Django Unchained | معرفی، بحث، تریلر و پوستر

[Chandler Bing]

http://picoup.ir/images/62600087706976446394.jpg



Django Unchained فیلم وسترن به کارگردانی و نویسندگی کوئینیتن
تارانتینو است که برنامه ریزی شده در تاریخ 25 دسامبر امسال به روی پرده ی
سینما های امریکای شمالی برود.
فیلم برداری این فیلم از نوامبر 2011 در کالیفرنیا شروع شده است و در وایومینگ
و لوئیزیانا ادامه پیدا کرده است. نام فیلم از وسترن اسپاگتی ایتالیایی به نام
Django (http://en.wikipedia.org/wiki/Django_(film)) الهام گرفته شده است.
داستان فیلم:
Django (جیمی فاکس) برده ای است که بعد از اینکه از همسرش جدا شده است
در "دیپ ساوت" زندگی میکند.Dr. King Schultz (کریستوفر والتز) جایزه بگیری است
که Django رو از بند بردگی ارباب اش ازاد میکند و این اختیار را بهش میدهد تا
در پیدا کردن و کشتن برادران Brittle کمک کند. در عوض Brittle کمک میکند که
همسرش را از صاحب مزرعه فرانسه دوست، Calvin Candie (لئونارد دی کاپریو)
ازاد کند.
در این تاپیک درباره این فیلم بحث میکنیم، و اخبار و تریلر های فیلم در این تاپیک قرار
داده میشود.
Django Unchained


تاریخ پخش:
25 دسامبر 2012

نویسنده و کارگردان:
کوئینیتن تارانتینو

بازیگران:
Jamie Foxx
Leonardo DiCaprio
Christoph Waltz
Kerry Washington
Samuel L. Jackson

پخش کننده :
Columbia Pictures

استدیو:
A Band Apart

Wiki (http://en.wikipedia.org/wiki/Django_Unchained)
IMDB (http://www.imdb.com/title/tt1853728/)
Trailer & Posters (http://www.tvworld.info/thread21999.html#post56731)

[Chandler Bing]

تریلر و پوستر های فیلم در این پست قرار داده میشود.:Smiley17:




............................پـــوســتــ رهــای فــیــلــم



http://picoup.ir/images/20778002927679877219_thumb.png (http://picoup.ir/viewer.php?file=20778002927679877219.png)

http://picoup.ir/images/62600087706976446394_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=62600087706976446394.jpg)
http://picoup.ir/images/30303815882919184963_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=30303815882919184963.jpg)





............................تــریــلـره ــای فــیــلــم



720p - 83 MB - DOWNLOAD (http://www.uploadbaz.com/y3wuk0eg7105)

480p - 46 MB - DOWNLOAD (http://www.uploadbaz.com/jnyzncfdw2j3)

Trailer No.1

[Chandler Bing]

قشنگه، مثل تمام فیلم های تارانتینو مشخصه که کارگردانش خودشه، وسترن سازیش هم حال و هوای خودش رو داره.

از بازی کریستوف والتز تو این دو دقیقه خیلی خوشم امد، مثل بقیه بازی هاش عالی بود!!

داستان جالبی هم داره، باید ببینیم لئونارد دیکاپریو چی کار میکنه!!!

اما خیلی تو شروع فیلم مونده!!! کریسمس میاد:Smiley104:

[FarboƉ]

این عکس ها رو توی تاپیک تضاویر گذاشته بودم , گفتم این جا هم بزارم :


http://www.myup.ir/images/45750320611957786593.jpg

http://www.myup.ir/images/88882131294519809985.jpg

http://www.myup.ir/images/99904016751860688840.jpg

[Moh3eN]

سه عکس از فیلم :


http://picoup.ir/images/60043500523176526096_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=60043500523176526096.jpg)
http://picoup.ir/images/66839977903141758686_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=66839977903141758686.jpg)
http://picoup.ir/images/41323112004709363638_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=41323112004709363638.jpg)







تریلر فیلم با دو کیفیت 480 و 720p به پست آرشیو (پست دوم (http://www.tvworld.info/thread21999.html#post56731)) اضافه شد .






تریلر رو دیدم . زیبا بود و هیجان انگیز . مخصوصا دی کاپریو با اون گریمش .
تریلر و ببینید حتما ....
فقط یه سوال فنی داشتم :دی . این "وسترن اسپاگتی" یعنی چی؟ سبکه ؟ زانره ؟:Smiley36:
آخه من زیاد تو خط فیلم ها نیستم :Smiley39:.

[Chandler Bing]

تا اونجایی که من میدونم به وسترن های اروپایی و اسیایی میگن، مثل ژاپن یا ایتالیا.

مثلا بیشتر فیلم های سرجیو لئونه وسترن اسپاگتیه

Spaghetti western - Wikipedia, the free encyclopedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Spaghetti_western)

[FarboƉ]

این پوستر خیلی قشنگ رو نبینید از دستتون رفته! حیف که ارتفاعش کمه, وگرنه خوراکه آواتاره.:Smiley35:


http://up.vatandownload.com/images/iqw9xeomvpc1taa4yq1o_thumb.jpg (http://up.vatandownload.com/viewer.php?file=iqw9xeomvpc1taa4yq1o.jpg)

[prongz]

اما خیلی تو شروع فیلم مونده!!! کریسمس میاد
والا اینطور که داره پیش میره فکر کنم به کریسمس هم نرسه.تو این فاصله از اکران معمولا فیلما فیلمبرداریشون تموم شده اما اینا هنوز کستینگشون تموم نشده.:Smiley39:

راستش اصلا نمی تونم دی کاپریو رو تو یه فیلم تارانتینو تجسم کنم.تضاد خالصه ... و معمولا هم این تضاد ها تو فیلمای تارانتینو جواب میده.یه چی مثل جان تراولتا تو پالپ فیکشن.هر چی که هست از ته دلم امیدوارم لئو با این فیلم به حقش برسه.باور نکردنیه که همچین بازیگری تا حالا اسکار نبرده باشه.

[Moh3eN]

تی‌شرت قشنگی برای کامیک کان تهیه شده که اختصاص داره به فیلم جانگوی آزاد شده :
http://picoup.ir/images/07111824860921317601.jpg

[Chandler Bing]

سه ترک از موسیقی متن فیلم منتشر شده، به اهنگ سازی موریکونه




Django.Unchained.OST-Ain't no grave(Johnny Cash).mp3 - 2.7 MB (http://www.uploadbaz.com/1eqmomj5vprs)
Django.Unchained.OST-Hit.That.Jive.mp3 - 3.2 MB (http://www.uploadbaz.com/wtnroafjo0wa)
Django.Unchained.OST.mp3 - 9.9 MB (http://www.uploadbaz.com/gpxulzu9aywi)

[pooya]

Teaser


Django Unchained(teaser)-tvworld.info.mp4 - 55.4 MB (http://www.rodfile.com/plqzzs47vzfa/Django_Unchained(teaser)-tvworld.info.mp4.html)



International Trailer


DJANGO UNCHAINED International Trailer-tvworld.info.mp4 - 25.1 MB (http://www.rodfile.com/24u9f7kh6n4p/DJANGO_UNCHAINED_International_Trailer-tvworld.info.mp4.html)



Django Unchained Official TV Spot [HD]


Official TV Spot-tvworld.info.mp4 - 15.3 MB (http://www.rodfile.com/dgwv15wvaf95/Official_TV_Spot-tvworld.info.mp4.html)

[pooya]

Trailer 2


django-tlr2(480p)-tvworld.info.mov - 45.0 MB (http://www.uploadbaz.com/r8tqxypo34t3)

[pooya]

Theatrical Trailer


Django(480p)-theatrical.mp4 - 28.0 MB (http://www.uploadbaz.com/wyqrj5r308g8)

[prongz]

http://picoup.ir/images/79874920394828744449_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=79874920394828744449.jpg)
http://picoup.ir/images/05761225326265210507_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=05761225326265210507.jpg)
http://picoup.ir/images/26934646378114724491_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=26934646378114724491.jpg)
http://picoup.ir/images/18915053408117056231_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=18915053408117056231.jpg)
http://picoup.ir/images/10191347083920795706_thumb.jpg (http://picoup.ir/viewer.php?file=10191347083920795706.jpg)

[rezarbn]

موسیقی متن فیلم Django

Frank Ocean – Wise Man

http://www.picoup.ir/images/33041876911794497410.jpg



Frank Ocean - Wise Man.mp3 - 6.0 MB (http://www.rodfile.com/xo8vecuhmsil/Frank_Ocean_-_Wise_Man.mp3.html)

[Hesam]

پوستر متفاوتی از فیلم وسترن «جانگو آزاد شده» به کارگردانی کوئنتین تارانتینو با بازی جیمی فاکس، لئوناردو دی کاپریو و کریستوف والتس منتشر شد.
جیمی فاکس در این فیلم نقش برده‌ای به نام جانگو را بازی می‌کند که کینگ شولتس، جایزه‌بگیر آلمانی (کریستوف والتس) او را به کار می‌گیرد تا در قبال آزادی‌اش برادران شرور بریتل را پیدا کند.
جانگو هم از شولتس می‌خواهد به او کمک کند تا همسرش برومهیلدا (کری واشنگتن) را از دست کالوین کندی، برده‌دار سادیستی و دیوانه (لئوناردو دی کاپریو) آزاد کند. به این ترتیب دو مرد راهی سفری خشن برای رسیدن به عدالت و عقوبت می‌شوند.


http://www.naghdefarsi.com/images/stories/rooz/13/10.4/image634918858472527709.jpg

نکته جالب در این پوستر قرار داشتن یک اسلحه و رد خون روی نام تارانتینو است.
«جانگو آزاد شده» 25 دسامبر روی پرده سینماها می‌رود.

