[تیم سینما] یک هفته ، یک کارگردان ==> Alfred Hitchcock

[saman_pd09]

http://PicoUp.com/di/S3KD/url.jpg




آلفرد هیچکاک به عنوان یکی از اساتید مسلم سینمای جهان شناخته می‌شود. کارگردانی که به عنوان مبتکر سبکی جدید در جهان سینما به حساب می‌آید. بیشتر فعالیت هیچکاک در ژانر وحشت(Horror) و جنایت(Crime) بوده است اما او با شیوه‌ی جدید تدوین فیلم‌هایش و همچنین تزریق عنصری به نام تعلیق، رنگی جدید به بیننده تقدیم کرد به گونه‌ای که حتی امروز پس از گذشت سالیان متمادی از زمان ساخته شدن فیلم‌ها هنوز هم مخاطبین بسیاری به دنبال این آثار هستند.
هیچکاک از طرفداران سینمای هنری نبود و بیشتر در پی آن بود که روایتی ساده و شفاف از یک جنایت را به بیننده تقدیم کند بطوری که خود او بیان می‌کند:

" من تمام سعی ام را به کار گرفتم تا از هر نوع سختی و پیچیدگی دور باشم.
می‌خواهم همه چیز دور و برم ساکت و به شفافیت بلور باشد. "

از طرف دیگر شیوه‌هایی که هیچکاک برای ایجاد وحشت و تعلیق در فیلمهایش استفاده می‌کرد نیز همواره سینماگران را بر آن می‌دارد تا سینمای هیچکاک را بیشتر مطالعه کنند تا هر چه بیشتر به راز موفقیت او پی ببرند.

"اساسا دو نوع فیلمساز وجود دارد؛ آنهایی که در خیابان قدم می‌زنند و با چشمانشان به زمین نگاه می‌کنند و آنهایی که با سرهایی بالا قدم می‌زنند. کسانی که در مقوله اول جای می‌گیرند مجبور هستند سرشان را بالا بگیرند تا ببینند در اطرافشان چه می‌گذرد، اجازه بدهند چشمانشان به چپ و راست حرکت کند و مجموعه تصاویری از آنچه پیش رویشان است گرد آورند. آنها می‌بینند. اما گروه دوم که همواره سرشان بالاست و نگاه می‌کنند، نگاهشان را روی نکته ی خاصی ثابت می‌کنند که نظرشان را جلب کرده. فیلمسازان نوع اول وقتی فیلم می‌سازند، تصاویری تولید می‌کنند که خیالی و سیال هستند همچون برگمان و نوع دومی ها تصاویری دقیقا میلی متری تولید می‌کنند همچون هیچکاک".
ژان لوک گدار







شمال تا شمال غربی
خلاصه: مدیر یک شرکت تبلیغاتی در نیویورک به اشتباه به عنوان نیروی دولت توسط جاسوسان خارجی شناسایی می‌شود. جاسوسان در پی کشتن مرد هستند در حالی که او تلاش می‌کند راهی برای نجات خود بیابد...
بسیاری این اثر را (حداقل از نظر داستان) کاملترین کار هیچکاک می‌دانند. از آنجایی که داستان فیلم شباهت زیادی به پنجره عقبی و سرگیجه دارد، کارگردان به شکلی فیلمنامه را نوشته است که قهرمان داستان تنها فردی باشد که حقیقت را می‌داند. در واقع اتفاقاتی که برای این قهرمان افتاده است، آنقدر عجیب و غیر منطقی به نظر می‌رسند که هیچکس حرفهای او را باور نمی‌کند.
"جیمز استوارت" علاقه بسیاری به بازی در نقش "تورنهیل" داشت اما هیچکاک به او گفت که عدم موفقیت فیلم سرگیجه در گیشه به این دلیل بوده که استوارت پیر بنظر می‌رسیده. هیچکاک بطور طعنه‌آمیزی کری گرانت را که 4 سال از استوارت پیرتر بود برای نقش انتخاب کرد.



