The Last of Us ||| گفتگو و بحث پیرامون فصل اول

[kingnessi]

در این تاپیک می‌توانید پیرامون فصل اول مجموعه The Last of Us که اپیزودهای آن از پانزدهم ژانویه 2023 (یکشنبه بیست و پنجم دیماه 1401) از شبکه HBO منتشر می گردد بحث و گفتگو کنید. لطفا اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا عنوان قسمت موردنظرتان را بیان کنید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دوستانی که هنوز قسمت مورد نظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در موارد ضروری استفاده از تگ اسپویلر را نیز مد نظر قرار دهید.

[kingnessi]

قسمت هشتم عجیبترین نکته این قسمت کارگردانی متوسطش بود. عباسی کارگردان کاربلدیه و انتظار یه اپیزود شاهکار رو داشتم ولی در عوض با یه تدوین سرسری و سکانس ها و شاتای تکراری، داستانِ یه کاراکترِ خوبو خراب کرد. دیوید کاملا کارتونی دراومده. اینجا شاید همه ش تقصیر کارگردان نباشه چون قراره کل داستان رو توی 45 دقیقه جمع کنه، خب مشخصه همین میشه ولی تدوینِ ناشیانه اوضاعو بدترش کرده. سکانس شروع اضافیه و کلا دیوید رو لو میده در حالی که میتونستیم بدون اون سکانس بریم جلو و اینطوری المان غافلگیری رو داشتیم (یه سکانس دیگه مشابه همین وسط اپیزود هست). دیوید کاراکتر جالبی بود و با اختصاص زمان بیشتر بهش (حداقل دو قسمت)، یه داستان هوشمندانه تر (نه یه کلیشه ی تکراری، گل درشت و نخ نما شده که از همون سکانس اول بفهمیم طرف چکاره س)، و در کمال تاسف یه کارگردانی بهتر، میتونست نقطه قوتِ کل فصل باشه که کاملا به هدر رفت.

پ ن1: لامصب حداقل قبلش نشون میدادی جول میتونه یه تکونی به خودش بده، که بعدش ما باور کنیم پنی سیلین شفاش داد و رمبو شد.
پ ن2: بازیگرِ شخصیت دیوید کارش درست بود.
پ ن3: ایده رستوران به جای کلیسا بهترین و تنها ایده ی درست این اپیزود بود.
پ ن4: سکانس آخر خوب بود، توی برفا
پ ن5: بلا رمزی خیلی خوب بود.
پ ن6: اون همه گوشتِ آدم و کارگردان هیچ سکانسِ جذابِ حال به هم زنی نگرفته؟ به اینکه کارگردان این قسمت علی عباسی بود شک دارم.

[saeedporreza9]

قسمت 8

از قسمتهای قبلی یکم بهتر بود ولی صحنه های اکشن و خونریزیش بالیوودی شد. پتانسیل شخصیتها از بین میره چون کلا یک قسمت وقت دارن خودشونو نشون بدن.برای قسمت آخرم زیاد هیجان ندارم شاید خوب تموم شه ولی هایپ کننده نباشه برای فصل دوم.

7/10

[hamed224]

قسمت 8 به لحاظ فضا سازی فوق العاده بود بر خلاف نظر دوستان کارگردانی عالی عمل کرد در عرض 45 دقیقه در کمترین زمان شخصیت دیوید رو باور پذیر ارائه کرد
بازی بلا رمزی در این اپیزود عالی بود چند اکت حرفه ایی داشت که نشان از تبحر کارگردان در بازی گرفتن از بازیگر داشت.

