Life of Pi | معرفی، بحث، تریلر و پوستر

[rezarbn]

http://www.picoup.ir/images/86047490220315382621.jpg


Life of Pi
نامزد 11 جایزه اسکار شده است و اکثر منتقدان ان را ستوده اند.موحد منتقم در نقد خود درباره فیلم گفته است:فیلم زندگی پی صرفاً یک فیلم دیدنی و تأثیر گذار نیست، بلکه همانند نخی به ظرافت تابیده شده فیلمی درباره اثبات وجود خداست. نخی که از داستان های خیلی دور حکایت می کند که نه می توانید آن را به تمامی بپذیرید، نه آن را کاملاً رد کنید. ولی به یمن ریسنده (فیلمنامه نویس) فوق العاده اش به چنان قدرتی بافته شده است که می توان آن را در کنار «رابینسون کروزو»ی دانیل دوفو قرار داد

خلاصه داستان:
زندگی پی درباره پسر جوانی بنام پی پاتل، فرزند یک صاحب باغ وحش در هندوستان است. پی پاتل در شانزده سالگی همراه خانواده‌اش از هند به طرف کانادا کوچ می‌کند. خانواده پی در قسمت بار یک کشتی ژاپنی در کنار جانوران باغ وحش به سمت خانه جدید سفر می‌کنند. در میانه راه کشتی غرق می‌شود و پی خودش را در قایق نجاتی به همراه یک کفتار، یک اورانگوتان، یک گورخر زخمی و یک ببر بنگال دویست کیلو گرمی تنها می‌بیند. در هفته نخست سفر پی بر روی این قایق نجات تنها چیزی که بر همه چیز چیره است کشمکش برای زندگی ست. ادامه کتاب شرح ۲۲۷ روز گمشدگی پی در دریا است. قایق نجاتی که پی بر روی آن سوار است برای نجات یک انسان به اندازه کافی غذا اندوخته دارد ولی پی می‌داند که تنها امید رهایی خشنود نگهداشتن این ببر و خدمت کردن به اوست.
زندگی پی در وحشتی همیشگی از ببر شکل می‌گیرد و تعریف می‌شود. ناامیدی پی از زندگانی نه تنها یک فرایند حسی و عاطفی که یک حقیقت هراسناک فیزیکی است. پس از رسیدن آنها به سواحل مکزیکو ببر بنگال در جنگل ناپدید می‌شود و نشانی از او نمی‌ماند. مسئولینی که از پی درباره سفرش پرس و جو می‌کنند داستانش را باور نمی‌کنند و از او می‌خواهند که حقیقت را بگوید. در پایان پس از ساعت‌ها تهدید و اجبار پی داستان دومی را داستان می‌کند. داستانی باور پذیر تر که نشانه‌ای از گمان پردازی در آن نیست.
Life of Pi (http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CDUQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.imdb.com%2Ftitle%2Ftt0454876% 2F&ei=v6IcUfvQHMzktQbdmoCQDg&usg=AFQjCNFoEdzMAdhRxT0lTS7fFnTWorTHDg&sig2=jGD7DiAD7Gf4OrKpO4JLnA&bvm=bv.42452523,d.Yms)




WIKI (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C_%D9%BE%DB%8C)


IMDB (http://www.imdb.com/title/tt0454876/)



Director:
Ang Lee (http://www.imdb.com/name/nm0000487/?ref_=tt_ov_dr)

Writer:
David Magee (http://www.imdb.com/name/nm1341735/?ref_=tt_ov_wr) (screenplay), Yann Martel (http://www.imdb.com/name/nm1674631/?ref_=tt_ov_wr) (novel)

Stars:
Suraj Sharma (http://www.imdb.com/name/nm4139037/?ref_=tt_ov_st), Irrfan Khan (http://www.imdb.com/name/nm0451234/?ref_=tt_ov_st), Adil Hussain (http://www.imdb.com/name/nm1300009/?ref_=tt_ov_st)

[rezarbn]

پـــوســتــرهــای فــیــلــم




http://www.picoup.ir/images/35633888867606295522_thumb.jpg (http://www.picoup.ir/viewer.php?file=35633888867606295522.jpg)

http://www.picoup.ir/images/96440763501076162527_thumb.jpg (http://www.picoup.ir/viewer.php?file=96440763501076162527.jpg)







تــریــلـر فــیــلــم







lifeofpi-tlr1_h720p-tvworld.info.mov - 104.3 MB (http://www.uploadbaz.com/ol5lrc11ypnb)
Trailer

[Shayea]

هر که در این بزم مقرب تر است ... جام بلا بیشترش میدهند

این فیلم برای من مصداق این بیت بود .