[Irag]

موسیقی متن فیلم Django Unchained


http://picoup.ir/images/62600087706976446394.jpg


VA -Django Unchained (OST).zip (http://www.sharebeast.com/g0mb89mtvddu)

[Batlaghi]

واقعا بي نظير بود يكي از بهترين فيلمهايي كه تو زندگيم ديدم اصلا دلم نميخواست تموم بشه بازيگرها هم يكي از يكي بهتر مخصوصا دكتر كه حرف نداشت بازيش جيمي فاكس هم عالي بود
هم طنز خوبي داشت هم خشونت خوبي داشت و هم كارگرداني بي نقصي داشت كلا همه چي عالي بود دم تارانتينو گرم خودشم كه منفجر كرد

[NOjAN]

من نظرم رو توی یه تاپیک دیگه (؟) فکر کنم گفتم.

فیلم که معرکه بود. فیلم وسترن کلاسیک حساب نمی شد به نظرم. ولی خوش ساخت و تارانتینویی بود. کریستوف والتز باز هم مثل "حرامزاده های بی صفت" این جا هم گل کاشت. جیمی فاکس بازیش خوب بود. ولی دیکاپریو و جکسون به نظرم برجسته بودن توی این فیلم. خصوصا جکسون با اون لهجه ی جنوبی و قواعد گرامر خاص خودش. فقط یه صحنه به نظرم رسید که سوتیه ... ولی بعدش پیش خودم گفتم شاید از حرکات خاص تارانتینو باشه! حالا نظر شما چیه ؟


http://picoup.ir/images/75599156585610107127.jpg

جنگو از این زاویه به لورا شلیک کرد, ولی جوری پرتاب شد که انگار کسی از روبرو بهش شلیک کرده!

[prongz]

فاکس بازیش خوب بود.
در مقابل اون دو تا فاجعه بود.البته هر چند از ترفند های تارانتینو هست که همیشه بازی بهترو از مکمل ها میگیره(به نوعی نقش اصلی رو به مکمل ها میده) اما بازم ویل اسمیتو جای فاکس بزار ببین چقدر تفاوتش بود.حیف شد ویل اسمیت قبول نکرد نقشو.تارانتینو از رو شخصیت خود اسمیت ساخته بود کاراکترو.

اضافه شده در : 2 minutes


جنگو از این زاویه به لورا شلیک کرد, ولی جوری پرتاب شد که انگار کسی از روبرو بهش شلیک کرده!تارانتینوست دیگه.همیشه هجو توی کاراش دیده میشه.قطعا سوتی نمیشه بهش گفت.شاید خیلی ها همچین صحنه ای تو ذوقشون بزنه ولی اینم به هر حال از مشخصه های سینمای تارانتینوست.خیلی بدتر از اینا تو بیل را بکش بود

[Irag]

فيلم به تمام معنا معركه بود
دوست دارم از آخر به اول شروع كنم از 20 دقيقه پاياني. سكانس‌هاي گوشت و خون!
اكشن بينظير و بي‌پروا ... دقت كرديد حس عجيب لذت بردن از خشونت در تنوع رنگ‌ها در قاب‌هايي شبيه بازي‌هاي كامپيوتري
تلفيق موسيقي هيپ-*** با يك فيلم وسترن.
جزئيات اين 20 دقيقه اينقدر زياد و متنوع است كه آدم ميمونه كدوم رو اول بگه كدوم رو بعدش و كدوم رو آخر!!!
داستان ساده و روايت ساده ولي لذت بخش و سرگرم كننده
اين دو فيلم آخري تارانتينو بسيار سرگرم كننده بود واقعا ميگم با اينكه تايم بالايي داشت ولي اصلا احساس خستگي نمي‌كرديد
جزئيات هم كه هم در تكنيك بود هم در قصه‌ي فيلم مثل رفاقت يك آلماني با يك سياه‌پوست! (اين دقت كار خيلي مجذوبم كرد)
يا سكانسي كه با اون 3 تا نگبهان و صاحب كارش سفيدپوست وارد معامله ميشه و بعد اونا رو به تميزترين وجه ممكن ميكشه و بعد يك موسيقي حماسي و آزاد كردن اون اسب از بند و بدون زين سوار شدن.
فقط تنها نكته‌ ي منفي فيلم استفاده زياد از موسيقي بود يك سكانس بدون موسيقي نداشتيم!

[Irag]

یک نقد جامع بخونید
از یک وبلاگ نویس در رابطه با فیلم "جانگو":

سواد رسانه ای - فیلمی، نه در حد واندازه اسکار (http://salarmedia.blogfa.com/post-9.aspx)

[freeda]

هشدار: بخشی از داستان در متن بیان شده.
این که این همه خشونت با اقبال جهانی رو به رو بشه نشون دهنده ی هوش بالای تارانتینو برای ارائه ی اون هست. اوایل فیلم دکتر وارد یه شهر میشه و بدون هیچ توضیحی کلانتره شهر رو "مثل سگ وسط خیابون" می کشه. اما بعد محترمانه دست هاش رو بالا میاره و توضیح می ده حکمی داره که توش بیان شده کشتن این مرد نه تنها قانونیه بلکه خدمتیه که در ازاش به قاتل جایزه هم می دن. این همون کاریه که کارگردان با مخاطبش می کنه، با این تفاوت که حتی پیش از اینکه اون همه آدم رو مثل سگ توی فیلم هاش بکشه حکم قانونی بودن کارش رو به ما نشون دادن: فضاهایی رو برای تعریف کردن داستان هاش انتخاب می کنه که خشونت مشخصه ی اصلیشونه و اصلا بدون نشون دادن آدم کشی حرف زدن راجع بهشون مسخره ست. جنگ جهانی دوم، آمریکای دوره ی برده داری.
دو دسته آدم توی این فیلم می میرن، آدم هایی که بی گناه هستن اما نمی تونید کارگردان رو برای به تصویر کشیدن شکنجه و مرگشون سرزنش کنید چون این یه قسمتی از واقعیتیه که اتفاق افتاده. این باعث می شه حتی بیننده ای که به صحنه های اکشن و خون و خونریزی علاقه ای نداره به جبرِ حقیقت این صحنه ها رو بپذیره. بعد از اون مرگ شخصیت های منفی رو می بینیم و حالا که قراره خشونت جزیی از تاریخ باشه کیه که بدش بیاد آدم بدا هم بمیرن؟ حالا که نتونستیم هیتلرو واقعا آتیش بزنیم چرا تو یه فیلم این کارو نکنیم؟ می بینیم که آدم کشی توی فیلم های تارانتینو نه تنها قانونیه بلکه خدمتیه که در ازاش به قاتل جایزه هم می دن.
یکی از صحنه های خوب فیلم مرگ کندیه، درحالی که داره با وسواس بدجنسی های کلیشه ای نقش های منفی برای تحقیر دیگران رو ادامه می ده و در صورتی که در واقع برنده ی ماجراست کاملا غیر منتظره با یه گلوله کارش تموم میشه. دیالوگ و حالت صورت دکتر بعد از کشتنش واقعا معرکه ست. باعث میشه مردن کندی نه دردناک نه لذت بخش، فقط و فقط بامزه به نظر بیاد و این دقیقا چیزیه که نشون دادننش فیلم های تارانتینو رو منحصربه فرد می کنه.
جنگوی رها شده بهترین کار کارگردانش نبود اما صحنه های خوبی داشت. کارکرد اون اعلامیه ی جایزه ی 7000 دلاری طعنه ی بانمکی بود، یا مثلا دیالوگ جنگو به دکتر راجع به رفتارش با برده های کندی. اما مثلا صحنه ای که دیکاپریو(چقدر بازیش رو دوست داشتم!:Smiley41:) جمجمه ی خدمتکار قبلیش رو میاره کلی دیالوگ میگه و در نهایت یکی از برده ها رو به مرگ تهدید می کنه صحنه ی خوبی بود، اما مقایسه ش کنید با صحنه های مشابه ش توی پالپ فیکشن که شخصا فکر می کنم اونا بهترن.

مساله ی دیگه این که به نظرم تارانتینو توی یه ژانر خاص فیلم نمی سازه "درباره" ی اون ژانر فیلم می سازه. توی این کار آخری بیشتر از باقی آثارش این گرایش رو می بینیم. خبری از پیچیدگی داستان و روایت های جداگونه ای که توی یک نقطه به هم ارتباط پیدا می کنن نیست فیلم بیش از این که راجع به برده داری باشه یا داستان یه جایزه بگیر رو تعریف کنه یه روایته در ستایش وسترن، در ستایش سینما و کاری که می تونه با واقعیت بکنه...

[Irag]

های کندی. اما مثلا صحنه ای که دیکاپریو(چقدر بازیش رو دوست داشتم!) جمجمه ی خدمتکار قبلیش رو میاره کلی دیالوگ میگه و در نهایت یکی از برده ها رو به مرگ تهدید می کنه صحنه ی خوبی بود، اما مقایسه ش کنید با صحنه های مشابه ش توی پالپ فیکشن که شخصا فکر می کنم اونا بهترن.

موافقم.بلند بودن سکانس و طولانی کردنش هم ایده ی اکثر کارهای تارانتینو است اینجا هم تکرارش کرد ولی نه به پختگی آثار قبلی.