http://picoup.ir/images/03174535418396365319.jpg


سرگیجه
خلاصه:یک کاراگاه بازنشسته سن فرانسیسکو که از بیماری اکروفوبیا(ترس از ارتفاع) رنج می‌برد فعالیت های مرموز همسر دوست خود را دنبال می‌کند که همین حین در عشق زن گرفتار می‌شود.
هیچ کدام از فیلم‌های آلفرد هیچکاک همچون سرگیجه به موفقیت جهانی نرسیده است. این فیلم توسط بسیاری از منتقدین و مخاطبین به عنوان بهترین اثر هیچکاک عنوان می‌شود.
همیشه برای انتخاب بهترین فیلم سینما بین این اثر و همشهری کینِ اورسون ولز جدالی بوده است اما در سال 2012 این فیلم گوی سبقت را ربود و بهترین فیلم تاریخ سینما عنوان شد.
نوشته‌های بسیاری در نقد و بررسی آثار هیچکاک وجود دارد. از جمله‌ی آنها می‌توان به «سرگیجه» نوشته دن اویلر که توسط پرویز شفا و ناصر زراعتی به فارسی برگردانده شده است اشاره کرد. دن اویلر مجموعه‌ای از اطلاعات جذاب و خواندنی‌ را درباره این شاهکار هیچکاک گردآوردی کرده و به مناسبت صدمین سالگرد تولد هیچکاک با مخاطبش قسمت کرده است.



http://picoup.ir/images/55929881809597353762.jpg


پنجره عقبی

خلاصه:یک عکاس که بر اثر حادثه‌ای خانه نشین شده است با دوربین خود فعالیت همسایه‌های خود را تحت نظر می‌گیرد و پس از مدتی متقاعد می‌شود که یکی از آنها مرتکب قتل شده است.
«پنجره عقبی» در سال 2007 از سوی اتحادیه فیلم آمریکا در رتبه 47 بهترین فیلم تاریخ سینما قرار گرفته و در سال 2008 رتبه سوم بهترین فیلم رمز آلود تاریخ سینما را از آن خود کرد.
فیلم برای دهه‌ها در دسترس نبود. زیرا که هیچکاک حق نشر فیلم را خریده بود و آن را به عنوان میراثی از خود برای دخترش باقی گذاشته بود. چهار اثر دیگر نیز به همین شکل به عنوان میراث هیچکاک برای دخترش در دسترس نبودند که این پنج اثر به "پنج گمشده هیچکاک" مشهور شدند. "دردسر با هری 1955"، "مردی که زیاد میدانست 1956"، "طناب 1948"، "سرگیجه 1958" به همراه "پنجره عقبی" لیست پنج گمشده هیچکاک را تشکیل می‌دهند.



http://picoup.ir/images/73545678699863380278.jpg


مردی که زیاد میدانست
خلاصه: خانواده‌ای که راهی سفر به مراکش هستند با مردی آشنا می‌شوند. در ادامه مرد کشته می‌شود و اطلاعاتی امنیتی را در اختیار دکتر بنجامین مک کنا(با بازی جیمز استوارت) قرار می‌دهد که خانواده را با مشکلاتی روبرو می‌کند...
هیچکاک که از این اثر دو نسخه در کارنامه خود دارد می‌گوید: "نسخه اول فیلم توسط یک تازه‌کار با استعداد ساخته شد و دومین اثر توسط یک کارگردان حرفه‌ای".
یکی از مشکلات هیچکاک در ساخت این فیلم آن بود که او میبایست کار فیلمبرداری را پیش از اتمام فیلمنامه آغاز می‌کرد.
فیلم جایزه اسکار بهترین موسیقی اورجینال را در سال 1957 دریافت کرد.



http://picoup.ir/images/45766713858398309376.jpg


روانی
خلاصه: منشی شرکت فنیکس مبلغ 40 هزار دلار را از رئیس خود می‌دزدد و دست به فرار می‌زند. در میان راه وارد مسافرخانه ای مرموز می‌شود. جایی که پسری جوان به همراه مادرش زندگی می‌کند...
یکی از دلایلی که هیچکاک فیلم را بصورت سیاه و سفید تهیه کرد این بود که تصور می‌کرد فیلم در حالت رنگی بسیار خونین می‌شود. اما مهترین دلیل سیاه و سفید بودن فیلم این است که هیچکاک قصد داشت فیلم را با کمترین بودجه(کمتر از یک میلیون دلار) تهیه کند.
یکی از نکات جالب فیلم این است که در سکانس ابتدایی "ماریون کرین" سینه بندی سفید پوشیده است و بعد از دزدیدن پول ها رنگ سینه بند به سیاه تغییر می‌کند. هدف هیچکاک در تغییر این رنگ به این دلیل بوده است که او در ابتدا می‌خواهد ماریون را فرشته‌گونه نمایش دهد اما پس از دزدیدن پولها رنگ مشکی نشان از عمل شیطانی ماریون دارد.
فیلم تنها در 30 روز فیلمبرداری شد و با این حال موفق ترین اثر هیچکاک در گیشه بحساب می‌آید.