یک انسان مذهبی و با ایمان محکم به خدا !
که خدا هم اون سناریوی همیشگیش رو که برای این قبیل آدم ها اجرا میکنه , به سر این یکی میاره ...:Smiley15:

کشتی ای که روی اون بودند بدون دلیل مشخصی غرق شد و افراد خانواده ی اون شخص هم غرق شدند تا به قول معروف امتحان الهی آغاز بشه !

در بدترین شرایط و ناامید کننده ترین زمان هایی که که اون شخص توش قرار داشت , باز هم تغییری نکرد . میگفت :

! God , I Give Myself To You , I am Your Vessel , Whatever Comes I Want To Know , Show Me

و زمانی هم که فکر میکرد که مردنش نزدیکه گفت :

! God , Thank You For Giving Me My Life , I'm Ready Now

که بعد از این لحظه به اون جزیره رسید , به عنوان جایزه ای برای قبول شدنش در امتحان !!

سرتاسر عرفان بود این فیلم برای من . خیلی لذت بردم از دیدنش ! فقط کاش 3D میدیدیم !:Smiley19:

کامل اون شعر هم اینجاست اگه اهلشید بزنید بر بدن !:Smiley69:

خون به جگر را اثرش می دهند

چون که به خون شد جگرش می دهند

بال و پرش را چو به آتش کشند

بار دگر بال و پرش می دهند

چشم و دل و گوش و زبانش برند

شعله ی این جان به سرش می دهند

شمع که این گونه به سر آتش است

شادی مرگ سحرش می دهند

هرکه در این بزم مقرب تر است

جام بلا بیشترش می دهند



پ.ن : برداشت شما چی بود از این فیلم ؟ میخوام بدونم که افکار شما هم به همین سمتی که افکار من کشیده شد , رفته یا من خیلی قاتی دارم !!:Smiley14::Smiley14:

[Amir2009t]

آخر فیلم رو درست متوجه نشدم:Smiley39:

[prongz]

http://www.picoup.ir/images/37416908429147406503.jpg

این فیلم از اون فیلم هایی بود که تقریبا از قبلش می دونیم با چی سر و کار داریم.انتخاب اسم فیلم در کنار پوستر تبلیغاتیش تا حدودی مشخص می کنه فضای فیلم رو.اما بهتون قول می دم کاملا در اشتباهید و این یه کلک عمدی و هوشمندانه از طرف سازندگان فیلم بوده تا شمارو به نوعی سورپرایزتون کنه.

یه پسر هندی به همراه خانوادش و همینطور تمام داراییشون که حیوانات باغ وحششون باشه،به سمت کانادا در حال مهاجرت هستند که کشتیشون غزق میشه.همه ی خانواده پسر توی سانحه از دست میرن و خودش هم مجبور میشه برای نجات،مدت ها در کنار یه ببر بنگال راهش رو ادامه بده...

"زندگی پای" داستان یه سفر عرفانیه.یه سلوک معنوی با تمام جزئیاتش.همه ی ماها تو یه سنی کمی تو معنویات برای پیدا کردن خودمون و راهمون دست و پا میزنیم.برای شناخت شک می کنیم.داستان پای هم از همین شک شروع میشه.شکی که برای شناخت لازمه اما کافی نیست.اگر برای شناخت واقعا تشنه باشی باید هر چی که داریو بزاری و بری.باید تسلیم بشی یا به قول مولانا: باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی

شخصیت داستان ما اول از وطنش،مردمش و دوستانش جدا میشه(سیر من الخلق الی النفس).بعد از اون همه وابستگی های دنیوی ازش گرفته میشه که در بالاترین درجش وابستگی به خانواده هست.سکانسی رو به یاد بیارید که پای چسبیده به قایق نجات و فریاد میزنه "پدر..مادر..متاسفم".متاسفه که برای رسیدن به شناخت واقعی باید ازشون دل بکنه.و دقیقا بعد از طوفان رو به آسمون می کنه میگه"من اماده ام".از اینجا به بعد "سیر من النفس الی النفس "شروع میشه.سفری از درونت به درونت برای شناخت خود واقعیت.اما تو این سفر تنها نیستی.

ببر در واقع نشون دهنده ی نفس وحشی و حیوان صفت انسانه که همیشه همراهته و درعین حال هیچ راه فراری ازش نداری و در واقع هدف از این سفر ،شناخت و رام کردن همین حیوان درنده خوئه.و این رامش فقط از طریق سختی کشیدن جسم و روح به دست میاد.تا اینجا دقیقا همه این کارها رو دراویش و مرتاز و ها می کنن و موفق میشن تابه خودشون پیروز بشن.اما این پایان سفره؟قطعا نه.سفر ادامه داره تا وقتی که خودت رو تسلیم ببینی