دوست دارم یه مرور تصویری داشته باشم به فیلم "جانگو" ...

http://www.picoup.ir/images/46571809780010448151.jpg

http://www.picoup.ir/images/94819538987559066385.jpg

http://www.picoup.ir/images/18133165080952760734.jpg
فقط تارانتینو که میتونه چنین نمایش دلپذیری از خشونت ارائه بده! حجم سنگین و طولانی بودن این سکانس رو دوست داشتم

http://www.picoup.ir/images/96008433209030847133.jpg
شخصیت دی کاپریو با اون فریادهاش و چشم تنگ کردنش ... فقط حیف خیلی کوتاه بود!

http://www.picoup.ir/images/61018957862637829442.jpg
دیالوگی که بین این دو شخصیت در این سکانس ردوبدل شد از همه دیالوگ ها بیشتر دوست داشتم.
خونسردی دکتر شولتز و پاسخش به جانگو معرکه بود.

[freeda]

یک نقد جامع بخونید
از یک وبلاگ نویس در رابطه با فیلم "جانگو":

سواد رسانه ای - فیلمی، نه در حد واندازه اسکار (http://salarmedia.blogfa.com/post-9.aspx)

یه جاهایی با نویسنده ش هم عقیده ام، مخصوصا راجع به اون مهارت هایی که جانگو ناگهانی کسب می کنه! اما جالبه مرگ دکتر و کندی رو که من نقطه ی قوت فیلم می دونم نقطه ی ضعف دونسته. به نظرم نویسنده ی این متن فضای فانتزیه فیلم رو درک نکرده و طعنه ای که تارانتینو به اسطوره ی انسانیت و اخلاق می زنه، اتفاقا به نظرم اگر دکتر می شد جیمز باند غرب وحشی یه فیلم متوسط داشتیم. کل جذابیت فیلم توی شکستن همین کلیشه ی کارای وسترنه و در عین حال ستایششون، این یه وسترن اسپاگتی به روز شده ست که قراره نشون بده چرا اون فیلم ها محترمن، نه یه فیلم در مورد برده داری یا هر چی.
پ.ن: حالا بگو چرا از من نقل قول می کنی برو برای بلاگر کامنت بزار:Smiley36:

[arhi]

این دو تا کارای آخریه تارانتینو (جانگو و حرامزاده های بی صفت) به نظر من اصلا در حد و اندازه های سایر کاراش نیستند.دیگه از اون نوآوری ها ، بازیهای استتثنائی و صحنه های خاص تارانتینویی که تو فیلمهایی مثل بیل را بکش و داستانهای عامه پسند دیدیم خبری نیست .البته سکانسهایی که دی کاپریو حضور داره کمی بهترن. خود تارانتینو هم اخیرا تو یه مصاحبه گفته،سنش بالا رفته و دنبال بازنشستگیه.باید ببینیم توی اسکار چیکار میکنه. ولی به هر حال از خیلی از فیلمهایی که اخیرا ساخته میشن بهتر بود و ارزش دیدن داشت.

[Irag]

تصویر را ببینید: چگونه "جانگو" به "پالپ فیکشن" متصل می شود؟ (به روایت سایت "کافه سینما" )

http://caffecinema.com/images/stories/AliMolla/django-unchained-pulp-fiction-tie1.png

متن کامل مطلب را در سایت "کافه سینما" دنبال کنید:

تصویر را ببینید: چگونه "جانگو" به "پالپ فیکشن" متصل می شود؟ / یک ارتباط خیلی ظریف و دقیق! (http://caffecinema.com/foreign-cinema/38-news-inter/9609-----qq--q-q----------.html)

[kingmiladkh]

توی این 10 سال اخیر فیلم به این بدی ندیده بودم، اینجاست که مرض بین ساختار شکنی و ندونم کاری گم میشه و بعضی ها با خودشون فکر میکنند، این تارانتینوئه امکان نداره همچین مزخرفی بسازه پس ایرادات رو بذاریم به پای ساختار شکنی و جهان تارانتینوئی، فیلم کاملا یک مزخرف به تمام معنا بدون داشتن یک پلان خلاقانه بود با داستانی بسیار کلیشه ای و یک 50 دقیقه عذاب آور پایانی، که تک تک پلان ها رو تو میتونستی قبل از به وقوع پیوستن توی ذهنت تصور کنی اینقدر که دست کارگردان رو بود، تا قبل از این فیلم به جز سینمای دو فیلمه که با رودریگوئز کار کرده بود، اثر ضعیفی از تارانتینو ندیده بودم و این یک سقوط آزاد وحشتناک برای این کارگردان بود، اصلا اجازه نمیداد که مخاطب درگیر داستان باشه و به نقطه ی همزاد پنداری با جنگو برسه تا وقایع فیلم براش مهم جلوه کنه، یک گره درست و حسابی توی فیلم نبود، هیچ نگرانی ای برای سلامت قهرمان داستان بوجود نمیومد، از بس که تو مصون بودنش از مشکلات وسواس نشون داده شده بود، از گذشته ی زجر کشیده ی جنگو انچنان که باید و شاید چیز تاثیر گذاری نمیبینیم، مصیبت خاصی رو توی راهش برای رسیدن به هدف متحمل نمیشه، حتی وقتی هم دستشون رو میشه، کندی فقط به یک جریمه مالی بسنده میکنه، شخصیت جنگو هم هیچ فرقی با مزدور های اطرافش نداره، برای رسیدن به یک هدف شخصی حاضره قربانی بگیره، تحول شخصیت ها اینقدر سطحیه که با دو سه تا دیالوگ اتفاق می افته، و فیلم هیچ اجازه ای به تو نمیده که بخوای درگیرش بشی، حقیقتا بعد از مرگ کندی و دکتر فیلم به یک کابوس تمام عیار تبدیل میشه، نه جسارت اینو داره که قهرمانشو در یک ماجرای جدی قرار بده و نه داستان کلیشه ای جذابی رو برای روایت انتخاب میکنه، از همون نمای اولی که تارانتینو رو در نقش گاوچرون نشون میده، حساب کار دستت میاد که با یه احمق به تموم معنا طرفی و اولین دیالوگی که از دهن جنگو میاد بیرون دیگه کل اون 40 دقیقه پایانی رو مثل روز برات روشن میکنه، بعد باید بشینی یه سری صحنه رد و بدل شدن گلوله ببینی، که حتی خشونت عریان انچنانی هم نداره که بخواد اندکی ادرنالین خونتو ببره بالا تا حداقل خمیازه نکشی، هیچ خلاقیتی توی صحنه های تیر اندازی فیلم دیده نمیشه و اینقدر تارانتینو در این صحنه ها افراط کرده که به یک خود-پارودی سازی رسیده.
فیلم یک بنجل به تمام معنا بود، دو تا فیلم از نامزدای اسکار دیدم یک از یک بدتر بودن و منو به این نتیجه رسوندند که کار خوبی میکردم مدتی بود دنبال سینمای روز نبودم، این فیلم دیدنش فقط وقت تلف کردن بود نه حرفی واسه گفتن داشتن، نه ساختار خلاقانه ای، دوستانی که از فیلم تعریف کرده بودند، مشخصه هایی که ذکر کرده بودند برام عجیب بود چرا که گونه های خیلی پخته ترش در کارهای دیگه همین تارانتینو هست و اساسا باعث تعجبه برام برای یک دوستار سینما چرا یک همچین فیلم کلیشه ای و سطحی مورد استقبال قرار میگیره.

[Bill The Butcher]

Django Unchained (2012)

http://www.picoup.ir/images/42449326060910411738.jpg

تجربه تماشاي جانگو واسه من مثل اين بود كه تيمي كه ازش متنفرم (يعني رئال) در يك بازي خانگي چهار هيچ ببازه! كتمان نميكنم كه داشتن ديد منفي (كه محترمانه ترين نوع بيان تنفرم از تارانتينوئه!) نسبت به فيلمساز در ديد تماشاچي تاثير داره اما استثنائاً در مورد اين فيلم حتي درگير جدل داخلي با خودمم نميشم.

بطور خلاصه فيلم دوتا باگ اساسي داره و ده ها باگ كوچيكتر. ايرادات اساسي و توي ذوق زن فيلم در درجه اول داستان و در درجه دوم شخصيت پردازي فيلمه.

جايزه بگيري كه در راستاي تعقيب سه تا برادر با يك برده رو ميخره و آزاد ميكنه و بعداً براي آزادي همسر اون برده همراهش ميشه. ايده داستان در صورتيكه در يك خط بيان بشه خيلي هم به نظر بد نمياد اما وقتي توي نيم ساعت اول فيلم سه تا برادر كشته ميشن تنها چيري كه اين دوتا رو كنار هم قرار ميده – در فيلمنامه آبكي نوشته شده- مرام و مردانگي جايزه بگيره! كه البته در ژانر وسترن وصله ناجوريه. فيلم حتي به خودش زحمت نميده كه توضيح بده چجوري كه برده، در دوره اي كه سفيد پوستام بي سواد بودن خوندنو نوشتن بلده يا اينكه چجوري ظرف چند روز برده كارگر ما ميشه سريعترين و بهترين هفت تيركش جنوب! سكانس هاي هفت تيركشي انتهاي فيلمم كه ديگه شاهكارن. صر رحمت به آقا و خانم اسميت كه كارگردان انقد شعور داشت كه يه جفت جليقه ضد گلوله تنشون بكنه كه حداقل ذره اي باورپذيرتر بشه. ترجيح ميدم براي طولاني نشدن متن از ايرادات تاريخي فيلم از جمله "جعل" كردن يكي از محورهاي داستان يعني مانديگو حرفي نزنم چون به نظرم در اين مورد بر كارگرداني كه هيتلرو تو فيلمش ترور ميكنه حرجي نيست.