8/10

[smh2011]

برای من و شاید خیلی از هم سن و سال هام صنعت ویدیو گیم حکم یک عقده ای رئ داره. دوره ای که با gta و igi شروه میشه میرسه به pes و fifa و call of duty و نهایتن نسخه های اولیه assassins creed و همونجا ها متوقف میشه. یعنی دقیقن جایی که صنعت ویدیو گیم جهش وپیشرفت عظیمی رو در زمینه گرافیک و داستان سرایی شروع میکنه و نیاز به سیستم های قوی تر و یا کنسول های بازی برای ادامه این مسیر نمایان میشه و من مجبور میشم از این قطار دل انگیز پیاده بشم. همین میشه که کل تجربه من از بازی لست آف آس میشه نیم ساعت اول بازی که حول سکانس های اولیه سریال و شروع نابه سامانی ها میگزره.
ولی خب کیه که از فضائل بازی شنیده باشه و منتظر سریالش نباشه.
خب پر واضحه که سریال پروداکشن قوی و خوبی داشته. طراحی صحنه نسبت به نمونه مشابهش که واکینگ دد باشه واقعن سطح بالاتری رو داره.تیم نویسندگی و بازیگری هم همینطور. یعنی بصورت کلی سریال سطح قابل قبولی داره و میخام به مواردی که توین 5قسمت اول مطرح شده بپردازم.
اول از همه انتخاب بازیگر دو نقش اصلی. در اینکه هر دو به شدت خوب بازی میکنن. اما در قیاس با بازیگر های گیم اصلی و عدم شباهتشون میشه حق رو به منتقدین سریال داد.
درکل داستان گویی و روایت بازی اونقدر در سطح بالایی قرار داره که کار رو برای اقتباس خیلی سخت و حساس میکنه. کما اینکه با کوچکترین تغییرات الان طرفداران بازی گارد گرفتن. به عنوان مثال کاراکتر های بیل و فرانک و داستانشون رو فقط از دید سریال نگاه کنیم درست و منطقی هست و اپیزود سوم به تنهایی میتونه جزو تاثیرگذار ترین اپیزود های سریال باشه که نمونه های مشابهش رو توی خیلی از سریال ها دیدیم. اما وقتی پای بازی به وسط میاد خیلی ها با هم جنس گرا بودن این دو نفر مشکل دارن. یا کاراکتر های سم و هنری نسخه برعکس هست که گویا توی سریال مخاطب به درک بهتری ازشون رسیده.
چنین دوگانگی ها و قیاس هایی بیشتر روی طرفداران گیم تاثیر داره تا مخاطبی که فقط سریال رو میبینه و گیم رو تجربه نکرده و خب چون گیمر هاجمعیت کثیری رو تشکیل میدن گروه دوم هم تحت تاثیر افکار اون ها قرار میگیرن.
درکل سریال اثری در خور تماشا هست که کمی تا قسمتی داره نون بازیش رو میخوره و به نظرم بیشتر از اونچه که خودش ارائه میده بهش توجه میشه. دلیلش هم این هست که سریال بخوبی تونسته مکمل بازی معروفش بشه. کاراکتر های فرعی بازی رو به خوبی پرداخت کرده (حتی باوجود تغییراتی که ایجاد کرده. یعنی خود داستان سرایی و پرداخت شخصیت های بیل و فرانک مشکلی نداره و فقط مشکل بعضی ها با گی بودن این دو نفر بوده و درواقع از لحاظ منطق داستان مسئله ای نیست) روی همین حساب برای منی که بازی رو تجربه نکردم سریال معمولی تر از اونچه که بایدهست.

یک چشمه ای از اونچه که میخاستم رو توی قسمت ششم شاهد بودم. با اینکه گیم رو بازی نکردم ولی خب باتوجه به ماهیت ویدیوگیم قطعا در طول مسیری که طی میشه رابطه پدر و دختری بین الی و جوئل شکل میگیره که سریال تا قبل از اپیزود ششم کمتر تونسته بود اون رو نمایش بده و بیشتر مفاهیم انسانی مد نظر خالق در داستان های تک اپیزودی ارائه شده بود. شاید وجود یکی دو اپیزود بیشتر میتونست به سریال کمک کنه. هیچوقت فکرشو نمیکردم این رو بگم ولی واکینگ دد شیره تک تک کاراکتر ها و داستان هاش رو می کشید و دورشون هم نمینداخت. اینجا هم با دوز خیلی خیلی کمی دوست داشتم بیشتر با جوئل و الی و روابطشون آشنا بشم. سریال های قدیمی تر که فصول بالای 20 قسمتی داشتن هم فرصت برای انجام این کار رو داشتن.
ولی خب مخاطبی که گیم رو بازی کرده از تموم نکات ریز بین شخصیت ها خبر داره و سریال براش یک مکمل فوق العاده رو داره.
یک مورد دیگه هم که هرچقدر سریال ادامه پیدا میکنه به چشمم میاد بازی خیلی خوب بلا رمزی و پدرو پاسکال هست. بخصوص بلا رمزی. حالا نمیدونم چقدر این دو نقششون رو در راستای بازی ایفا میکنن. ولی بنظرم شیطنت الی سریال بیش از ویدیوگیم و اخم و بی حس بودن جوئل سریال بیش از گیم باشه. درکل احساسم میگه که گیم نسبت به سریال اتمسفر سنگین تر و اخمو تری داره.
یک بحث دیگه ای هم راجب پست های ایرادگیر بعضی دوستان شکل گرفت که همه پست هاشون ایراد به فیلم و سریال هست و انگار زورکی و بالاجبار فیلم و سریال میبینن.
اشاره مستقیمی نشده بود ولی خب اگه من هم جزو اون دوستان مورد اشاره باشم دفاع و استدلالم اینه که دو حالت داره برای من. خب وقتی خیلی از خوب ها و شاهکار هارو ببینی توقعت بالا میره.و ذهن ناخودآگاه اثر رو با اونچخ که در پس زمینه خودش هست مقایسه میکنه و در رده های پایین تری قرارش میده.
دوم هم اینکه شاید بالا رفتن سن و شرایط اجتماعی و همه مواردی که روزانه باهاشون سر و کار دارم من رو کمی بد عنق کرده که در درجه اول نکات منفی رو میبینم. اما درکل همچنان والاترین و اولین تفریحم همین فیلم و سریال هست.

[Alex Vause]

ضعیف ، بی محتوا ، پر از ایراد ، شعاری ... نیم ساعت وقتم رو هدر داد ... حالا چرا نیم ساعت ؟ چون اسکیپ زدم دیگه این قسمت رو
هرچقدر از مسخره بودن این کشیش و کلیساش و آتیش گرفتن نمادینش بگم کم گفتم.

[x7music]

سریال عالیه و خوب ساخته شده ببینید لذت ببرید الکی برای خودتون مدیحه سرایی نکنید اینطور بشه اونطور بشه پولشو داشتی برو خودت بساز نداری لذتشو ببر و تمام
این دختر بلا رمزی واقعا بازیگر عالی هست اینده خوبی و درخشانی داری و به تنهایی لذت سریالو چند برابر میکنه

[Habibfallah]

من که خودم واقعا خیلی مشتاق این سریال بودم، شدیداً ناامید شدم. اونقدر به مسائل حاشیه ای پرداخته شده که اصل رو اصلا از یاد بردن. داخل بازی که باید درگیر اکشن و جنگ بیشتر میشدی، همش درام بود و فیلم پخش میشد، داخل سریال که باید صحنه های اکشن و هیجانی بیشتر داشته باشه، همش درگیر حواشی شده!!! واقعا نمیدونم چرا اینجوری میکنن با همچین موضوع جذابی

[kingnessi]

پایان فصل از قسمت قبلی بهتر بود. روی داستان کار کردن و هرز نرفتن. بهترین تصمیم کارگردان توی این قسمت، برداشتن تمرکز از روی اون سکانس بیمارستان بود که عملا کل اپیزود رو به یه درام ساده درباره انتخاب تبدیل کرد و البته عواقبی که در ادامه میاد. مجموعا فصل خوبی بود ولی چیزی که کارو خراب کرد تعریف و تمجیدهای فله ای یی بود که از سریال شد.خیلی بادش کردن و طبیعتا در این حالت باید انتظار داشت با تلنگری هم بترکه. به اندازه ی خودش خوب بود و ترغیب شدیم فصل دوم رو هم ادامه بدیم ولی اصلا هم قدِ امتیازات و به به و چه چه ای که واسه ش راه انداختن نبود.

پ ن:
اولین بار که صدای مادر الی رو شنیدم فهمیدم کیه، پایکِ خودمونه به به از این صدا و به به از این سیما

[kntu]

خب این فصل تموم شد و واقعا چیز خاصی تو چنته نداشت به جز اینکه اولین باری بود که اقتباس ابرومندانه ای از یک ویدیو گیم شد
این به نوبه ی خودش اتفاق خوبیه چون ادمای بیشتری تونستن این داستان رو بشنون و در کل توجه به صنعت گیمینگ هم بیشتر خواهد شد و ممکنه این صنعت بیشتر جدی گرفته بشه
اما احتمالا عواقب بدی هم داشته باشه چون ممکنه دوباره به تقلید از این کلی فیلم و سریال اقتباسی ساخته بشه که احتمالا اکثرا آشغال هایی از جنس فیلم مورتال کامبت، فیلم مکس پین، آنچارتد و ... باشن


موفقیت های نسبی این اقتباس چند دلیل به خصوص داشت:
ساختار خیلی خاص و سینمایی بازی
نقش نداشتن گیمر در تغییر داستان بازی
ساخته شدن اقتباس توسط شبکه ی بزرگ، پرمخاطب، پرامکانات و پولدار HBO
حضور سازنده ی بازی (نیل دراکمن) به عنوان شو رانر اصلی سریال (در کنار کرگ مازین که شورانر بسیار موفق و مناسبی بود)
حضور آهنگساز غول بازی (گوستاوو سانتا اولایا) به عنوان آهنگساز سريال

اما با وجود تمام این عوامل باز هم به خوبی خود بازی نشد پس دیگه وای به حال سایر اقتباس ها


در مورد وفاداری باید بگم که هیچ تخطی ای نداشت و تقریبا تا جاییکه یادم میاد داستان همین بود (به جز ماجرای بیل و فرانک)

اما مهم ترین چیزی که میخوام بگم در مورد بازی بعدی و فصل بعدی سريال هست

بازی دوم last of us شاهکار عجیب غریب و بی بدیلی بود، در حدیکه من بعد از چند سال هنوز هم متعجبم که چه جوری این بشر همچین اثری ساخت
هم از نظر گرافیک و گیم پلی ولی مهم تر و عجیب تر از نظر داستان و نوع روایت
بهترین، عجیب ترین و آزاردهنده ترین روایت دو شاخه ای که من سراغ دارم و دلیل اونقدر شاهکار بودنش ماهیت تعاملی مدیوم گیم بود که شما میتونستید داستان رو نه فقط

مشاهده محتوا اسپویلر

از زاویه ی دید دو دشمن ببینید، بلکه خودتون اعمال دو دشمن رو مرتکب میشدید، ینی عملا هرکاری که کردن رو شما بودید که به عنوان player بازی انجام میدادید و تمام سیستم قضاوت اخلاقی و دوست و دشمن بودن تون رو به میریخت، مخصوصا حسی که به داستان بازی اول داشتید

بنابراین مطمئنا اون شاهکار رو نمیتونن در قالب سريال یا فیلم دربیارن، مگر اینکه بخوان راه کاملا متفاوتی برای روایتش پیدا کنن

نهایتا اینکه فصل اول برای من که هر دوتا بازی رو بازی کردم زیاد راضی کننده نبود ولی نگرانی اصلیم از فصل های بعدیه چون قسمت دوم بازی شاهکار اصلیه

[codec_pack]

حضور سازنده ی بازی (نیل دراکمن) به عنوان شو رانر اصلی سریال (در کنار کرگ مازین که شورانر بسیار موفق و مناسبی بود)

اتفاقن همین حیوون سریال رو هم خراب کرد.