"خدایا ممنون از زندگی ای که به من دادی من حاضرم که بمیرم" وقتی که خودتو تسلیم دیدی، خود واقعی و ارزشمندت رو می بینی.به جزیره ی ارامش بخشی می رسی که نجات دهندته و به چیزهایی میرسی که شاید باعث بشه مقصد نهاییت رو همونجا قرار بدی.اما در واقع این پایان سفر نیست.بلکه فقط یه ایستگاهه برای ایجاد امیدواری و شجاعت ادامه ی سفر .جزیره جای اقامت دائمی نیست اگر بمونی می پوسی.بی هیچ فایده ای.همینجاست که راه پای قصه ی ما از امثال دراویش جدا میشه و در واقع منظور از اون دندون پوسیده همین ها هستن.تو این مورد واقعا سلیقه انگ لی رو دوست داشتم.خیلی هنرمندانه جزیره رو به شکل یه انسان سبز ولی راکد نشون داده بود که تمثیلی از مقصد نهایی قسمت دوم سلوک عرفانی یعنی سفر انسان از درون خودش به دورن خودش هست....


http://www.picoup.ir/images/21934049177240357159.jpg


حالا نفست اماده اس به اون تعالی و رامش رسیده.اما هنوز دورنت زندانیه.باید صداش کنی و همراهت خودت سوار قایقش کنی و به جایی ببریش که بهش تعلق داره تا به ازادی واقعی برسونیش(سیر من النفس الی الخلق).وقتی که به جامعه برگشتی دیگه "تو"ی واقعی همون ببره نه پای.ارام و بی هیچ دلبستگی ای ...ازادٍ ازاد..به سمت خونه ی واقعیت که جنگله میری.در اخر هم میشینی و داستان رو برای یه نویسنده تعریف می کنی بدون هیچ ترسی از باور نکردن تا مرحله اخر سفرت رو هم که همون "سیر من الخلق الی الخلق "باشه رو هم رفته باشی.تموم شد.پای حالا یه سالک واقعیه.

زندگی پای از اون دسته از فیلم هایی هست که قابلیت این رو داره تا همزمان هم مخاطب عام و هم منتقدین جدی سینما رو راضی نگه داره.تم فیلم همیشه لحن شادش رو حفظ میکنه و با وجود همه سختی ها نمی خواد بزاره امید از دل پای و همراهانش که ما باشیم پر بکشه.اگه اموزه های دینی رو داشته باشی پس حتما امید رو هم داری.
جلوه های بصری بسیار عالی فیلم باعث میشه هیچوقت از محیط تکراری و تعداد کم کاراکتر ها خسته نشی.صحنه ی غرق شدن کشتی رو واقعا عالی ساخته بودن .تقریبا بعد از تایتانیک هیچ وقت از نمی دونم بازیگر نقش اول اسمش چی بود ولی بنده خدا یه 4 لیتری فکر کنم اب دریا نوش جان کرده باشه.

البته فیلم از ابعاد زیادی میتونه دیده بشه و هر کسی هم میتونه نظرات شخصی خودش داشته باشه.این موضوعات هم صرفا دید خودم بود از فیلم.ولی بعید می دونم کسی بعد از دیدنش به این نتیجه برسه که وقتش رو حروم کرده.به خاطر همین پیشنهاد می کنم زندگی پای رو حتما ببینید.فیلمی خوش ساخت به دور از همه داد و قال های سیاسی هالیوودی و کاملا غنی.در ضمن پیشنهاد می کنم حتما با کیفیت بالا ببینید و از lcd.حیفه که لذت این تجربه رو از خودتون بگیرید:Smiley17:

[yaser63]

فیلم خوبی بود و دوستان انجمن تقریبا همه نکات گفتن ولی ذوتا جمله واقعا قشنگ داشت.یکی جایی که پدرپای بهش میگه((ببر دوست تو نیست به چشمانش که نگاه میکنی تنها انعکاس احساسات خودت را میبینی)) یکی هم نکته داخل کتاب راهنما((هرگزامیدت را از دست نده))

[Chandler Bing]

