[اکران اختصاصی انجمن] منتخبی از جشنواره کن،فیلم دوم: بال‌های اشتیاق

[Being Amin]

http://picoup.ir/images/56851638941723881713.jpg

کارگردان: Wim Wenders
نویسنده: Wim Wenders
بازیگران: Bruno Ganz، Solveig Dommartin، Otto Sander
سال ساخت: 1987

»» آسمان بر فراز برلین یا بال‌های اشتیاق ساخته "ویم وندرس" فیلمساز جریان ساز و نوین سینمای آلمان از جمله فیلم هایست که بعد از گذشت 22 سال کماکان مورد توجه منتقدین، نویسندگان، و اساتید زمینه مختلف اجتماعی، هنری، فلسفی و... قرار می‌گیرد.این فیلم را متخصصین با نگاه‌های متفاوت کنکاش کرده‌اند.گستردگی دامنه معنایی فیلم به‌قدری است که می‌توان فیلم را در بعد‌های گوناگون تحلیل کرد ولی نکته اصلی در این است که همگی بر این باورند، آسمان بر فراز برلین در ستایش مقام والای انسان و نگاهی پر معنا به زندگی انسان مدرن درگیر تکنولوژی است.
آسمان بر فراز برلین در نگاه اول اثری شاعرانه از یک شاعر نابغه سینماست. شاعری که عاشق سینما و مسلط به سینماست. آسمان بر فراز برلین اثری مدرن و متفاوت است و بعد از گذشت 22 سال کماکان مدرن و متفاوت جلوه می‌کند.

وندرس از طریق به تصویر کشیدن ازدحام و در کنار هم بودن‌های ظاهری آدم‌ها، آنچه را که در درون این افراد می‌گذرد، با مخاطب در میان می‌گذارد، ضمن این که در کنار همه اینها از طریق روایت داستان در شهر برلین، به این درونمایه‌ها و مضامین شکل موکدتر و پررنگ‌تری‌ می‌بخشد. برلین در این فیلم، در واقع شهری است بین دو جهان؛ بین شرق و غرب؛ شهری است که بین دو نسل تقسیم شده و به ازخودبیگانگی و دوری آدم‌ها از یکدیگر بیشتر دامن زده است.

بال‌های اشتیاق با توجه به شخصیت‌های محوری‌اش، فیلمی به‌شدت دقیق و ناظرانه و تماشایی است؛ هم می‌تواند اثر بالینی مشتاقانش باشد و هم از لحاظ مشاهده‌گری و نظربازی آن‌ها را راضی می‌کند. فرشتگان نامرئی وندرس واقعاً نمی‌توانند مستقیم با انسان‌ها ارتباط برقرار کنند. با این حال، عمل نظاره کردن آن‌ها در سکوت، توانایی شنیدن افکار و آرزوهای درونی آن‌ها و گاه پیشکش نوعی هم‌دردی و تسکین، یکی از تأثیرگذارترین جنبه‌های فیلم است.


منبع: + (http://www.neema.blogfa.com/post-115.aspx)، + (http://www.cafenaghd.ir/movie-criticism-400561.html)، + (http://film-magazine.com/news/world/948/)



»» خلاصه داستان: داستان فیلم که در دوران جنگ سرد در برلین غربی می گذرد حول دو فرشته به نام های Damiel و Cassiel متمرکز گشته که در سطح شهر به گشت زنی پرداخته و علاوه بر شنیدن افکار و احساسات انسانی سعی در کمک کردن به آنها می کنند.ماجرا از جایی پیچیده می شود که Damiel عاشق "بندباز تنهایی گشته و برای تجربه احساسات انسانی تصمیم به صرف نظر از حیات ابدی خود به عنوان فرشته و تبدیل گشتن به یک انسان می گردد اما ظاهرا او نخستین فرشته ای نیست که چنین تصمیم عجیبی گرفته است.
»» جوایز:
← برنده جایزه بهترین کارگردانی و نامزد دریافت نخل طلا جشنواره کن،
← نامزد دریافت بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان در جوایز بفتا


برای اینکه فرصت بیشتری برای نظر دادن دوستان فراهم باشد زمان این اکران نیز به ده روز افزایش یافت

.:پست توضیح برنامه:. (http://tvworld.info/showthread.php?t=40863&page=2&p=208773&viewfull=1#post208773)




http://picoup.ir/images/16535059177272863857.png (http://im.tinymdb.com/title/tt0093191/).:dl-topic:.