شخصيت خود جانگو چيزي نزديك به فاجعه س. بجز ايرادايي كه گفتم بازي جيمي فاكس نه تنها هيچ كمكي به اين شخصيت نكرده بلكه گنگترش هم كرده. من كه ياد ويل اسميت در غرب وحشي وحشي افتادم اما حداقل از جيم وست و اون فيلم انتظاري نمي رفت. دكتر جايزه بگير هم كه پرتره ناموفقي از شخصيت شكارچي جود در حرامزاده هاست. با همون لحن حرف زدن آرام و مودب و در عين حال مرگبار با اين تفاوت كه در اونجا اين تم روي شخصيت منفي يه نازي سنگدل بسيار نشسته بود اما اينجا از اين شخصيت فرسنگها فاصله داره. موسيو كندي واسم خاكستري خاكستريه. تنها شخصيت تا حدودي جالب، و تنها نكته مثبت فيلم سم جاكسونه كه بازيش و شخصيتش و لهجه و ادبياتش بامزه س (البته كه بر خلاف اون چيزي كه بعضي از بچه ها گفتن اون نوع خاص حرف زدن مثلاً IS you يا I is گفتناش ابداعي اين فيلمو اين آدم نيس بلكه سبقه تاريخي واقعي داره و در فيلماي ديگه هم ديديم)

نوع سينماي تارانتينو وادارش كرده كه در طول راه ژانرهاي مختلفي رو امتحان كنه. گانگستري و پليسي و رزمي و اپيك جنگ جهاني و حالام كه وسترن. من معتقدم دليلش كمبود ايده هاي اوريجيناله. كارگردان با انتخاب يك ژانر محض، سعي كرده كار خودشو در خلق داستان و شخصيت و موقعيت راحت تر كنه غافل از اينكه وسترن هفت تير و اسبو سالون بارو پستر وانتد نيست.

بعد از ديدن فيلم دوس داشتم انگشتم اشارمو بگيرم سمت كارگردان بگم هاها! مثل نلسون توي سيمپسونز. يعني اينكه برادر تارانتينو، ايندفعه ديگه ...زيدي!

5/10

[freeda]

البته من چون هانگر گیم رو هم در این 10 سال اخیر دیدم جنگوی رها شده بدترین فیلمم نیست :Smiley96:ولی خب به نظرم با فقط با ارفاق می تونه متوسط باشه. فکر می کنم این "به کمبود ایده های ارجینال" که توی این سطور آخری فرمودید دیگه یکم بی انصافیه...

[prongz]

راستش قصدم این بود سر فرصت یه نقد بنویسم از این فیلم اما حوصلش نیست.(اینم بگم تا الان به غیر از یکی دو تا اظهار نظر در مورد جزء،نظرم رو جایی مطرح نکردم در مورد کلیت فیلم).همین لطف خوندن نظرات دوستان رو بیشتر از تحویل دادن یه مشت خزعبلات ذهنی خودم دیدم.فقط یه موردی اومد به ذهنم که دیدم اگه بگم شاید بد نباشه.اگه من نوعی بشینم مثلا آبی کیشلوفسکی رو ببینم ،قطعا اخر فیلم باید اینو بپرسم از خودم که این انتظاریه که من از یه فیلم دارم؟یا به عبارت بهتر می تونم خودمو با دید کارگردانش همراه کنم یا نه؟اصلا این همه استعاره و نمادگرایی و لازم می دونم یا نه؟اینجاست که تکلیف دیدن سفید و قرمز معلوم میشه.وقتی از اساس قابل قبول نباشه برات نماد گرایی بیداد کننده قرمز برام میشه مزخرف ترین فیلم کیشلوفسکی و اون موقع اس که خودمو جایی میبینم که بگم...

خلاصه ی این لفافه گویی این بود که قرار هم نبود از کارگردانی که از انتقام یه زن از دوستای قدیمیش 2 تا ولم میسازه و توش یه دختر 300 تا نینجارو با شمشیر نفله می کنه،انتظار چیزی به اسم داستان و یا واقع گرایی (حرامزاده های لعنتی) وحتی شخصیت پردازی،خلاف انصافه.تارانتینو قبلا خودش رو معرفی کرده.از نظر من صحبت های دوستان چه موافق و چه مخالف بیشتر در مورد مورد قبول بودن و یا نبودن سینمای تارانتینو بود.جانگو جایی خلاف جهت کارای قبلی تارانتینو نرفته بود.المان هایی که طرفدارانش ازش انتظار داشتن رو به واقع براورده کرده بود(برای نمونه بازی گرفتن عالی از بازیگراش یا خلق سکانس هایی با زاویه دید متفاوت تر مثل پخش شدن خون روی یاس سفیدوسبک درگیری ها و...).یاد اوری خوب یا بد بودن دیدگاه یه کارگردان با نقد فیلمش دو موضوع مجزاست.از نظر این بی سواد نقد فیلم باید با سبک خالق تو یه راستا باشه:Smiley17:

[kingmiladkh]

من یک هوادار تارانتینو، چرا راضی نشدم؟!
یک چیزی هست به عنوان دنیای کارگردان و یک چیز خیلی مهمتری هست به عنوان منطق دنیای کارگردان
یک چیزی هست به نام داستان و یک چیز مهم تری هست به عنوان روایت داستان
روی بیل را بکش حرف میزنیم که مثالش زدی.
شماره 1:
با مشکل اوما ترومن درگیر میشی، چرا که گذشته اش را نشونت دادند، مشکلش رو درک کردی، روی گذشتش و بلاهایی که سرش اومده مانور داده شده.
جنگو، اساسا به غیر از چند تا صحنه ی گذرا که زیاد هم تاثیر گذار نیستند چیزی از گذشتش نمیبینی و داستان هم از جایی شروع میشه که یه کابوی با مرام و روشنفکر میاد دستشو میگیره و در حقیقت با رستگاری جنگو فیلم شروع میشه.

شماره 2:
صحنه ای هست که اوما ترومن با شمشیر پدر چندین نفر رو در میاره، اما تو درک میکنی، چون یک پشتوانه و منطق داستانی براش داری، یک شخصیتی هست به اسم پای-می ( اگر اشتباه نکنم ) ترومن از با استعداد ترین رزمجوهاشه و طبیعتا با وجود تمریناتی که از ترومن نشونمون میدند و مصائبی که برای رسیدن به این تواناهایی کشیده، منطق تارانتینو رو درک میکنی.
اما اینجا چی داریم؟! یه بطری حلبی که توی یه ادم برفی جاسازی شده و جنگو بهش شلیک میکنه و بعدش اجی مجی لاترجی، سریع ترین هفتیر کش غرب رو داریم.
و این واقعه در بیل را بکش رو ببینید که سینه به سینه نقل میشه و به عنوان یک افسانه به گوش بیل و برادرش میرسه و چه زیباست.

شماره 3:
یک سری هدف گذاری ها توی فیلم شده، کشتن یاران بیل و در نهایت خودش، این هدف گذاری ها با سختی هایی همراهه و توی بعضی هاش کارکتر تقریبا شکست میخوره، یک سری شخصیت پوست و استخون دار داریم که هم اندازه خود ترومند و میتونند از پس اش بر بیاند. بعد میریم سراغ خود بیل که چقدر استادانه با ارجاع به فن خصوصی پای-می اونو از پای در میاره، چه قدر هوشمندانه.
اینجا چی داریم، یه سری هدف گذاری ها داریم که از خوردن نان با پنیر هم گشایششون راحت تره، به زور تارانتینو میخواد برای این شخصیت ها هویت ایجاد کنه، چند ثانیه قبل از اینکه جنگو دخلشون رو بیاره یه صحنه مصنوعی شلاق زدن نشونمون میده اما اصلا فرصت نمیکنیم که بخوایم این شخصیت ها رو بشناسیم، همینجور میریم جلو، دست مسیح کلا روی سر جنگو و ما اصلا اجازه نداریم نگران این سوپر من باشیم، صحنه های اکشن هم به شدت کم رمقند و نسبت به خود جهان تارانتینو آبکی.

شماره 4:
دیالوگ ها و داستان فیلم به شدت یک وجهی و سطحی در صورتی که اصلا در فیلم های قبلی این جور نیست و علاوه بر لایه های داستانی ما دکوپاژ خلاقانه ای از کارگردان میدیدیم که در جنگو یک دونه از این دکوپاژ ها هم دیده نمیشه.

شاید تنها دیالوگ بیل را بکش که باهاش ارتباط بر قرار نمیکردم این جمله بود که ترومن زیباترین عروس دنیاست ( اگر درست یادم باشه) .
جنگو به عنوان یه فیلم سرگرم کننده هم نمره قبولی نمیگیره، توایلات بسیار شریف تر از فیلمی مثل جنگوست در سرگرم کردن مخاطب خودشه.
از کسی که فیلمی مثل سگ دونی یا پالپ فیکشن رو ساخته انتظار داری علاوه بر لایه های معنایی، علاوه بر دکوپاژ های خلاقانه، یه داستان چند وجهی هم ببینی و از نقطه های تلاقیش لذت ببری نه یک داستان یک خطی.
عجیب برام که تمام المان های تارانتینو رو در فیلمی دیدی که اصلا تارنتینوئی نیست، مثل شهامت واقعی کوئنا میمونه که غیر کوئنی ترین فیلمشونه.

[NOjAN]

فکر نمی کردم نگاه ها اینقدر منفی باشه به فیلم.

در مورد گاف های فیلم یا توخالی بودن شخصیت ها که گفتین.. به نظرم نمی شه فیلم تارانتینو رو همونطور نگاه کرد که به Goodfellas اسکورسزی نگاه می کنیم. بزرگنمایی و هجو بخشی از سینمای تارانتینو هستش.
اگر بخوایم مو از ماست بیرون بکشیم, می تونیم از اولین سکانس های فیلم هم ایراد بگیریم. چطور دکتر شولتز توی اون جنگل تاریک با برده دارا رو در رو شد ؟ همچین چیزی ممکنه ؟ بایستی باور کنیم که مسیرشون با همدیگه تلاقی کرده ؟
ولی از طرف دیگه اگر بخوایم تارانتینویی به فیلم نگاه کنیم, انگار تارانتینو توی فیلم خودش نقش خدا رو بازی می کنه, دکترشولتزی رو خلق می کنه با دانش فراوون و زیرک و آداب کلامی آلمانی که با استفاده از کلامش خیلی جاها خودش رو نجات می ده. انگار با تعریف اولیه ای که از شخصیت می کنه, حس نیاز به بک گراند رو از بین می بره.

یه نکته ی مثبت دیگه در مورد این فیلم این بود که خشونت و بکش بکش رو از دو جنس دیدم. اول خشونتی که در قبال برده ها اعمال می شد, که همراه با جزئیات و طولانی تر بود و باعث می شد, که به نظر واقعی تر, دل آزار تر و انسانی تر بیان. (مثل جنگ برده ها و حمله ی سگ به برده ی سیاهپوست) دوم خشونتی که در درگیری جنگو با سفید پوست ها دیدم, خشونتی فانتزی, ساده تر و گذرا و در یک کلام تارانتینویی, جوری که به آدم تلقین می کرد که کسایی که داره می کشتشون اصلا ارزشی هم ندارن. (بیشتر صحنه های هفت تیرکشی) قرار دادن این دو حالت درکنار هم توی این فیلم برای من خیلی جالب بود و نمونش رو توی فیلم دیگه ای ندیده بودم.
در مورد وقایع فیلم بعد از کشته شدن دکتر شولتز با شما موافقم میلاد جان. الان که فکر می کنم می بینم موقع دیدن فیلم هم از اون لحظه به بعد حس خیلی خوبی به سیر داستان نداشتم.

با خوندن کامنت های اخیر دوستان تو این تاپیک تصمیم گرفتم از این به بعد هم فیلم ها رو ساده ببینم :Smiley35: چون وقتی درک سینمایی بالا می ره لذت بردن از فیلم انگار خیلی سخت می شه!!

به قول یارو گفتنی: ignorance is bliss :Smiley22:



peace \m/

[prongz]

من هی می خوام آسه برم آسه بیام تو هی بیا مارو یقه کن:Smiley14:چرا اینقدر با من شاخ به شاخ میشی اخه؟:Smiley14:
ولی جدا از شوخی از این اخلاقت لذت میبرم میلاد.این که به شدت عاشق بحثی و روی طرف مقابلت کاملا اشراف داری باعث میشه سواد طرفت رو به چالش بکشی.:Smiley35::Smiley34:

هر چند می دونم اخرش نه من راضی میشم نه تو ولی بریم سراغ راند دوم دعوا:Smiley14: شاید یه جوری دیالیکتیکی حلش کردیم رفت:Smiley14: :

از این بازی با کلمه هات بگذریم سریع برسیم به شماره ها.:Smiley36:

1:اول بگم گفتم که این موضوع رو تو دفاع از جانگو مطرح نکردم.اینو گفتم چون کاملا مشخص بود نقدها رو فیلم نیست روی کارگردانه.(چه موافق چه مخالف) بیلرا بکش رو همونطور که خودت گفتی به عنوان نمونه ای از تشابهات اوردم و قیاسی روشون انجام ندادم.کیل بیل از دو قسمت دو ساعت ونیمه تشکیل شده بود که قرار بود یه داستان واحد رو روایت کنه پس مشکل زمانی نداشت برای این موضوع در صورتی که جانگو فقط یک فیلم بود که از لحاظ ساختاری میشه گفت که دو روایت داستانی رو باید تو خودش می گنجوند.یه هسته اصلی و یه پیشگفتار که ظاهرا گیر شما تو این قسمته.رو دور تند بودن این قسمت شکی نیست اما من دلیلی نمی بینم که برای درک مشکل دوری جانگو از زنش بخوایم پروسه ی پیچیده رو طی کنیم.موضوع به سادگی قابل فهمه.اما تورمن یا همون کیدوی کیل بیل درگیر احساساتی به مراتب پیچیده تر بود.ممکنه بگی همین موضوع باعث ضعف جانگوست که من هم موافقم.البته بازی ضعیف فاکس هم کمکی به این قضیه نکرد.اما به هر حال مانور فیلم روی شخصیت های مکمل بود تا خود جانگو.و هر دو شخصیت به نظرم اندازه مورد نیاز قوی بودن از این لحاظ.

2:باز هم برمیگرده به محدودیت زمانی.این 2 تا تمام زمستون رو پیش هم بودن و کاری غیر از همونی که گفتی نداشتن.بعید می دونم بیشتر از زمان نیاز باشه برای یادگیری تیراندازی.در صورتی که اتفاقا این موضوع برای من قابل درک تره تا کشتن 300 نفر.من به شخصه به شدت از بازی جیمی فاکس متنفرم تو این فیلم.اما به نظرم فیلمنامه داره حرفشو میزنه.برای یه سیاه پوست که هیچی برای از دست دادن نداره ،شجاعت معنای خالص تری پیدا می کنه

3:اینایی که میگی به بهشون هدف گذاری نمیگم میگم بهانه ای برای ساخت یه اکشن متفاوت.همینو جایگزین کنی خودت بقیه جواب دستت میاد.حس بقیش نیست:Smiley36:

4:ما با من داستانش متفاوته جمع نبدند پسر:Smiley13:.تا حالا کجا مشابه سکانس تیر خوردن والتز رو دیدی؟یا اون سکانسی که جانگو رو از داخل طناب دار دنبال می کنیم.کجا این همه سیاه پوست رو وسط مزرعه گل های سفید دیدی؟

من گفتم همه المان های تارانتینو هست؟:Smiley10:اصلا دفاعی کردم از فیلم؟من گفتم خارج از سبک خودش نبود.حتی همون کیل بیل هم ما کاراتر عمیقی نداشتیم.فقط به اندازه تعریف شده بود.فقط تو پالپ فیکشن کمی رو کاراکتر بروس ویلیس عمیق شد وتمام.بقیه دیگه نظر شخصی خودته... واما نظر من:

فیلم قطعا بعترین کار تارانتینو نبود اما نکات مثبی تو فیلم دیدم.هیچکدوم به تقابل دو شخصیت مکمل اشاره ای نکردید.در صورتی که به نظر خودم بهترین قسمت فیلم تقابل والتز با دیکاپریو بود.به این شکل بازی گرفتن از شخصیتی مثل دیکاپریو واقعا کار هر کسی نیست.دیکاپریو بهترین بازیشو نکرد اما به نظر من متفاوت ترین بازیشو ارائه داد.هنر بازی ساموئل ال جکسون رو نمی تونیم ندیده بگیریم.فیلم تارانتینوئیه برادر من.هر کسی فقط تریلر فیلم رو ببینه می تونه حدس بزنه کارگردانش چیه.پس قطعا المان های تارانتینو رو داره.شاید تعریف تو از سینماش متفاوته

اضافه شده در : 5 minutes


با خوندن کامنت های اخیر دوستان تو این تاپیک تصمیم گرفتم از این به بعد هم فیلم ها رو ساده ببینم چون وقتی درک سینمایی بالا می ره لذت بردن از فیلم انگار خیلی سخت می شه!!
این دلیلش اینه که فکر میکنیم بعد از یه مدت یه شاخص معین پیدا کردیم برای وزن کردن فیلم ها.به نظر من اگه بتونیم خودمونو عادت بدیم همزمان هم پشت bmw بشینیم هم پشت پراید مشکلمون حله.چون اونوقت متوجه هستیم که انتظارمون از فیلم روبه رومون چیه

[kingmiladkh]