این مجتبی اینقدر خوب مینویسه که ادم شرمش میشه دوخط بنویسه.
اول از همه اینو بگم که خوشحالم، خوشحالم که هنوز کارهایی به این زیبایی تو سینما ساخته میشه!! واقعا جای شکرش باقیه. تو این سال 2012 کم فیلم خوب ساخته نشده، فیلم هایی مثل hunt یا قلمروی طلوع ماه یا perks of being a wallflower یا همین زندگی پای! دست مریزاد به این سازنده هاشون.
اما فیلم: همه المنت های یه فیلم خوب رو داشت، کارگردانی، بازی های خوب، فیلم برداری، فیلمنامه ی خوب، موسیقی بی نظیر، همه چیز. برای بیشتر این کارها هم تو اسکار جایزه گرفت، بعد اون وقت بهترین فیلم میرسه به ارگو!! ادم شاخ درمیاره.
چقدر فیلمبرداری و کارگردانی فیلم خوبه!! تک تک نماهایی که انتخاب شده مثل یه قاب عکس میمونه که میتونی ساعت ها بهش نگاه کنی! لذت بخشه، مخصوصا تو تلویزیون LED بزرگ. و یه جمله هم درباره ی مفهوم فیلم میگم! اخر فیلم پای از نویسنده میپرسه کدوم داستان رو باور میکنی! جواب نویسنده داستان اوله! چرا؟ چون سرشت همه انسان ها خدادوست ـه، به خاطر همین داستانی رو انتخاب کرد که توش خدا نقش داشت. و به همون حرف اول عموی پای میرسیم، گفت داستانی میشونی که به خدا ایمان میاری.
فیلم معرکه بود و با نمره دادن بهش ارزشش رو کم نمیکنم.

[justUnited]

وقتی نقد مجتبی رو خوندم مجبور شدم یه بار دیگه فیلم رو ببینم کارت درسته پسر!:Smiley17:

داشتم نقدهای فیلم رو توی اینترنت سرچ میکردم که یه لینک از موسیقی متن فیلم تو سایت paradize.ir پیدا کردم 152 مگ با کیفیت 320 همونطور که میدونید موسیقی فیلم اسکار گرفت پس از دست ندید.


http://www.uploadbaz.com/heit9bsvex5d



نام آهنگساز:Mychael Danna
محصول: هندوستان
سال انتشار2012
تعداد قطعات:28
مدت زمان:65 دقیقه
کیفیت:320kb
حجم:150mb


لیست قطعات آلبوم

01. Pi's Lullaby
02. Piscine Molitor Patel
03. Pondicherry
04. Meeting Krishna
05. Christ in the Mountains
06. Thank you Vishnu for Introducing Me to Christ
07. Richard Parker
08. Appa's Lesson
09. Anandi
10. Leaving India
11. The Deepest Spot on Earth
12. Tsimtsum
13. Death of the Zebra
14. First Night, First Day
15. Set Your House in Order
16. Skinny Vegetarian Boy
17. Pi and Richard Parker
18. The Whale
19. Flying Fish
20. Tiger Training
21. Orphans
22. Tiger Vision
23. God Storm
24. I'm Ready Now
25. The Island
26. Back to the World
27. The Second Story
28. Which Story Do You Prefer?

[Irag]

بالاخره ديدم (به چه زحمتي) :

به نظرم بهتر بود "زندگي پاي" به صورت انيميشن ساخته مي‌شد چون هم از نظر محتوا و هم قصه و هم روايت هيچ چيزي از انيميشن‌هاي "والت ديزني" كم نداره يك فيلم سر راست و با يك دنيا پر از زرق و برق و شخصيت‌هاي دوست داشتني و خوش برخورد. "پاي" يك موجود ناشناخته‌ي رنگين پوست كه سعي ميكنه انگليسي حرف بزنه و با چندين قصه و روايت جذاب و خواستني كه اتفاقا براي نوجوان و كودك يك نمونه‌ي كاملا سرگرم‌كننده است.
به اضافه‌ي اينكه "والت ديزني" سابقه‌ي كار با شخصيت‌ها غيرغربي و اتفاقا با شكل و شمايل عربي و هندي داره.
برام به شدت خسته‌كننده و زجرآورست كه 2ساعت به يك "نقاشي" خيره بشم. "زندگي پاي" يك نقاشي دو ساعته است كه يك انسان صبور يا يك كودك درون فعال مي‌طلبد.
در طول فيلم كلا بيخيال "ببر و پاي" و "آب پرتقال" و "حق انتخاب" و "آنگ-لي" و "كوهستان بروکبك" (http://www.imdb.com/title/tt0388795) و ... شدم! چون "جلوه‌هاي كامپيوتري" آنقدر خيره‌كننده بود كه واقعا انگيزه‌ براي دنبال كردن داستان و پرحرفي‌هاي يك هندو با اون لحن انگليسي حرف زدن را نداشتم.
بازي فوق‌العاده‌ي "پاي" به نظرم تنها نكته‌ي مثبت فيلم بود فكر كنيد شما بازيگري در نقش "پاي" باشيد و 90درصد فيلم رو بايد با يك تخيل "ببري" سر كنيد در حاليكه اطراف‌تون پر است از "دم و ستگاه‌هاي" مدرن و پرده‌ي آبي و ... هر وقت به اين چيزها فكر مي‌كنم ارزش كار "پاي" برام بيشتر ميشه. اين جوان بي‌نظير بود.
از تماشاي "زندگي‌پاي" به شدت پشيمانم ولي خوشحالم كه هنوز از فيلم‌هاي "آنگ-لي" متنفرم.