The Midnight Club:داستان های وحشت در آسایشگاه,معرفی,بحث

[yaser63]

The Midnight Club عنوان درام ژانر وحشتی است که بر اساس کتابی به همین نام به قلم Christopher Pike ساخته شده و بهار سال 2020 سفارش ساخت خود را از سوی سرویس نتفلیکس دریافت کرد.Mike Flanagan و Leah Fong که سابقه همکاری بایکدیگر را در مجموعه The Haunting of Bly Manor را دارند,سازندگان این سریال می باشند.فیلمبرداری سکانس های این اثر بهار و تابستان 2021 در ونکوور کشور کانادا به انجام رسیده است.طبق برنامه اعلامی انتشار اپیزودهای فصل نخست مجموعه در ده قسمت از هفتم اکتبر 2022 (جمعه پانزدهم مهر 1401) آغاز می شود.+++ خلاصه داستان: داستان مجموعه در آسایشگاهی به نام Rotterdam Home روایت می شود.در این آسایشگاه نوجوانانی که مبتلا به بیماری های لاعلاج هستند نگهداری می شوند.گروهی از این بیماران هر نیمه شب دور هم جمع می شوند تا داستان های ترسناک برای یکدیگر تعریف کنند.آنها با هم قرار می گذارند تا هر کدام که زودتر درگذشت از عالم پس از مرگ با سایرین ارتباط برقرار کند.بعد از اینکه یکی از اعضای گروه فوت می کند اتفاقاتی عجیب و باور نکردنی در آسایشگاه بوقوع می پیوندد.++ بازیگران: Iman Benson Igby Rigney Zach Gilford Samantha Sloyan Matt Biedel Heather Langenkamp تیزری از سریال : تماشا دریافت

[kingnessi]

شروع آنچنان قدرتمند شروع نشد. یکی از ایراداتی (تمجیدهایی) که به فلنگن میگرفتن این بود که چرا از جامپ اسکر کمتر استفاده میکنه و چرا از اون فضای پاپ کورنی ژانر بهره نمیگیره که توی قسمت اول این کارو کرد. یه جورایی قسمت اول رو واسه منتقدین ساخته بود. اما درباره داستان: ایده جالبیه و جای کارِ زیادی هم داره، مطمئنا فلنگن هم دست پُر اومده و قرار نیست ناامیدمون کنه ولی مجموعا اون المان جذابیت رو نداره و یا بهتره بگم تا الان نداشته. هر فیلم و سریالی به یه "آن" نیازه داره و این سریال هنوز خودشو نشون نداده. انتخاب بازیگرا خوب بود و گروه خوبی رو تشکیل دادن.

[kingnessi]

پایان نکته مثبت اینکه فلنگن هنوز اون جادوی شخصی و منحصر به فردشو از دست نداده و نکته منفی اینکه همین تنها نکته مثبت این سریال بود. ایده خوبه ولی داستان چیز جدیدی ارائه نمیده و همه غافلگیری هاش رو میشه از همون اول حدس زد. قصه کلا روی هواس و تقریبا هیچکدوم از خطوط داستانی به جایی نمی رسن. فلنگن قبل از این تجربه سریال چند فصلی رو نداشته و شاید ایراد همینجاست. برای فصل اول باید به یه نتیجه ای میرسیدیم و حداقل باید داستان به یه نقطه ای میرسید. اما امضای شخصی فلنگن: این فیلمساز استاد اینه که احساسات عمیق انسانی و موضاعاتی مثل عشق و ایمان رو با پس زمینه ای از قصه های ترسناک همراه میکنه و آنچنان دلپذیر اینا رو با هم ترکیب میکنه و تعریف میکنه که منحصر به خودشه و دلیل اصلی علاقه م به این فیلمسازه. اینجا هم همینطوره؛ کاراکترها همگی دراومدن و روابطشون دوست داشتنی شده و همین دلیل خوبیه که بگیم سریال در فصل های بعدی بهتر میشه و از این منجلاب رها میشه. بازیگرا عالی ان و شخصیت مورد علاقه م "ساندرا" ست. داستانهای میدنایت کلاب خوبن و حتما باید توی فصل های بعدی ادامه پیدا کنن. نکته مهم اینه که باید کیفیت خطِ اصلیِ داستان هم برسه به کیفیت این قصه ها و از این ابهام و کلیشه در بیاد. مثل همیشه فلنگن از لحاظ فنی کم نذاشته و سریال خوش آب و رنگی ساخته. منتظر فصل دوم میمونم.

پ ن:
خداوکیلی اینا اصلا شبیه یه گروه آخرِ خطیِ رو به موت نبودن آقای فلنگن

.Love doesn’t die, People do
Merrit Malloy - Epitaph

[alimori]

من خیلی خوشم نیومد از سریال. نمیدونم چرا فلانگان این استعداد ذاتی ای که داره رو سرکوب میکنه و دنبال چیزهای جدید میگرده. قوی ترین کارش هم the haunting of hill house بود که بی تردید شاهکاری در تلویزیون هست. بعد از اون دیگه زده جاده خاکی و سریالاش چنگی به دل نزده. نمیدونم شاید میخواد بگه من علاوه بر ترسناک ، چیزای دیگه ام هم خوبه. بابا مردم دنبال یه چیز ترسناک قوی میگردن . تو رفتی دنبال درام و این مسخره بازی ها. از نمرات سریالاش هم معلومه که افت کرده چون خودش رو محدود کرده و سریالش رو از ترسناک به درام تغییر داده. مثل اینه مسی رو با اون همه استعداد گلزنی بزاری دفاع آخر . امیدوارم فلانگان به مسیر درست برگرده و دوباره ترسناک بسازه نه این مزخرفات اخیر.