وقتی یک کارگردان نتونه به یک فرمت اجرایی مناسب برای ارایه داستانش دست پیدا کنه، یعنی باید فاتحه اون فیلم رو خوند، این موضوع زمان فیلم اصلا مشکل مخاطب نیست، تارانتینو اثر رو در همین شکل و شمایل قابل عرضه دونسته و مسلما یک اثر وقتی باید ارایه بشه که در حد کمال خودش باشه، حالا باز اینکه چقدر فشار کمپانی، چقدر مشکلات دیگه بوده باز هم مشکل مخاطب نیست، به اعتبار تارانتینو حدود دو ساعت و پنجاه دقیقه وقت هزینه شده برای تماشای یک فیلم که در نهایت یک خزعبل به تمام معنا از توش در اومده.
شخصیت پردازی به این معنا نیست که بیایم از کارکتر شناسنامه تهیه کنیم و بگیم، نام پدر:فلان ، صادره از:فلان ... شخصتی پردازی به این معنیه که شخصیت در جایگاه بنشینه، از حالت تیپ خارج بشه، انگیزه هاش مشخص باشه و توانایی ها و مسیرش برای مخاطب قابل باور باشه.
قبل از مرگ دکتر و کندی فیلم فاجعه بود، بعد از اون تبدیل به یک فاجعه تمام عیار شد، اینم اون نکته ای که به تحسین این دو شخصیت مکمل پرداختم، که البته اساسا دکتر شخصیت قابل درکی نداره، یک ادم کش حرفه ای، کسی که پدر رو جلوی فرزندش میکشه، با اون برده دار ها اونگونه رفتار میکنه، بعد از دیدن صحنه های بد رفتاری با سیاهان یا لت و پار شدنشون رو میگیره، اصلا قابل درک نیست برای من.
یک جاهایی در فیلم ها برای کارکترها موقعیت هایی پیش میاد که من اسمش رو میذارم گریز از فاجعه، این نقطه ها توی فیلم ها نقش تعیین کننده دارند برای اینکه مخاطب با چه دیدی ادامه داستان رو دنبال کنه، توی همون بیل را بکش، یکی از نقاط اون جاست که اوما ترومن رو زنده به گور میکنند، که میاد یک داستانی رو برای ما تعریف میکنه، که بعد باعث میشه از این هم نشینی ما تحسین کنیم کارگردان رو، یک جایی هم مثل جنگو وقتی گلوله هاش تموم میشه، ساموئل ال جکسون بهش امان میده، یا بدتر از اون جایی که تیغه چاقو رو میگیرند به سمت مردانگیش و در دقیقه اخر ( در حالی که مخاطب با اون حدود 2 ساعت فیلمی که دیده، دستش اومده یال و کوپال کارگردان بدجوری ریخته و جسارت همچین کاری رو نداره) یک نفر پیدا میشه و از این کار معافش میکنه، در سطحی ترین و کلیشه ای ترین حالت ممکن.
مجتبی جا شما به شدت درگیر فرمی و یکی از دلایلی که ما در موضع های مختلف با هم دیگه دست به یقه میشیم ;) همینه، این فیلم همونقدر تارانتینویی که سینمای برتون اکسپرسیونیستی، یعنی فقط یک پوسته ی کم رمق از اون تفکر باقی مونده در عمق شاهد چیزی نیستیم.( این بحث قدیمی رو البته دوباره نمیخوام باز کنم)
من به شخصه دو ساعت و پنجاه دقیقه نمیشینم فیلم ببینم که یک عده سیاه پوست رو وسط مزرعه گل های سفید تماشا کنم، وقتی اینقدر فرم از محتوا فاصله داره و به شدت لنگ میزنه.
در کل نوشته ات رو که مرور کنی میبینی تنها نکات مثبتی که بهشون اشاره کردی، بازی گرفتن خوب تارانتینو از بازیگرانش و بازی خوب اونها بوده، که اینجا هم باید یک فاتحه برای این فیلم بخونیم، که همه چیز تحت تاثیر حضور دی کاپریو و والتز قرار گرفته.
فیلم هم جزو 100 تا فیلم بدیه که تا الان دیدم.

باید یاد بگیریم هم پشت بی ام و بشینیم و هم پشت پراید اما ماشینی که تارانتینو تحویل ما میده، به جای صندلی هاش توالت فرنگی گذاشتند و متاسفانه فرمانی هم در کار نیست به جای اون یک سیفون تعبیه کردند، نه میتونی بپیچی و بندازی توی جاده ی سینمای عامه پسند با روایتی جذاب، نه میتونی از اون طرف برونی خودتو بندازی توی جاده ی سینمای نو و خلاق، هیچ راه دیگه ای هم نداری و به اولین مانعی که رسیدی مجبوری سیفون رو بکشی تا فرو بری در اعماق کثافات و تراوشات مغزی تارانتینو در این فیلم.
البته یک زمانی که دلم با تارانتینو صاف شد، میام و یه دفاعیه از فیلم های قبلیش مینویسم، فعلا ممکن نیست البته.

نوژان عزیز اون صحنه ای که اشاره کردی، حداقل به عهده ی تخیل مخاطب گذاشته شده، میتونی اینطور برداشت کنی که دکتر یک جایزه بگیر حرفهایه ، برای پیدا کردن برادران به جنگو نیاز داشته، مسیر اینها رو زده و بقیه ماجرا، هر چند این تصاویر از دکتر کم کم در طول فیلم محو میشند.

[prongz]

صد البته من درگیر فرم هستم میلاد جان اما جاهایی که احساس می کنم هدف کارگردان پردازش همین فرم هست و نه محتوا.چون از نظر من شکست وقتی معنا می گیره که یه کارگردان دنبال محتوا باشه اما فقط در حد شعار براش باقی بمونه.اونوقته که که ترجیح میدم دنباله روی نگاه کارگردان باشم.اما مسلما بحث های ما دلیلش این نیست عزیز.دلیلش اینه که شما نمی تونی همچین دیدگاهی رو نسبت به شرایط بپذری و پذیرفته نشدن از دیدگاه شما یعنی غلط محض و هر کسی خلاف دیدگاه شما رو داشته باشه از نظر شما یه احمق به تمام معناست

[kingmiladkh]

من نمیدونم چرا اصرار بر این داری که انگ اهانت به نوشته های من بزنی مجتبی عزیز، صرفا چالش اینجاست ما از واژگانی استفاده میکنیم که معانی جداگانه ای براش داریم، وقتی من از فرم حرف میزنم حتی اگر به خود فرمالیسم هم بپردازم باز هم میبینیم یکی مثل شکلوفسکی هم در اعماق دیدگاه اش به یک محتوا رسیده، چیزی که تو بهش اشاره داری رو شاید بتونی توی باله مکانیکی پیدا کنی.
اما مهم اینجاست که شما از محتوا برداشتی داری که احساس میکنی من منظورم یک مفهوم عمیق یا یک پیام از طرف کارگردان به مخاطب باشه، این مجتوا میتونه یک داستان جذاب با روابط علت معلولی مناسب و صد البته حرفای با معنی و شخصیت های عمق دار باشه، این فیلم جنگو مانند طنابیه که حدود سه ساعت دنبال کنی و ببینی که به هیچ جایی وصل نیست. اصلا این فرم قراره که چی رو ارایه کنه؟! این سوالیه که پدید میاد بعد از تماشای این فیلم و صد البته دیدگاهی که دیدگاه کارگردان اثر نمیتونه باشه، با توجه به پیشینه ی ساخته هاش

[prongz]

دوست عزیز حس سرگرمی چیزی نیست که انسان با تحصیل به دستش بیاره.وفتی این تعداد نظرات رو می خونیم که باز خوررد مخاطب عام هست و می بینیم که رضایت نسبی داشتن از فیلم،خیلی راحت میشه نتیجه گرفت حداقل سرگرمی قابل احترامی بوده.اما وقتی شما میاید میگی" نخیر فیلم حتی در حد سرگرمی هم نیست اینا متوجه نیستن اینا اصلا فکر می کنن سرگرم شدن "دیگه نیازی نیست من انگی به شما بچسبونم.قبلا هم در مورد نیاز یا بی نیازی داستان بحث کردیم و خدمت شما هم گفتم فیلمی مثل سگ اندلسی رو خیلی از منتقدان در حد یه شاهکار می دوننش.اما باز هم نظر نظر شما و ...همین جمله ای که می گی تو اوج فرمالیسم هم دنبال محتوایی یعنی به کل درکی از حرف های من نداری.چون به هر صورت فرم رودر خد یک وسیله می دونی.

اتفاقا بعد از همون نظرات سطحیم در مورد اکسپرسیونیسم برتون تصمیم قاطعی داشتم دیگه هیچ موضوعی رو به نقد نگیرم تو این انجمن.چون شرایط مساعدی رو برای احترام به سلائق نمی دیدم.تو همین تاپیک هم اگه به پست اولم نگاهی بندازی نهایت سعیم رو کردم تا نکته ای رو در نهایت بی طرفی اضافه کنم تا نقد های بعدی رنگ لعاب بهتری بگیرن.به هر صورت این هم ظاهرا اضافی بود

[kingmiladkh]

قضاوت به عهده ی مخاطبین ...
متاسفانه دلیلی باقی نمیمونه با وجود این صحبت ها که در مورد شکلوفسکی و فرمالیسم و محتوا در فرمالیسم صحبت کنم. پس همین بس که در درک حرفت عاجزم ;)
شاید من هم مکان اشتباهی رو برای نوشتن نظراتم انتخاب کردم، جایی که وقتی با دلایلت صحبت میکنی، متهم میشی به اینکه دیگران رو احمق فرض کردی. به هر حال اینجا جای اینجور بحث نیست چون خیلی از مسائل رو سعی داریم که با ناراحت شدن از دست همدیگه جبران کنیم ...

[freeda]

دوست عزیز حس سرگرمی چیزی نیست که انسان با تحصیل به دستش بیاره.وفتی این تعداد نظرات رو می خونیم که باز خوررد مخاطب عام هست و می بینیم که رضایت نسبی داشتن از فیلم،خیلی راحت میشه نتیجه گرفت حداقل سرگرمی قابل احترامی بوده.اما وقتی شما میاید میگی" نخیر فیلم حتی در حد سرگرمی هم نیست اینا متوجه نیستن اینا اصلا فکر می کنن سرگرم شدن "دیگه نیازی نیست من انگی به شما بچسبونم...

