فقدان رو جزیی از طبیعت بدونه و فراموش کنه و این با ماهیت شخصیتی که ارائه میده تعارض داره منتها دیدن ویدئوها بهانه ای برای داستان سازی توی فضای سریاله
این سریال در واقعا سریال نیست یک استندآپ کمدی باحاله که لوکیشنهای مختلف داره
9/10
قسمت چهارم فصل 3
یکم بیشتر از کت دیدیم و ریکی جرویز انتهای سریال میخواد یه شمایی از تمام شخصیتها به بیننده بده
این قسمت نشون داد هیچ چیز مطلق نیست (اشاره به اطمینان کت از بکار نبردن لفظ کانت)
باز هم من هر لحظه منتظر زوج برایان و جیمز بودم
دیالوگ های جنسی سریال برای من خیلی بانمکه
8/10

[opeth1h]

پایان سریال
جدا از فراز و نشیب کلی سریال بخصوص افت فصل دوم به نسبت فصل اول سریال یک چارچوب مشخصی رو از اول تا آخر طی کرد که برای عاشقان استندآپ کمدی میتونست خیلی جذاب باشه در عین حال شوخی هاش ممکنه برای خیلی ها بی نمک و زننده باشه جدا از تمام این مسائل پایان سریال واقعاً زیبا و تاثیرگذار بود برگشت تونی به زندگی عادی از دریچه سخاوت و رهایی از تعلقات مادی در کنار تعلقات فکری قسمت آخر رو کاملاً فلسفی کرد که با کمی ارفاق بهش نمره کامل میدم (شعری که لیسا در ویدئو آخری که ازش میبینیم و در مورد فلسفله مرگ میخونه به شدت زیبا بود)
میانگین امتیاز من به فصل آخر : 8.6
میانگین امتیاز من به کل سریال (18 اپیزود): 8.6 (9)

[smh2011]

برای من سریال از همون اولش معرکه بود.
درسته که چفت و بست داستانی درست درمونی نداره. درسته که شخصیت پردازی آنچنانی نداره. درسته که نمیشه این همه فیلم از زندگیت داشته باشی از تک تک لحظات معمولیش و اکثر دقایق سریال تکرار مکررات هست.
اما برای من بیشتر همه این موارد وسیله و ظرفی هست تا ریکی جرویس بیاد و جهان بینی و ایده هاش راجب مرگ یکی از عزیزان رو در قالبی بجز استندآپ کمدی های روتین بر روی صحنه اجرا کنه.
شاید جزو معدود دفعاتی بود که خودم رو درگیر داستان پردازی نکردم. دیالوگ ها، موسیقی متن و هر آنچه که گفته میشه برای من بقدری جذاب و گیرا بود که به همه چیز چشم پوشی کنم.
پایان بندی سریال رو هم کمی تا قسمتی دوست داشتم. حتی بنظرم الزامی نبود که همه شخصیت ها رو بخایم ببینیم که چه به سرشون میاد. درکل هیچکدوم هم برام مهم نبودن. شعر لیسا و محو شدن تونی و خانواده 3نفرشون به همراه یه موسیقی دلنشین برای پایان بندی کافی بود.