http://picoup.ir/images/99757912014760236614.jpg

[bbas]

کاراش معرکه است این بشر
البته به نظرم ربکاهم جالب بود
حاوی اسپویلر ببخشید تگشو پیدانکردم
مخصوصا صحنه ی آخرش که خدمتکارش خودشو با خونه به آتش کشید

[Irag]

Happy Birthday, Alfred Hitchcock


http://picoup.ir/images/29820804994583613548.jpg (http://8pic.ir/images/eif1kcg0n7s8b8qxka4h.jpg)

» هیچکاک: سبك من در كارگرداني مشخص است. اگر من سيندرلا را ساخته بودم تماشاگرها تا آن را مي‌ديدند به دنبال يك جسد در كالسكه مي‌گشتند!

پ.ن: تاپیک استاد، چقدر مظلومه.

[Léon]

به یاد پروردگار "تعلیق" در سینما
به یاد سرمشق "ام.نایت شیمالام" برای خلق "حس ششم"
به یاد آلفرد سِر آلفرد هیچکاک! کارگردانی که همیشه یه جای خالی رو تو مغز شما داشت وقتی داشتین فیلماشو نیگاه میکردین , بدون اینکه خودتون بدونید اما...تو تمام سکانس و پلان ها بازیچه ی دست آلفرد بودین:Smiley69: , به راستی اگر سرگیجه نبود من هیچوقت روانی هیچکاک نمیشدم و سینما رو نمیشناختم...








فرانسوا تروفو : تمایل دارم که تعریف شما از تفاوت بین تعلیق و غافلگیری را بدانم.

آلفرد هیچکاک: تفاوت قابل ملاحظه ای مابین تعلیق و غافلگیری وجود دارد و هنوز که هنوز است بسیاری از فیلم ها این دو مفهوم را با یکدیگر اشتباه می کنند. منظورم را توضیح خواهم داد. ما، هم اکنون، در حال اجرای یک گفتگوی ساده و صمیمی هستیم. فرض کنید که هم اینک یک بمب در بین ما و در زیر این میز قرار دارد. اتفاق خاصی رخ نمی دهد و ناگهان "بوم!" یک انفجار رخ می دهد. تماشاگران غافلگیر می شوند، اما آنها پیش از این غافلگیری، شاهد یک صحنه ی کاملاً عادی و بدون هیچگونه پیامد خاصی بوده اند. حال، اجازه دهید که موقعیت را تعلیق آمیز کنیم. بمب در زیر میز است و تماشاگران این را می دانند، شاید مثلا به این دلیل که دیده اند که فردی آشوب طلب آنرا در آنجا قرار داده است. تماشاگران مطلع هستند که بمب در ساعت یک منفجر می شود. یک ساعت نیز بر روی دکور صحنه وجود دارد. تماشاگران می توانند ببینند که ساعت یک ربع به یک است. در چنین موقعیت هایی، همان مکالمه ی ساده و عادی به شدت میخکوب کننده می شود، چراکه تماشاگر، خود، در صحنه حضور دارد. بیننده آرزو می کند که ای کاش می توانست اینچنین به شخصیت های درون صحنه هشدار دهد: "شما، در این شرایط، نباید درباره ی چنین مسائل بی ارزشی صحبت کنید. یکی بمب در زیر میز است که تا چند لحظه ی دیگر منفجر می شود!"


ما، در حالت نخست، به هنگام انفجار، به مدت پانزده ثانیه، تماشاگر را غافلگیر کرده ایم. اما، در حالت دوم، برای او پانزده دقیقه ی تعلیق آمیز را فراهم کرده ایم. پس نتیجه می گیریم که هر وقت ممکن بود، باید به تماشاگر آگاهی داده شود. به جز در مواردی که غافلگیری کارکرد دارد، و آن هم زمانی رخ خواهد داد که پایان غیر قابل پیش بینی، به خودی خود، موجب شفاف تر شدن داستان گردد.