(http://tvworld.info/showthread.php?t=2294&page=7&p=209066&viewfull=1#post209066)

[EYE]

خب من یه عذرخواهی بکنم اول بابت اینکه تو اکران قبلی شرکت نکردم.راستش اکران قبل فکر کردم که بالهای اشتیاق فیلم اکرانیه برا همین اونو دیدم :)برا همین منتظر بودم تا بیام نظرمو اینجا بنویسم
خیلی فیلم زیبایی بود.واقعا لذت بردم.20 دقیقه اول بشدت احساس گیجی میکردم و خودم نمیدونستم دارم چی میبینم برا همین توصیه میکنم که قبل از دیدنش حتما یه خلاصه ازش بخونید
بازیهای تاثیرگذاری داشت موسیقی هم خیلی مناسب و دلنواز بود
چندوقت پیش داشتم با پویان دربارش بحث میکردیم به اونم گفتم که فیلم خیلی نماهای قشنگی داشت که برای رنگی نبودن به چشم نمیومدن
یه چیزی هم درباره اینکه فیلم تو 30دقیقه آخر رنگی میشه...خیلی هوشمندانه بود.بعبارتی تا قبلش داریم نوع نگاه فرشته رو میبینیم که چقدر همه چی براش بی رنگه...
فیلم یه نسخه بازسازی شده هم داشت که اتفاقا 2روز پیش محض کنجکاوی دیدمش...در برابر WOD هیچ حرفی برای گفتن نداشت و یه افتضاح بود.اشتباه منو نکنید و همین فیلم رو ببینید و اصلا هم سراغ بازسازی آمریکاییش نرید!
9/10
در پایان یه تشکر هم از دوستان میکنم بابت معرفی این اثر زیبا :Smiley17:

[Chandler Bing]

6 ماهی میشد که به توصیه یکی از دوستان فیلم رو در لیست تماشا قرار داده بودم، بالاخره این هفته تصمیم گرفتم شروع کنم که خیلی تصادفی دیدم بچه ها این هفته این فیلم رو انتخاب کردن:Smiley10:
تو پست اول ذکر شده بود که شاعرانه است، اما فکر نمیکردم تا این حد شاعرانه باشه:Smiley36:برای طبع من یه کمی بیش از حد شاعرانه بود

اما جدا فیلم خوبی بود، توصیه میشه که ببینید حتما، از نظر سینمایی در بالاترین سطحه


من اجرای چند دقیقه آخر نیک کیو رو خیلی دوست داشتم، عاااااالیه این مرد

[Days of Heaven]

http://uupload.ir/files/uccu_vlcsnap-2011-05-08-17h24m47s122.png (http://uupload.ir/files/uccu_vlcsnap-2011-05-08-17h24m47s122.png)

(http://uupload.ir/files/32n8_days-of-heaven-3.png)
ممنون از امین برای تاپیک. فیلم رو مدت ها قبل دیدم و فرصت دوباره دیدنش هم نیست. دوستان اگه پست غنای کافی رو نداره برای همچین اثری یا احساسم نسبت بهش رو اگه خوب بیان نکردم به بزرگی خودتون ببخشید.

فرشتگان (با نماهای هوایی پرسه‌زن و موقر) نظاره گر زندگی انسان ها هستند. افکار آن ها را میشنوند، اما انسان ها قادر به دیدن آنها نیستند و فقط کودکان (به دلیل معصومیت و پاکی) میتوانند فرشتگان را ببینند. فرشتگان فقط نظاره گرند و با اینکه ذهن انسان ها را میخوانند اما نمیتوانند چیزی را تغییر دهند (همانند سکانس خودکشی یک انسان) و ابراز هم‌دردی و تسکین در سکوت تنها کاری ست که از آنها برمی آید
تصاویر سیال و رها هانری آله‌کان به زیبایی "حس پرواز" و نمای نقطه­ نظری از جایگاه معنوی و بیرونی فرشتگان میسازند و دیالوگ‌های موجز و غنی نوشته شده پیتر‌ هانتکه فضای شاعرانه فیلم را تکمیل می‌کند.
انسان های فیلم غرق در تنهابی و مشکلات و زندگی مدرن، دیواری بلندتر از دیوار برلین برای خود ساخته‌ و "زندگی کردن" را فراموش کرده اند. فرشتگان نیز با اینکه در سرتاسر فیلم از احساس، پدیده های مختلف، طبیعت و رویدادها صحبت میکنند اما حتی کوچکترین حسی هم نسبت به آنها ندارند. در این میان یکی از فرشته ها تصمیم میگیرد به انسان تبدیل شود...
از نکاتی که بسیار مرا درگیر کرد این بود که فرشته ها دنیا را سیاه و سفید میدیدند و انسان ها رنگی. تصاویر سیاه و سفید حکایت از دنیای خالی از اختیار فرشته ها دارد و رنگ نمادی برای تنوع افکار بشر و تصویرگر شور و حرارت زندگی ست. و انگار کل منظور فیلم همین ستودن مقام انسانیت و معنا و مفهوم والای احساس‌های بشری ست. فیلم ارزش انسان بودن را تا حدی بالا می برد که دو فرشته آرزو دارند انسان شوند. شاید بپرسید کدام ارزش؟ اگر ارزشی وجود داشت که وضع دنیا این نبود. اما وندرس ضعف های موجود در نهاد بشر را نوعی برتری می داند و به این ضعف ها ارزش می بخشد و آن ها را وسیله ای برای حرکت به سوی کمال می داند. طوری که زندگی فرشتگان فیلم هیچ جذابیتی نداشته و در یک فضای سیاه و سفید روایت می شود. همین ضعف ها و اشتباهات است تفکر و خلاقیت را به وجود می آورد و اگر هیچ نقصی نداشتیم هیچ گاه تفکر خلاقانه نداشتیم. (وندرس می گوید که از رنج هایت لذت ببر). اگر این ضعف ها نبود قدر تعالی و تکامل را نمی داستیم. اگر از همان اپتدا در یک شرایط ایده آل بودیم هیچ گاه آن شرایط آرمانی را درک نمی کردیم و ظاهرا هیچ راهی به جز تاریکی نیست تا روشنایی برجسته و تفاوت های معنایی دنیای فرشتگان با انسانها‌ آشکار شود.

از سکانس های بسیار عالی جایی ست که دامیل -حالا با تصاویری سرزنده و دوربینی که هدفمند و هم‌سطح زمین تعقیب کننده اوست- به انسان تبدیل میشود و دنیا را رنگی میبیند. چه قدر ساده و دلنشین به رنگهای یک نقاشی روی دیوار اشاره میکند، سرما را احساس میکند، با انسانی حرف میزند و ارتباط برقرار میکند (بن مایه اساسی فیلم در همین چند لحظه گذرا با ظرافت به نمایش گذاشته میشود) و به سادگی خوردن یک فنجان قهوه داغ در یک روز زمستانی از زندگی لذت میبرد و خشنود میشود. انگار زندگی و عشق در محدوده‌ی زمان، تنها واقعیت حقیقی ست در این شهر به دو "مرز" تقسیم شده...
وندرس این فیلم را به سه "عشق" و سه "فرشته" تقدیم کرده است. عشق های همیشه جاودانه در سینما. یاسوجیرو ازو، فرانسوا تروفو و آندری تارکوفسکی
اگر اشتیاق تجربه ای لطیف و ناب و قابل تأمل از سینما و به چالش کشیدن مفهوم زندگانی در شما زبانه می کشد با "بال های اشتیاق" همراه شوید.

10/10

[Being Amin]

http://picoup.ir/images/66219516650986967086.jpg


»» بال‌های اشتیاق، روایتی شاعرانه از داستان سقوط یک فرشته که می‌خواهد لذت زمینی شدن و فناپذیر بودن را بچشد. بی شک جالب‌ترین قسمت فیلم برای من بیست دقیقه ابتدایی آن بود؛ فرشته‌ها در حال نظارت انسان‌ها، در حال خواندن افکار آن‌ها؛ چه افکار خوشحال چه ناراحت، واکنش آن‌ها به این افکار فقط یک لبخند است! تقابل دید "یک‌رنگِ" فرشته‌ها با دید "رنگی" انسان‌ها، چقدر زیبا به تصویر کشیده شده بود.
امتیاز من به این اثر زیبا : 9/10

[K1_Fa]

http://s2.picofile.com/file/8262374642/Capture.JPG

اولین احساسم بعد فیلم این بود که چرا فیلم به این خوبی رو انقد دیر دیدم :Smiley19:

لحضه لحضه فیلم، یاد فیلم City Of Angles ...

همه چیز عالی بود به نظرم بخصوص احساس فیلم و موسیقی ... احساس فیلم غیر قابل وصفه و ترجیح میدم چیزی نگم در موردش تا اسپویل نشه

تنها ایرادی که شاید بشه بهش گرفت زمان طولانیش بود که اونم اصن به چشم نمیاد وقتی سوار احساس فیلم بشی ...

اینم متن شعر آهنگ Angles واسه همذات پنداری با فیلم



In the arms of the angel,
Fly away from here,
From this dark, cold hotel room,
And the endlessness that you fear.
You are pulled from the wreckage,
Of your silent reverie.
You're in the arms of the angel,
May you find some comfort here

[EYE]

لحضه لحضه فیلم، یاد فیلم city of angles ...
به یادش درست افتادید :)
coa بازسازی آمریکاییه این فیلمه