mr67
05-27-2016, 11:03 PM
http://picoup.ir/images/26980223372255137721.jpg
این هفته خبر رسید که شاید HBO از فصل سوم True Detective دست کشیده باشد و ساخت سریال جدیدی را برای ادامه همکاری با نیک پیزولاتو (http://www.imdb.com/name/nm4446305/) در نظر داشته باشد. بسیاری که از نزول ناگهانی سریال در فصل دوم راضی نبودند این خبر را با خوشحالی پذیرفتند، اما اینکه عطش ما برای True Detective به این زودی تمام شود و به این سرعت و بی تشریفات حذف شود من را خوشحال نمیکند. انکارناپذیر است که فصل دوم نئونوآر شده سریال نتوانست به بلندای شاهکار عظیمی که فصل اول بود برسد، اما فکر میکنم ایده درونی True Detective همچنان پخته است و میشود تبدیل به فصل سریالی باشکوه دیگری شود، البته به شرطی که پیزولاتو بعضی از اشتباهات فصل دوم را تصحیح کند.
وقتی ساخت فصل دوم True Detective شروع شد انتظارات بالا بود. کالین فرل (http://www.imdb.com/name/nm0268199/)، ریچل مکآدامز (http://www.imdb.com/name/nm1046097/)، وینس وان (http://www.imdb.com/name/nm0000681/) و تیلور کیچ (http://www.imdb.com/name/nm2018237/) به عنوان بازیگران اصلی فصل جدید این سریال آنتالوژی انتخاب شدند و قرار بود سریال به نوع کاملا جدیدی از داستان کارآگاهی بپردازد. البته بزرگترین تفاوت این فصل این بود که برخلاف فصل اول اینبار قرار بود چند فیلمساز متفاوت 8 اپیزود فصل دوم را کارگردانی کنند و جاستین لین (http://www.imdb.com/name/nm0510912/) (کارگردان Fast Five) وظیفه کارگردانی 2 اپیزود اول را برعهده داشت. بعدا ثابت شد که این تفاوت باعث مشکلات فصل دوم شده و یکی از دلایل بزرگی که فصل اول آنقدر خوب بود را باید در این دانست که کری فوکوناگا (http://www.imdb.com/name/nm1560977/) همه 8 اپیزود فصل اول را به تنهایی کارگردانی کرد.
http://picoup.ir/images/12354739136957222274.jpgقبل از اینکه خیلی عمیق وارد این بحث شویم باید اعترافی بکنم: من از فصل دوم True Detective متنفر نبودم. البته که اعترافهای مبهم توی بار کمی احمقانه بود و همچنین داستان فرعی پسر ری ولکرو (خب دوست داره با باباش فرندز ببینه. میفهمی؟) و آره شاید انتخاب وینس وان برای این نقش بسیار اشتباه بود. اما جاهطلبی سازندهها در پرداختن به داستانی به سبک محله چینیها (http://www.imdb.com/title/tt0071315/) برای فصل جدید و تغییر جهت تمرکز سریال از یک قاتل سریالی پیچیده به شر و بدی انواع فساد و انحراف : فساد دولتی، فکری و روحی را می ستایم. قدر اینکه کالین فرل تا این حد خود را وقف نقش ری ولکرو کرده بود را میدانم و کاراکتر پاول وودرو با بازی تیلور کیچ را در عین اینکه قبول دارم که به خوبی گسترش نیافته اما چرخش جذابی بر نمونه 'آدم خوبه' ژانر نوآر میدانم.
اما در عین حالیکه بیشتر از خیلیها از فصل دوم True Detective لذت بردم، کاملا مشخص بود که از نظر داستانگویی، شخصیتپردازی و بصری در مقایسه با فصل اول خیلی کمرنگتر بود. با این وجود حجم تنفری که از طرف منتقدان و بینندهها ابراز شد دلیلی برای از بین بردن فرمول برجستهای که منجر به تولید طلای داستانگویی میشود، نیست.
http://picoup.ir/images/76529181122855628315.jpgTrue Detective مطمئنا بخشی از جادوی فصل اولش را مدیون متیو مککاناهی (http://www.imdb.com/name/nm0000190/) و وودی هرلسون (http://www.imdb.com/name/nm0000437/) است، اما کلید موفقیت این فصل کشمکش خلاقانه پیزولاتو و فوکوناگا است. پیزولاتو خالق سریال است و همه اپیزودها را نوشته اما فوکوناگا به عنوان کارگردان است که اینها را تبدیل به تصاویر قابل لمس و یکپارچه کرده است. هرچند شایعاتی بود که این دو نفر خیلی با هم نمیسازند اما دقیقا همین درگیریهای این دو نفر بر سر دیدگاه خلاقانه هرکدام نسبت به سریال است که منجر به آنچه دیدیم، شد. قلب داستان پیزولاتو و شخصیتها همراه با آن مونولوگهای شگرف باقی ماندند، اما فوکوناگا توانسته بود بعضی گرایشات توخالی که منجر به زمینگیر شدن فصل دوم شد را خنثی و همزمان استعداد چشمگیرش را به سریال اضافه کند. فراتر از این با کارگردانی تمام اپیزودها، فقط یک صدا از جهت تصویری شنیده میشد که منتهی به داستانی به همپیوستهتر شده بود. و این تبادل و بده بستان ایدهها میتواند اساس True Detective را تشکیل بدهد، البته اگر HBO قصد ادامه دادن سریال را داشته باشد و پیزولاتو حاضر به همکاری با یک فیلمساز برای هر فصل باشد. ترکیب دو ذهن خلاق بسیار بااستعداد و قوی در خدمت یک داستان بلند همان چیزیـست که فصل اول True Detective را تحویلمون داد و حالا چرا به همان روش ادامه ندهیم و فصل دوم را فقط یک تلاش بیثمر ندانیم؟
http://picoup.ir/images/75715560679853766119.jpgالبته که این ایده جدیدی نیست، مشخصه که فیلمسازها و نویسندهها از همان ابتدای اختراع این مدیوم با یکدیگر همکاری کردند. اما این فرمت 8 اپیزودی یک موقعیت منحصر به فرد ایجاد میکند، موقعیتی که میتواند منجر به داستانگویی بشدت درگیرکننده شود، بخصوص با توجه به بازیگرهایی که مشتاقند تا به اینچنین سریالی بپیوندند. شبکه اجتماعی (http://www.imdb.com/title/tt1285016/) یکی از بهترین فیلمهای این دهه است و یکی از دلایلی که این فیلم به این سطح میرسه اینه که دیوید فینچر (http://www.imdb.com/name/nm0000399/) کارگردان و ارون سورکین (http://www.imdb.com/name/nm0815070/) نویسنده که شخصیتهای بسیار متفاوت و درک خلاقانه بسیار متفاوتی دارند، توانستهاند کاری کنند که هرکدام بهترین خصوصیات دیگری را بیرون بکشد و همزمان مانع نمایش بدترین گرایشات یکدیگر شوند. این مدلی از همکاری است که متاسفانه زیاد اتفاق نمیافتد، ماشین بلاکباسترسازی هالیوود ایجاب میکند که نویسنده پشت نویسنده بیایند و یک فیلمنامه را آنقدر بازنویسی کنند تا هیچ نشانهای از تالیف باقی نماند. و اینجا دوباره ارزش فصل اول True Detective مشخص میشود. حتی در بهترین لحظات فصل دوم، هیچ چیز به اکستازی سینماییای که فصل اول بود حتی نزدیک هم نشد. اگر HBO و پیزولاتو بخواهند فصل سوم را بسازند و اینبار یک فیلمساز همه اپیزودها را کارگردانی کند، میتوانیم انتظار داشته باشیم یک داستان خوددار در محدوده خطوطی که مطابق با دینامیک True Detective (دو یا چند نفر که در پی کشف چیزی در دنیایی از نظر اخلاقی مبهم هستند) است، داشته باشیم.
بنظر میرسد شبکه با توجه به واکنشها به فصل دوم در حال فرار از سریال است، اما احتمال چرخش ناگهانی نیز وجود دارد. حداقل به امتحانش میارزد و حالا که سریالهای دیگر در حال امتحان این شیوه یک کارگردان/نویسنده برای تمام اپیزودها هستند (مثلا The Knick از استیون سودربرگ و The Night Manager از سوزان بیر) جنبه آنتالوژی بودن True Detective اجازه میدهد که علاوه بر امکان استفاده از بهترین بازیگران، داستانی مبسوط و در عین حال کنترل شده از این ساختار سود ببرد.
پس کامآن HBO! فصل دوم آنقدر هم بد نبود و شما روی گنجی از پتانسیل خلاقانه شگرف نشستهاید، پس به این زودی از True Detective دست برندار.
http://picoup.ir/images/68316641516293798416.jpg
منبع COLLIDER (http://collider.com/true-detective-season-3-hbo/)
این هفته خبر رسید که شاید HBO از فصل سوم True Detective دست کشیده باشد و ساخت سریال جدیدی را برای ادامه همکاری با نیک پیزولاتو (http://www.imdb.com/name/nm4446305/) در نظر داشته باشد. بسیاری که از نزول ناگهانی سریال در فصل دوم راضی نبودند این خبر را با خوشحالی پذیرفتند، اما اینکه عطش ما برای True Detective به این زودی تمام شود و به این سرعت و بی تشریفات حذف شود من را خوشحال نمیکند. انکارناپذیر است که فصل دوم نئونوآر شده سریال نتوانست به بلندای شاهکار عظیمی که فصل اول بود برسد، اما فکر میکنم ایده درونی True Detective همچنان پخته است و میشود تبدیل به فصل سریالی باشکوه دیگری شود، البته به شرطی که پیزولاتو بعضی از اشتباهات فصل دوم را تصحیح کند.
وقتی ساخت فصل دوم True Detective شروع شد انتظارات بالا بود. کالین فرل (http://www.imdb.com/name/nm0268199/)، ریچل مکآدامز (http://www.imdb.com/name/nm1046097/)، وینس وان (http://www.imdb.com/name/nm0000681/) و تیلور کیچ (http://www.imdb.com/name/nm2018237/) به عنوان بازیگران اصلی فصل جدید این سریال آنتالوژی انتخاب شدند و قرار بود سریال به نوع کاملا جدیدی از داستان کارآگاهی بپردازد. البته بزرگترین تفاوت این فصل این بود که برخلاف فصل اول اینبار قرار بود چند فیلمساز متفاوت 8 اپیزود فصل دوم را کارگردانی کنند و جاستین لین (http://www.imdb.com/name/nm0510912/) (کارگردان Fast Five) وظیفه کارگردانی 2 اپیزود اول را برعهده داشت. بعدا ثابت شد که این تفاوت باعث مشکلات فصل دوم شده و یکی از دلایل بزرگی که فصل اول آنقدر خوب بود را باید در این دانست که کری فوکوناگا (http://www.imdb.com/name/nm1560977/) همه 8 اپیزود فصل اول را به تنهایی کارگردانی کرد.
http://picoup.ir/images/12354739136957222274.jpgقبل از اینکه خیلی عمیق وارد این بحث شویم باید اعترافی بکنم: من از فصل دوم True Detective متنفر نبودم. البته که اعترافهای مبهم توی بار کمی احمقانه بود و همچنین داستان فرعی پسر ری ولکرو (خب دوست داره با باباش فرندز ببینه. میفهمی؟) و آره شاید انتخاب وینس وان برای این نقش بسیار اشتباه بود. اما جاهطلبی سازندهها در پرداختن به داستانی به سبک محله چینیها (http://www.imdb.com/title/tt0071315/) برای فصل جدید و تغییر جهت تمرکز سریال از یک قاتل سریالی پیچیده به شر و بدی انواع فساد و انحراف : فساد دولتی، فکری و روحی را می ستایم. قدر اینکه کالین فرل تا این حد خود را وقف نقش ری ولکرو کرده بود را میدانم و کاراکتر پاول وودرو با بازی تیلور کیچ را در عین اینکه قبول دارم که به خوبی گسترش نیافته اما چرخش جذابی بر نمونه 'آدم خوبه' ژانر نوآر میدانم.
اما در عین حالیکه بیشتر از خیلیها از فصل دوم True Detective لذت بردم، کاملا مشخص بود که از نظر داستانگویی، شخصیتپردازی و بصری در مقایسه با فصل اول خیلی کمرنگتر بود. با این وجود حجم تنفری که از طرف منتقدان و بینندهها ابراز شد دلیلی برای از بین بردن فرمول برجستهای که منجر به تولید طلای داستانگویی میشود، نیست.
http://picoup.ir/images/76529181122855628315.jpgTrue Detective مطمئنا بخشی از جادوی فصل اولش را مدیون متیو مککاناهی (http://www.imdb.com/name/nm0000190/) و وودی هرلسون (http://www.imdb.com/name/nm0000437/) است، اما کلید موفقیت این فصل کشمکش خلاقانه پیزولاتو و فوکوناگا است. پیزولاتو خالق سریال است و همه اپیزودها را نوشته اما فوکوناگا به عنوان کارگردان است که اینها را تبدیل به تصاویر قابل لمس و یکپارچه کرده است. هرچند شایعاتی بود که این دو نفر خیلی با هم نمیسازند اما دقیقا همین درگیریهای این دو نفر بر سر دیدگاه خلاقانه هرکدام نسبت به سریال است که منجر به آنچه دیدیم، شد. قلب داستان پیزولاتو و شخصیتها همراه با آن مونولوگهای شگرف باقی ماندند، اما فوکوناگا توانسته بود بعضی گرایشات توخالی که منجر به زمینگیر شدن فصل دوم شد را خنثی و همزمان استعداد چشمگیرش را به سریال اضافه کند. فراتر از این با کارگردانی تمام اپیزودها، فقط یک صدا از جهت تصویری شنیده میشد که منتهی به داستانی به همپیوستهتر شده بود. و این تبادل و بده بستان ایدهها میتواند اساس True Detective را تشکیل بدهد، البته اگر HBO قصد ادامه دادن سریال را داشته باشد و پیزولاتو حاضر به همکاری با یک فیلمساز برای هر فصل باشد. ترکیب دو ذهن خلاق بسیار بااستعداد و قوی در خدمت یک داستان بلند همان چیزیـست که فصل اول True Detective را تحویلمون داد و حالا چرا به همان روش ادامه ندهیم و فصل دوم را فقط یک تلاش بیثمر ندانیم؟
http://picoup.ir/images/75715560679853766119.jpgالبته که این ایده جدیدی نیست، مشخصه که فیلمسازها و نویسندهها از همان ابتدای اختراع این مدیوم با یکدیگر همکاری کردند. اما این فرمت 8 اپیزودی یک موقعیت منحصر به فرد ایجاد میکند، موقعیتی که میتواند منجر به داستانگویی بشدت درگیرکننده شود، بخصوص با توجه به بازیگرهایی که مشتاقند تا به اینچنین سریالی بپیوندند. شبکه اجتماعی (http://www.imdb.com/title/tt1285016/) یکی از بهترین فیلمهای این دهه است و یکی از دلایلی که این فیلم به این سطح میرسه اینه که دیوید فینچر (http://www.imdb.com/name/nm0000399/) کارگردان و ارون سورکین (http://www.imdb.com/name/nm0815070/) نویسنده که شخصیتهای بسیار متفاوت و درک خلاقانه بسیار متفاوتی دارند، توانستهاند کاری کنند که هرکدام بهترین خصوصیات دیگری را بیرون بکشد و همزمان مانع نمایش بدترین گرایشات یکدیگر شوند. این مدلی از همکاری است که متاسفانه زیاد اتفاق نمیافتد، ماشین بلاکباسترسازی هالیوود ایجاب میکند که نویسنده پشت نویسنده بیایند و یک فیلمنامه را آنقدر بازنویسی کنند تا هیچ نشانهای از تالیف باقی نماند. و اینجا دوباره ارزش فصل اول True Detective مشخص میشود. حتی در بهترین لحظات فصل دوم، هیچ چیز به اکستازی سینماییای که فصل اول بود حتی نزدیک هم نشد. اگر HBO و پیزولاتو بخواهند فصل سوم را بسازند و اینبار یک فیلمساز همه اپیزودها را کارگردانی کند، میتوانیم انتظار داشته باشیم یک داستان خوددار در محدوده خطوطی که مطابق با دینامیک True Detective (دو یا چند نفر که در پی کشف چیزی در دنیایی از نظر اخلاقی مبهم هستند) است، داشته باشیم.
بنظر میرسد شبکه با توجه به واکنشها به فصل دوم در حال فرار از سریال است، اما احتمال چرخش ناگهانی نیز وجود دارد. حداقل به امتحانش میارزد و حالا که سریالهای دیگر در حال امتحان این شیوه یک کارگردان/نویسنده برای تمام اپیزودها هستند (مثلا The Knick از استیون سودربرگ و The Night Manager از سوزان بیر) جنبه آنتالوژی بودن True Detective اجازه میدهد که علاوه بر امکان استفاده از بهترین بازیگران، داستانی مبسوط و در عین حال کنترل شده از این ساختار سود ببرد.
پس کامآن HBO! فصل دوم آنقدر هم بد نبود و شما روی گنجی از پتانسیل خلاقانه شگرف نشستهاید، پس به این زودی از True Detective دست برندار.
http://picoup.ir/images/68316641516293798416.jpg
منبع COLLIDER (http://collider.com/true-detective-season-3-hbo/)