+برگرفته از کتاب "سینما به روایت هیچکاک" ترجمه ی "پرویز دوایی"

[anzalichi]

با یک روز تاخیر ، تولد آلفردهیچکاک کبیر رو تبریک عرض مینماییم به جامعه ی سینمایی این تاپیک :d دیروز تاپیک بالا اومد نشد چیزی ننویسیم ..همه جا یه چهارپنج خطی درموردش نوشتن...کارگردان بزرگیه..همگی بخشی از خاطرات خوبمون رو با فیلمهای ایشون داشتیم...دوست داشتنیه..نه بخاطر فیلمهاش...بخاطر هیچکاک بودنش..!! ماهم به رسم ادب.. یه جسارتی میکنیم...!!

================================
http://picoup.ir/images/63686508669124299410.jpg



بعد از گذشت دهه ها از شروع به کار فیلمسازی آلفردهیچکاک هنوز هم صحبت ها پیرامون این معمار کبیر سبک هیجانی و ترس داغ داغ است. آیا او نخبه ای بود که با بازیگران خود به مانند یک گله گاو یا یک حیوان خانگی نهایت بهره را میجست؟ بدون شک تمام کسانی که سینما رو دنبال کرده اند همیشه درگوشه ی ذهنشان تصویری از یک فرد چاق مغرور انگلیسی با گونه هایی آویزان و فکری مشغول را به یاددارند که همیشه برایشان آثار دوست داشتنی میساخته است. به قول بسیاری از منتقدین این کارگردان خیلی میدانست. (اشاره به فیلم مردی که زیاد میدانست ساخته ی هیچکاک). بعد از ساخت شاهکاری چون The Lodger محصول 1927 دیگر برهمگان مبرهن بود که هیچکاک یک کارگردان عادی نیست.
هیچکاک هرچقدر هم بزرگ باشد بازهم دست پرورده ی استاد بزرگ خود David O.Selznick ــی است که سالهای بسیاری را صرف تربیت چنین کارگردانی کرد.طی 50 سال این فیلمساز هرگز دست از نگاه متفاوت به سوژه های مختلف برنداشت و تمام تمرکزش دراین بوده که فیلمهایی که میسازد با یکدیگر متفاوت باشند ولی درعین حال سبک هیچکاکی اش درهیچ یک از آثار او از بین نرفت و بیننده از ابتدا میدانست که این فیلم را حتماً کاریزمائی به اسم هیچکاک ساخته است.
از ویژگیهای بارز سینمای هیچکاک مات کردن بیننده از اولین فریمها و غرق ساختن آنها در تاریکی مطلقی به اسم تعلیق بوده است. از بین اینهمه بازیگری که از زیردستان او متولد شدند و ستاره شدند شاید تنها 2 بازیگر قادر به تحمل دیوانه بازی های این اعجوبه ی کارگردانی بوده اند. اولی Grace Kelly و دومی Carry Grant افسانه ای..

هیچکاک هرگز پا از گلیم خود فراتر ننهاد.از تمام چیزی که داشت نهایت استفاده را میبرد و حس جاه طلبی کور شده ی او باعث میشد تا با تمرکز بیشتر پله های بالاتر افتخار و مهم تر از آن احترام را برای خود به ارمغان آورد. برای او مهم نبود که لقب پدر سبک ترس سینما را به او بدهند یا خیر..برای او تنها یک چیز اهمیت داشت و آن هم رسیدگی به عشقی به اسم سینما و کارگردانی اش بود.او دست به هرکاری برای ساخته شدن و بیان داستان خود به مخاطبین انجام میداد. هیچکاک همه را به بازی میگرفت. خود را به جای پدر همگان میگذاشت و مخاطبین نیز دوست داشتند در دستان هشت پا گونه ی او در معماهای فوق العاده اش مات و مبهوت شوند و از شات های او بترسند، از دلهره هایش به وجد بیایند و با سکوت های او به فکر فرو روند.

باهم 25 فیلم اورا رتبه بندی میکنیم :

25. The Paradine Case
24. Lifeboat
23. Frenzy
22. The Wrong Man
21. Saboteur
20. The Man who knew too much
19. Dial M for Murder
18. Blackmail
17. Foreign Correspondent
16. Suspicion
15. The Lady Vanishes
14. To catch a Thief
13. Marnie
12. North by Northwest
11. The 39 Steps
10. Rebecca
9. Rope
8. Shadow of a Doubt
7.Spelbound
6. Strangers on a Train
5. The Birds
4. Read Window
3. Psycho
2. Vertigo
1. Notrious






روحش شاد و یادش گرامی...!!:Smiley17: