Poker Face | تبادل نظر پیرامون فصل اول

[kingnessi]

در این تاپیک می‌توانید پیرامون فصل اول مجموعه Poker Face که اپیزودهای آن از بیست و ششم ژانویه 2023 (پنجشنبه ششم بهمن ماه 1401) از سرویس Peacock منتشر گردیده است، بحث و گفتگو کنید. لطفا اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا عنوان قسمت موردنظرتان را بیان کنید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دوستانی که هنوز قسمت مورد نظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در موارد ضروری استفاده از تگ اسپویلر را نیز مد نظر قرار دهید.

[wlh]

به نظرم سریال خوبیه، یه خرده بعد از ۵ قسمت ساختار روایت داستان تکراری شده یعنی یه مقدمه بعدش چارلی و بومممممممم. اگه تغییری در سریال ایجاد بشه قطعا توی این بخش ساختار میتونه کمک کنه. داستان‌ها هم به روز ن هم جالب و کشش مناسب رو ایجاد می‌کنند منتظریم ببینیم هفته بعد چی داره برامون... این"case-of-the-week" که شکل کلی سریاله و آنتولوژی نمیشه معادل فارسی داره؟! پ.ن :‌ از بین اون سه نفر فقط کامنت کنید ببینم کدوم یکی هستید؟(: راست : علی وسط : الکس چپ : خودم هومن هم میتونست باشه ولی خب سریال رو ندیده

[kingnessi]

4,5 قسمت چهارم یه کم ساده لوحانه بود و سرسری نوشته شده بود ولی پایانش عالی بود. در مجموع قسمت زیاد جالبی نبود. ولی قسمت پنجم عالی بود. خیلی به روز و به موقع بود. بزرگترین تهدید بشری نه بمب اتمه نه کوره های آدم سوزی؛ بلکه خطر اصلی یه تعداد کله ی پوک و خالیه که به شکل مزخرفانه ای با مزخرفاتی "به عنوانِ" آزادی و برابری پُر شده.پ ن1 همون ایرادِ آنتالوژی شدن هنوزم موجوده.

پ ن1: به دور و برتون نگاه کنید
پ ن2: جری ساینفلدِ جوون هم باحال بود.
پ ن3: موسیقی این قسمت عالی بود (قسمت چهار؟؟)

پ.ن :‌ از بین اون سه نفر فقط کامنت کنید ببینم کدوم یکی هستید؟(: راست : علی وسط : الکس چپ : خودم هومن هم میتونست باشه ولی خب سریال رو ندیده

هیچکدوم
.pervy pete

[wlh]

قسمت ششم

سریال بخوبی مدل روایی خودش رو جا انداخته ولی بعضی از قصه‌هاش رو نتونسته به پای بقیه برسونه مشخصه که پایلوت و قسمت۵ از نظر کیفیت قصه یه سروگردن بالاتر از بقیه هستند و باید درک کرد انتخاب موضوع قصه خودش نصف راه موفقیته. این قسمت نمیتونه پابه‌پای بهترین داستان‌های سریال پیش بره و جا می‌مونه به نظرم در نهایت با یکی دوقسمت معمولی دیگه بریم سراغ پایان‌بندی فصل اول. در سریال هم دو خط کلی جریان داره یکی همونی که همه‌چی رو بهم گره میده (تعقیب‌وگریز) و یکی داستان‌هایی که نمیتونیم چفت‌وبسط یا ربط‌شون به هم رو پیدا کنیم. در بهترین حالت میشه گفت قسمت‌آخر روایتگر هر دوتای اینهاست یا اینکه فقط به همون اولی بپردازه که این یکی محتمل‌تره. شاید باید رفت و کلیت سریالی مثل کلمبو که پوکر‌فیس ازش الهام گرفته رو فهمید تا بدونیم سر این یکی چه بلایی قراره بیاد شاید هم باید به سرگذشت فیلم‌هایی که سازنده سریال داره دقت کرد. در هر صورت اپیزود ضعیفی بود...

[Julie]

>> من اصلا نتونستم از این سریال لذت ببرم. از اولش هم به‌خاطر داستانی که داشت خیلی مشتاق نبودم، اما به‌خاطر تعریف‌های دوستان رفتم سراغش. خطوط داستانی سریال بسیار ساده‌لوحانه و بدون هیچ هدفی پیش می‌ره. وقتی داستان لایه عمیق و هدفی نداره، حداقل باید توئیست‌ها و بیان خوبی داشته باشه که همچین چیزی توی سریال دیده نمیشه. دیالوگ‌ها سطحی هستن و نویسنده نتونسته فضا و شخصیت‌سازی رو به کمال برسونه. بیشترین چیزی که به چشم من اومد بازی‌های درجه یک شخصیت‌های اصلی بود وگرنه بقیه چیزای سریال چنگی به دل نمی‌زد.

[wlh]

قسمت هفتم
احتمالا نظرم راجع به قسمت‌های معمولی درست دربیاد و شکی نیست قسمت آخر یا باید بزرگترین توییست کل سریال یا بزرگترین ایده کل سریال رو داشته باشه وگرنه ادامه دادنش به نظرم غیرمنطقی میاد. خبر تمدید فصل دوم هم اومد پس من انتظار دارم بهترین قسمت این فصل همون قسمت دهم باشه. نمیدونم بقیه هم متوجه می‌شن و صحبتی راجع به لایه زیرین داستان که گریزی به مسائل روز آمریکاست، نمی‌کنند یا نظرشون راجع به اون بخش میتونه تاپیک و برآیند نظرات رو تغییر بده و سعی می‌کنند بیخیال این بخش بشن. مثلا نحوه تقابل شخصیت‌های رنگین‌پوست و سفیدپوست میزان شرارت اونها و برنده یا بازنده اخلاق در داستان‌ها. مشخصا سریال سعی نداره مرزی به این‌صورتی که من گفتم ترسیم کنه پس خیلی نرم‌ازبغل بعضی مسائل رو رد میکنه ولی اثراتش لامصب باقی می‌مونه و نمی‌تونی به توالی اتفاقات فکر کنی و به انگیزه‌های شخصیت‌ها برای انجام‌دادن اون عملی که جرقه‌ی کلی آتش داستان رو میزنه، فکر نکنی. البته شاید اینقدر دوستان اینجور سریال‌ها رو دیدند یا نمونه‌های بسیار بهتری رو تماشا کردند که اینا تقریبا عادیه براشون و قابل صرفنظر ولی دقت کردم کم پیش اومد از بین ۴-۵ نفری که داریم نظر میدیم راجع به این بخش صحبت کرده باشیم. مثلا قسمت ۵ واقعا پتانسیل بالایی داشت بقیه قسمت‌ها هم همینطور ولی به سادگی از کنارش گذشتیم و درگیر نحوه روایت جدید(البته نه چندان جدید ولی تازه برای ما) هنرنمایی ناتاشا و شاید جو ناشی از جدید بودن سریال شدیم.

>> من اصلا نتونستم از این سریال لذت ببرم. از اولش هم به‌خاطر داستانی که داشت خیلی مشتاق نبودم، اما به‌خاطر تعریف‌های دوستان رفتم سراغش. خطوط داستانی سریال بسیار ساده‌لوحانه و بدون هیچ هدفی پیش می‌ره. وقتی داستان لایه عمیق و هدفی نداره، حداقل باید توئیست‌ها و بیان خوبی داشته باشه که همچین چیزی توی سریال دیده نمیشه. دیالوگ‌ها سطحی هستن و نویسنده نتونسته فضا و شخصیت‌سازی رو به کمال برسونه. بیشترین چیزی که به چشم من اومد بازی‌های درجه یک شخصیت‌های اصلی بود وگرنه بقیه چیزای سریال چنگی به دل نمی‌زد.

امیدوارم گول تبلیغات زرد ما رو نخورده باشی خلاصه که اگه بهت بد گذشت شرمنده. به نظرم ژانر جنایی درام با تم رازآلود و البته قصه‌ی اون‌ها باید یه خرده ارجینال باشه مثلا بره سمت رمان جنایی‌های انگلیسی معروف (شرلوک، پوآرو، آگاتاکریستی و ...) یا کلا از اون سمت دل بکنه و بندازه تو جاده بریکینگ‌بد حالا اگه کم گفتم یا بد گفتم دوستان تصحیح کنند. موفقیت توی این ژانر خیلی سخته مخصوصا با دو مثالی که زدم برات فکرنکنم این سریال قصد داشته باشه بره اونطورجاها هرچند اسمی مثل جانسون قطعا دوست داره ارزش کارهاش به اونا نزدیک بشه ولی خودشم میدونه با ایده‌ی خانمِ خوشگلِ خوش‌صدایِ دروغ‌سنجِ خوش ادا‌اطوار نمیتونه و طبیعتا نباید بتونه چون اگه این ایده موفق بشه حقیقتا چیزی از اون دو دسته‌ای که گفتم در یادها باقی نمی‌مونه و مستقیم شیرجه میزنیم توی چاه بلاهت. مثلا تو فرض کن واسه‌ی نبوغ شرلوک شرارتی مثل موریارتی یا نقطه‌ی خاکستری به اسم آدلر قابل تعریفه یا برای والتر پادی به نام گوستاوو فرینگ و هایزنبرگ حالا برای خانم‌دروغ‌سنج چی؟ اینجا چه شروری می‌تونی پیداکنی که پابه‌پای این ماشین بی‌استنتاج حرکت کنه؟ خیلی ساده یه دروغگوی قهار که دروغ‌سنج از پسش برنیاد همینقدر تباه یعنی تو هر چی این داستان رو کش بدی و بچلونی یه شاهکار ازش درنمیاد پس به قصد سرگرمی باید دید اما اینکه ازش تعریف میشه تبلیغ زرد نیست، جذابیت پکیجی که ارائه کرده اینقدر تعریف رو میطلبه همینقدر ساده ولی به هیچ وجه با سریالی که تبدیل به شاهکار بشه یا حتی نزدیک اون اسم‌ها بشه طرف نیستیم یعنی برم جلوتر اگه فیلم‌های این عزیزدل رو دیده باشی متوجه میشی قراره چی ببینی و در همون حد ازش انتظار داری فکر کنم بای دیفالت اینو باید رو خودمون نصب کنیم که قرار نیست دیگه سریال شاهکاری ببینیم و سهمیه شاهکار ما تموم شده و الان دوران پساگلدن‌ایج تلویزیون رو میبینیم که چنگی هم به دل نمیزنه پس راضی باش

[Julie]

امیدوارم گول تبلیغات زرد ما رو نخورده باشی خلاصه که اگه بهت بد گذشت شرمنده. به نظرم ژانر جنایی درام با تم رازآلود و البته قصه‌ی اون‌ها باید یه خرده ارجینال باشه مثلا بره سمت رمان جنایی‌های انگلیسی معروف (شرلوک، پوآرو، آگاتاکریستی و ...) یا کلا از اون سمت دل بکنه و بندازه تو جاده بریکینگ‌بد حالا اگه کم گفتم یا بد گفتم دوستان تصحیح کنند. موفقیت توی این ژانر خیلی سخته مخصوصا با دو مثالی که زدم برات فکرنکنم این سریال قصد داشته باشه بره اونطورجاها هرچند اسمی مثل جانسون قطعا دوست داره ارزش کارهاش به اونا نزدیک بشه ولی خودشم میدونه با ایده‌ی خانمِ خوشگلِ خوش‌صدایِ دروغ‌سنجِ خوش ادا‌اطوار نمیتونه و طبیعتا نباید بتونه چون اگه این ایده موفق بشه حقیقتا چیزی از اون دو دسته‌ای که گفتم در یادها باقی نمی‌مونه و مستقیم شیرجه میزنیم توی چاه بلاهت. مثلا تو فرض کن واسه‌ی نبوغ شرلوک شرارتی مثل موریارتی یا نقطه‌ی خاکستری به اسم آدلر قابل تعریفه یا برای والتر پادی به نام گوستاوو فرینگ و هایزنبرگ حالا برای خانم‌دروغ‌سنج چی؟ اینجا چه شروری می‌تونی پیداکنی که پابه‌پای این ماشین بی‌استنتاج حرکت کنه؟ خیلی ساده یه دروغگوی قهار که دروغ‌سنج از پسش برنیاد همینقدر تباه یعنی تو هر چی این داستان رو کش بدی و بچلونی یه شاهکار ازش درنمیاد پس به قصد سرگرمی باید دید اما اینکه ازش تعریف میشه تبلیغ زرد نیست، جذابیت پکیجی که ارائه کرده اینقدر تعریف رو میطلبه همینقدر ساده ولی به هیچ وجه با سریالی که تبدیل به شاهکار بشه یا حتی نزدیک اون اسم‌ها بشه طرف نیستیم یعنی برم جلوتر اگه فیلم‌های این عزیزدل رو دیده باشی متوجه میشی قراره چی ببینی و در همون حد ازش انتظار داری فکر کنم بای دیفالت اینو باید رو خودمون نصب کنیم که قرار نیست دیگه سریال شاهکاری ببینیم و سهمیه شاهکار ما تموم شده و الان دوران پساگلدن‌ایج تلویزیون رو میبینیم که چنگی هم به دل نمیزنه پس راضی باش اعتراف می‌کنم که خودمم دنبال یه هل بودم که ببینمش و تبلیغات شما فقط نقش یه کاتالیزور رو داشت. بد که نگذشت و سرگرم‌کننده بود ولی من کلا با همون شاهکارهایی که گفتی (به‌خصوص شرلوک) هم خیلی سر سازش ندارم. کلا وقتی شخصیت مثبت داستان زیادی قوی و سفید باشه دیدن سریال برام سخت می‌شه. برای مخاطبی مثل ما که دیگه مغزمون از اون صفر و یکی دراومده و باور داره که هیچ بد و خوب مطلقی نیست، همچین قصه‌هایی از نظر محتوایی که چیزی برای ارائه ندارن ولی حداقل باید از نظر ظرافت‌های بصری و ارائه توئیست‌های پیچیده قوی باشن. برخلاف تو به‌نظر من پکیجی که تو این سریال وجود داره اونقدار هم جذاب نیست. یه سری چیزای رو اعصابی داره مثل وراجی بعد از قهوه‌خوردن و ... که به نظر من در نیومده. اتفاقا من کارای دیگه ریان جانسون رو دیدم و تا حدودی می‌دونستم که باید منتظر چی باشم ولی از نظر من پکیج جذاب یعنی همون فیلم چاقوکشی. حالا بر خلاف تو (که فکر می‌کنم این روزا خیلی نوستالژی پرست شدی) من اصن با این قضیه که دوران طلایی تلویزیون گذشت و سهمیه شاهکار تموم شد موافق نیستم. قبول دارم که تا حدود زیادی سریال ساختن شده یه فرمول مشخص و دیگه از فرم هنری خودش خارج شده و کم‌کم داره شبیه مهندسی می‌شه، اما به محض از دست رفتن بازار و جذابیت این سبک کارا، دوباره شاهد ایده‌پردازی‌های جدید خواهیم بود.