خب نظر من در مورد فیلم که به نظر شما نزدیک تر است،اما در مورد این قسمت از گفته هایتان اجازه بدهید مخالفت کنم. اینکه کسی این فیلمی را سرگرم کننده نمی داند به این معنی نیست که هرکس با فیلم سرگرم شده احمق و کم سواد است، همان طور که علاقه مندان به سیب علاقه مندان به خرمالو را احمق نمی دانند و همگی امیدوارند بدون ایجاد دلخوری اجازه ی اظهار نظر داشته باشند. در واقع سرگرم کننده دانستن یک فیلم سوای ساختار و قصه و هزار و یک چیز دیگر صرفا سلیقه ی شخصیست. همین آقای کارگردانِ مورد بحث فیلمی دارند با عنوان ضد مرگ اگر اشتباه نکنم، که یک فاجعه ی تمام عیار است و اگر دیده باشید حتما تایید می کنید. اما اگر بحث تاپیک راجع به این فیلم بود من قطعا می نوشتم سرگرم کننده ست، به دلیل علاقه ی شخصی به فضای کافه و باران و دخترهای نیمه مست و عیاش! جنگو سرگرم کننده بود؟برای منی که در صحنه های خون و خون ریزی چشم هایم را می بستم و فقط صداها را دنبال می کردم قطعا نه، ضد مرگ برای ایرج سرگرم کننده است؟اگر مثل من دلیل شخصی ای نداشته باشد و به صرف دیدن خود فیلم حساب کنیم مطمئنا خیر. و آیا منظور من از اینکه فیلم سرگرم کننده نبود این است که کاربر ایرج چیزی از سینما نمی فهمد؟باور کنید خیر. منظور من صرفا بیان نظر شخص خودم بود.
در واقع این که بین این همه پست kingmiladkhگرامی پست شما را برای پاسخ انتخاب کردند نشان می دهد برای نظرات شما آنقدر ارزش قائل هستند که تمایل به گفتگو داشته باشند، اگر نه بنده هم چند پست قبل از شما چیزهای مشابهی گفته بودم.
به هر حال پیشنهاد من این است که تاپیک جداگانه ای برای بحث راجع به کارهای تارانتینو گشوده شود(و جدا هم فکر می کنم اگر دوستان تمایلشان برای نوشتن را از دست نداده باشند وجود چنین تاپیکی لازم است)، پیشنهاد بعدیم این است به جای دلگیری و پرداختن به این مسائل از سینما بیشتر و بیشتر بنویسیم کما اینکه بحث ها شما دو نفر هم اینجا هم درباره ی برتون حتما برای خیلی ها مثل من مفید بوده...
با احترام:Smiley17:

[arhi]

اگر فیلمو با توجه به اینکه اثر تارانتینو هست نگاه کنیم ،ضعیف و ناامیدکننده است.اما در صورتیکه صرفا به عنوان یه فیلم جدید تماشا بشه،با توجه به خط داستان ،صحنه های اکشن ، حصور چند ستاره ، موسیقی و... برای عده زیادی سرگرم کننده است. (امتیاز 8.7 imdb !!!!).شاید همین موضوع یکی از دلایل اختلاف نظر دوستان درمورد فیلم باشه.

[asgharax]

من کلا از این فیلم خوشم نیومد. آخه یک سوپر من چند نفر رو میتونه بکشه که این جناب جانگو یک نفره اون همه آدم رو حریف شد؟ فیلم ضعف های خیلی زیادی داشت. مثلا آخر فیلم جایی که ژانگو به خواهر دیکاپریو شلیک کرد خیلی مصنوعی بعد از شلیک به سمت دیگه ای پرتاب شد. مانند این سوتی ها توی فیلم فراوونه. ضمنا جانگو کلی آدم های بیگناه رو کشت که همین باعث شد شدیدا از شخصیتش بدم بیاد و تا آخر فیلم آرزو میکردم یکی پیدا بشه و دخلشو بیاره. در کل من به این فیلم امتیاز 6 دادم که اون هم فقط به خاطر بازی خوب دیکاپریو و اون پیرمرد سیاه پوست (مشاورش) هست

[Irag]

مثلا آخر فیلم جایی که ژانگو به خواهر دیکاپریو شلیک کرد خیلی مصنوعی بعد از شلیک به سمت دیگه ای پرتاب شد. مانند این سوتی ها توی فیلم فراوونه.

این جزو "سوتی"‌فیلم نیست
این قسمت جدانشدنی آثار استاد تارانتینو است
هجو و ابتکار عمل در اعمال خشونت به روش های نو و ابداعات تصویری این هم یه مدلش بود دیگه.
و گرنه هیچ دلیلی نمیشه برای این جور مردن و زوم و دقت دوربین آورد.
حتما از روی عمد و بازی با مخاطب اعمال شده.

[Joey]

خب بالاخره امروز فیلم رو دیدم، هرچند خیلی از پست های اینجا رو یکی در میون از قبل خونده بودم!
فیلم رو همونجوری که دوستان هم اشاره کرده بودن، به دو قسمت تقسیم می کنم: قبل از مرگ دکتر و بعد از اون. مسلما این بخش دومی اصلا حس خوبی را به همراه نداشت و هیچ جای دفاعی برای خودش باقی نمیذاره چه از نظر داستان و محتوا چه از نظر سرگرم کنندگی و لذت خونین تارانتینویی. در این لحظات بیشتر دوست داشتم فیلم هرچه زودتر تموم بشه. ولی قسمت اول رو دوست داشتم و در خیلی از سکانس ها با کارها و دیالوگ هایی که بین دکتر و جانگو و در ادامه با اضافه شدن کندی و بازی زیبای دیکاپریو رد و بدل شد، خنده ای به لبان نقش بست و حس طنز خاصی که در فیلم های قبلی تارانتینو چشیده بودم،‌ دوباره برام زنده شد. مطرح کردن این موضوع شخصیت پردازی ضعیف رو هم در مورد یک همچین فیلمی خیلی درست نمی دونم و واقعیتش برخلاف بعضی از دوستان اصلا برای من مهم نبود که نشون داده بشه چه بر سر جنگو اومده یا چه جوری اینقدر تیرانداز ماهریه و حتی به نظرم همون فلش بک هایی که نشون می داد هم یک کمی زیادی بود و می تونست کوتاه تر هم باشه، چون اصلا هدف این نبود و اگه دقیق نگاه کنیم دنیای تارانتینو هیچ وقت به طور جدی دنبال این جور روایت از شخصیت هاش نبوده و همیشه جنبه ی فان قضیه بر بقیه جنبه های فیلم تسلط کامل داشته و اینجا بحث به این موضوع ختم میشه که آیا می تونیم معیاری برای ارزش گذاری در مورد بعد سرگرم کننده بودن داشته باشیم یا نه خیلی نسبی و سلیقه ای میشه....

7 میدم ولی اینم میگم که چارچوب اصلی فیلم پتانسیل خیلی بالاتری داشت که کاملا در بخش دوم ازش جدا شد و باعث شد کل اثر زیر سوال بره.

[arhi]

این قسمت جدانشدنی آثار استاد تارانتینو است
هجو و ابتکار عمل در اعمال خشونت به روش های نو و ابداعات تصویری .

این هجو و ابداعات عالی استادانه رو قبلا تو فیلم "بیل را بکش" دیده بودیم ،اما اینجا به علت ضعف فیلمنامه و شخصیت پردازی بیشتر شیبه خالی بندی وسترنهای قدیمی شده تا یک اثر استادانه "تارانتینویی".

[Irag]

این هجو و ابداعات عالی استادانه رو قبلا تو فیلم "بیل را بکش" دیده بودیم ،اما اینجا به علت ضعف فیلمنامه و شخصیت پردازی بیشتر شیبه خالی بندی وسترنهای قدیمی شده تا یک اثر استادانه "تارانتینویی".

بیشتر شیبه خالی بندی وسترنهای قدیمی شده »» دقیقا به همین خاطره. این عین جنسه فیلم. از فیلم نمیشه گرفتش.

[Irag]

این چند روزه سر این اثر ضعیف استاد عزیز تارانتینو در حال بحث کردن هستم!
جملات و کلمات و توصیفات جالبی در این بحث و جدل ها رد و بدل میشه که یکی از بهترین‌هاش رو انتخاب کردم:


http://www.picoup.ir/images/21436664486589653053.jpg

رفیقم: تا حالا روی بسته محصولات کاله رو خوندی؟!

من: نه!

رفیقم: روی هر محصولیش یه شعار تبلیغاتی خیلی باحال داره! نوشته:

"فکر نکن، لذت ببر!"

حالا حکایت "جانگو" همینه "فکر نکن لذت ببر!"

...

[freeda]

حالا چون آن پایین در حذف به قرینه ی مستی، ذکر خیر دادائیست هاست، بی مناسبت ندیدم عرض کنم آن ها هم معتقد بودند نقد گرایش به فسیل کردن امر پویا و گذرا دارد و یا رساترش که دوستانمان در کاله گفتند:"فکر نکن، لذت ببر!" . اما یکی از دلایل عمده ی به وجود آمدن این جنبش(اگر من صلاحیت گفتن چنین جمله ای را داشته باشم) تنفر از آدم کشی های جنگ جهانی بوده که خب با دانستن این موضوع به نظر نمی رسد بشود از بکش بکش های تارانتینو در این فیلم لذت دادائیستی برد، و چون می دانیم کاله تولید کننده ی محصولات غذایی ست، نه اسلحه، احتمالا فیلم جنگو حتی لذت کاله ایستی هم ندارد...

[Bill The Butcher]

رفیقم: تا حالا روی بسته محصولات کاله رو خوندی؟!

من: نه!

رفیقم: روی هر محصولیش یه شعار تبلیغاتی خیلی باحال داره! نوشته:

"فکر نکن، لذت ببر!"

حالا حکایت "جانگو" همینه "فکر نکن لذت ببر!"

فکر نکردیم. بازهم لذتی نیامد بی مروت

[Irag]

نقد ترجمه شده از "راجر ایبرت" منتقد برجسته سینما در خصوص جانگو اخرین اثر استاد بزرگوار تارانتینو!

cerc.ir :: Articles (http://cinemapov.ir/fa/articles/view/1762/561)

[[JOKER]]

نقد ترجمه شده از "راجر ایبرت" منتقد برجسته سینما در خصوص جانگو اخرین اثر استاد بزرگوار تارانتینو!

راجر ایبرت همونیه که به اسکای فال 100 داده، به مرد عنکبوتی شگفت انگیز 88 داده، به اونجرز 75 داده به بیل را بکش 100 داده!!! بعدش به مرشد 63 داده، به قوی سیاه 88 داده، به خون به پا خواهد شد 88 داده، به zdt 75 داده و ...

برای چی بزرگش کردید این راجر ایبرت و تارانتینو رو ؟

[Irag]

;107751']راجر ایبرت همونیه که به اسکای فال 100 داده، به مرد عنکبوتی شگفت انگیز 88 داده، به اونجرز 75 داده به بیل را بکش 100 داده!!! بعدش به مرشد 63 داده، به قوی سیاه 88 داده، به خون به پا خواهد شد 88 داده، به zdt 75 داده و ...

برای چی بزرگش کردید این راجر ایبرت و تارانتینو رو ؟

متاسفانه نیازی به من نداره منتقد بزرگی هست با آرا و نظرات متنوع
من هم با برخی امتیازدهی این جناب مخالفت دارم و با برخی مثل بیل را بکش موافقت.
بالاخره یه فردی که هم علمش رو داره هم در مقام عمل مقالات متنوع و عالی داره.

[Chandler Bing]

فیلم رو دیدم. اولین نکته ای که تو ذوف میزنه تایم بالای فیلمه! فیلم بلند کم ندیدم، بالای 3 ساعت هم زیاد دیدم، اما این 2/45دقیقه ی جانگو بدجور رو مخه! راحت میشه یه ساعتش رو زد، بدون اینکه به داستان لطمه ای بخوره. مخصوصا اون تیکه هایی که دشت و بیابون نشون میده و اهنگ هیپ *** و غیره گذاشته روش!! اصلا جالب نیست.
بازی های فیلم، والتز که دوباره همون سرهنگ لعنتی های بی ابرو بود، تنها تفاوتش اون هفت تیرش بود:Smiley15: زن جانگو افتضاح بود، یعنی داغون، اصلا نمیتونست بازی کنه.
بهترین بازی فیلم مشخصا متعلق به دیکاپریو بود که با اون لهجه ی جنوبی و خنده های هیستریکی ترکونده بود. من از جیمی فاکس هم خوشم امد، لهجه اش به دلم نشست.
گل فیلم هم از اونجایی شروع میشه که دیکاپریو وارد داستان میشه و اونجایی تموم میشه که دیکاپریو داستان رو ترک میکنه، بقیه فیلم رو ادیت کن بنداز دور.
خشونت فانتزی هم واقعا مسخره بود و اون فواره ی خون ها اصن به دلم نشست! اه اه اه.
به فیلم 7.5 میدم.
اون چیزهایی هم که بقیه میگن ضعف من میذارم به پای سبک تارانتینو، اینکه چطور جنگو یه شبه بهترین هفت تیر کش غرب شد یا اینکه چرا خواهر دی کاپریو اون جوری پرت شد و... اینا همه اش مثلا ابتکارات تارانتینوست.

پ.ن ال جکسون عالی بود.

[Bill The Butcher]

اشکان اولا که عیدت مبارک با تاخیر! بعدشم اینهمه ایراد گرفتی بعد 7.5 دادی؟ :Smiley69:

[Sub Master]

دوستان عزیز باید بدونن مقایسه ساختار فیلم های تارانتینو با فیلم های کارگردان های دیگه یه اشتباه کاملا بزرگه چون همه ما میدونیم تارانتینو سبک به خصوصی تو ساختن فیلم داره که شما اگه داستان عامه(Pulp Fiction) دیگه نیازی به توضیح من نیست
در مورد پخش شدن خون در هوا باید بگم دیگه هممون میدونیم کار های تارانتینو یه خشونت فانتزی خاصی تو همه فیلم هاش داره که به دل من میشینه
بهترین بازی فیلم رو بدون شک کریستوف والتز داره ،جیمی فاکس هم با توجه به فیلمهای قبلیش مثل Ray یه کم ضعیف بازی کرد، دی کاپریو هم قابل قبول بازی کرد، ال جکسون هم عین همیشه بود البته به جز اون گریم سنگینش.
خلاصه به نظر من این فیلم به مراتب از فیلم های قبلیش مخصوصا اون قبلیه حروم زاده های بی آبرو بهتر بود و یه جورایی میشه گفت تارانتینو با ساختن این فیلم نشون داد داره به روزهای اوجه خودش برمیگرده

راستی کی حواسش به پدرخونده دکستر تو فیلم بود

[Chandler Bing]

اشکان اولا که عیدت مبارک با تاخیر! بعدشم اینهمه ایراد گرفتی بعد 7.5 دادی؟

عرض ارادت! سال نو شما هم مبارک.
دیشب میلاد هم همین رو پرسید، من برگشتم اینو گفتم:
من کلا ادم دست و دلبازی هستم و زیاد نمره میدم، فکر کنم کمترین نمره ای که داده باشم 5 به خاطرات خون اشامه!! اما در بد بودن فیلم و طولانی بودنش شکی نیست.
امروز gangster squad دیدم که خیلی بیشتر از تماشاش لذت بردم.

[[JOKER]]

فیلم رو دیدم.
تقریبا هر چی از ضعف های فیلم رو می خواستم بگم دوستان گفتند.
یک چیزی هم برای طرفداران تارانتینو بگم:

اونطور که من از حرفاشون فهمیدم تمام عزت و بزرگی جناب تارانتینو به هجو و خشونت فانتزی تو فیلماشون ـه؟ اگه فقط بخاطرـه سبک نو ـش که هیچ ارزشی نداره اینقدر محبوب شده به نظر من مفت نمی ارزه!

آخر فیلم اینقدر اخم کرده بودم پیشونیم درد گرفته بود:Smiley36: ولی راستشی خیلی از این یکی فیلم تارانتینو بدم نیومد. حداقل مسخره بازی و طنز تو خشونتش قلیان نمی کرد.
من هم فقط بخاطر ـه اثر یکم بهتره تارانتینو به این فیلم 8.0 میدم وگذنه لایق بیشتر از 7.5 نیست

[mr67]

چرا Will Smith نقش جانگو را بازی نکرد؟




http://picoup.ir/images/16868616796120771788.jpg






بعضی نقش‌ها آنقدر بزرگ‌اند که فکر کردن به اینکه کس دیگری در آن نقش بازی کند سخت است. هرچند اغلب، بازیگران دیگری هم برای آن نقش‌ها در نظر گرفته شده‌اند که بازی آنها می‌توانست شیوه‌ای که ما آن شخصیت‌ها را به خاطر می‌آوریم را به کلی تغییر دهد. مثلا اگر Will Smith بازی در نقش اصلی Django Unchained را پذیرفته بود، مطمئنا خاطره ما از این فیلم کاملا متفاوت با فیلم اصلی با بازی Jamie Foxx می‌شد.
The Hollywood Reporter اخیرا در اینباره از Will Smith سوال کرده و او در جواب با تعریف از فیلم و "داستان کامل" نامیدن آن، تفاوت دیدگاه خود و Quentin Tarantino درباره لحن فیلم را علت اصلی عدم بازی در این نقش اعلام کرده و گفته من فیلم را به عنوان یک داستان عاشقانه بین جانگو و همسرش می‌دیدم.



من واقعا دوست داشتم تو اون فیلم بازی کنم. ولی احساس می‌کردم تنها راهش اینه که فیلم درباره یه داستان عاشقانه باشه نه یه داستان انتقام. من به خشونت در جواب خشونت اعتقادی ندارم. پس وقتی به داستان نگاه می‌کنم می‌گم: "نه، نه، نه. باید بخاطر عشق باشه." ما نمی‌تونیم به حوادث پاریس نگاه کنیم و بخواهیم بخاطرش دهن یکی دیگه رو سرویس کنیم. خشونت باعث بوجود اومدن خشونت میشه. پس من نمی‌تونستم با اینکه پاسخ ما خشونت باشه ارتباط برقرار کنم. پاسخ باید عشق می‌بود.


جالبه بدونید Will Smith در سال 2013 دلیل کناره‌گیری از فیلم را نقش اصلی نبودن Django از نظر خودش می‌دونست: "Django نقش اصلی نبود، پس من گفتم من باید نقش اصلی باشم، در صورتیکه کاراکتر دیگری (شخصیتی که Christoph Waltz نقشش را بازی کرد) نقش اصلی بود.




منبع (http://www.cinemablend.com/new/Why-Smith-Turned-Down-Django-Unchained-According-Smith-95807.html)