[kingnessi]

6,7 قسمت ششم عالی بود. مونولوگای بازیگرا و چرخش دوربین روی استیج فوق العاده بود. بازی ها هم یکی از یکی بهتر که البته از الن بارکین چیزی جز اینم انتظار نمیرفت. اما توی غافلگیری قسمت هفتم خیلی خوب عمل کرد. چرخش های پشت سرِ همِ داستان و اون پایان درجه یکی که داشت نشون داد با چه سریالِ شاهکاری طرفیم. از اولش دوست داشتم داستانِ پس زمینه توی همه قسمت ها ادامه پیدا کنه و حیف بود اون بخش داستان رها بشه و توی یه قسمت جمعش کنن ولی با تمدید شدن سریال میتونم امیدوار باشم که داستانِ پس زمینه توی یه قسمت سر هم بندی نمیشه و ادامه خواهد داشت. البته اینم هست که اون داستانم توی همون قسمت اول جمع و جور شد، فقط اون تعقیب و گریز و استرسی که روی کاراکتر چارلی داره میتونست تو این فصل تاثیر مثبتی بذاره. فعلا این تعلیق و هیجان رو از ساختار آنتالوژی طورش تامین کرده و برای فصل های بعدی میتونه روی اون کارت برنده ش هم حساب کنه. فعلا از بازی ها، کیفیت فنی و داستان های به روز و جذابش لذت میبریم تا ببینیم در ادامه چه چیزی در انتظاره.

پ ن1: کمدیِ کار هیچوقت نمیوفته.
پ ن2: قسمت هفتم بهترین پایان بین اپیزودهای سریالو داشت.
پ ن3: قسمت بعدی رو ناتاشا لیون کارگردانی کرده

[wlh]

فکر کنم یکی از بهترین اپیزودهای کل سریال باشه، بالاخره داریم به قسمت‌های آخر نزدیک می‌شیم و اثرات اون پایلوت دارن خودشون رو نشون میدن. بعد از پایلوت، همدردی احساسی چارلی رو ندیده بودیم و بالاخره یه خراشی انداخت به شخصیتش. داستان هم خیلی جذابه چه از اون اشاراتش به داستان یونانی چه اشاراتش به داستان اپیزود و داستان خود چارلی و حسرتش برای فرار. یادم نیست ولی فکر کنم نماهای جدید و البته جذابی هم دیدم چه از اون داستان ترسناک عروسکی و البته پرمایه، چه تصویربرداری‌های بدیع.

[kingnessi]

8,9 یکی از یکی بهتر و جذاب تر. بعد از دیدن قسمت هشتم احساس کردم دیگه از این بهتر نمیشه ولی قسمت نهم نشون داد اشتباه میکردم. قسمت هشتم با اون داستان جذاب و درجه یکی که داشت و اون موزیک متن فوق العاده و کارگردانیِ شاهکارش و بازی های معرکه ش از بهترین اپیزودهای امساله. سکانس چارلی با لباس مبدل توی ساختمون و سکانس پایانیش بیادموندنی بودن. اما قسمت نهم غافلگیر کننده ترین بود. تا آخرین لحظه حرف برای گفتن داشت و یکی از بهترین داستانای سریال بود (حتی شاید بهترین). مثل اپیزود قبلی کارگردانی حرف نداشت و بازی ها عالی بودن. تدوین این قسمت خیلی خوب بود، سبکش با باقی قسمت ها متفاوت بود و از این جهت هم تدوین متفاوتی داشت و هم دست نویسنده بازتر بود. این قسمت از بهترین لحظات ناتاشا لیون توی کل سریال بود.

[Alex Vause]

در مورد قسمت 8 که یکی از بهترین قسمت های سریال بود متاسفانه فرصت نشد بیام صحبت کنم اما wlh و kingnessi توضیحات رو کامل دادند ، قسمت 9م هم خوشبختانه خوب بود من فکر کردم اپیزود آخره و یه کلیف هنگر داریم اما ظاهرا اپیزود دهم هم هست و امروز پخش شده. یه پایان فصل قوی میتونه این سریال رو جزو بهترین های سال قرار بده