PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : [اکران اختصاصی انجمن] انیمیشن های برگزیده اسکار،فیلم دوم: درون و بیرون



Days of Heaven
09-07-2016, 12:19 AM
http://uupload.ir/files/1lu3_inside-out-2015-movie-poster.jpg (http://uupload.ir/files/1lu3_inside-out-2015-movie-poster.jpg)



کارگردان: Pete Docter, Ronnie del Carmen
نویسندگان: Pete Docter, Josh Cooley, Meg LeFauve
صداپیشگان: Amy Poehler, Phyllis Smith, Lewis Black


بدون تردید همه ما خاطره های زیادی با آثار استودیو انیمیشن سازی پیکسار داریم. نکته ای که باعث محبوبیت بالای پیکسار شده، عمومی بودن مضمون انیمیشن های این کمپانی است. تاکنون هیچ استودیویی موفق نشده است که به مانند پیکسار آثاری خلق نماید که مخاطبان مختلف را جذب کند. از همان ابتدای کار، دیزنی و پیکسار علاقه داشتند آثاری را بسازند که بزرگسالان و کودکان به یک اندازه از آنها لذت ببرند.

سازندگان در این اثر وارد مقوله های روانشناختی شده اند و تلاش کرده اند تا با استفاده از موقعیت های پر هیجان، کمدی و خانوادگی افراد نوجوان را نیز هدف قرار دهند. انیمیشن از عمق زیادی برخوردار است و کیفیت بسیار بالایی دارد و Inside Out توانسته بحث های پیچیده و تخصصی روانشناسی را به شکلی ساده و قابل فهم نمایش دهد. در حقیقت، داستان بدون اینکه ذره ای از جذابیت خود را از دست دهد، به شیوه ای زیرکانه وارد حیطه های تخصصی و چند لایه می‌شود و ممکن است خیلی از مخاطبان متوجه این موضوع نشوند.

استایل هنری انیمیشن شباهت زیادی به دیگر آثار پیکسار دارد. با این وجود، طراحان در بعضی از موقعیت ها به مانند برخی از انیمیشن های امروزی توجه بیشتری به واقعیت کرده اند و تا حدودی متفاوت ظاهر شده اند. در واقع، Inside Out از نظر ظاهری تفاوت های نسبتا محسوسی با سایر انیمیشن های پیکسار دارد و هویت مستقلی دارد. این نکته بسیار خوبی است زیرا در سال های اخیر تنوع آن چنانی در طراحی هنری انیمیشن ها مشاهده نمی شود و سازندگان علاقه خاصی به نوآوری ندارند و ترجیح می دهند که از یک دستور العمل جواب پس داده استفاده نمایند.

سازندگان به احساسات جان بخشیده اند و از نگاه آنها موضوعاتی نظیر شخصیت انسان و نحوه شکل گیری خاطرات را بررسی می‌نمایند. این 5 شخصیت بسیار زیبا طراحی شده اند و مخاطب را تا انتها پای انیمیشن نگاه خواهند داشت. این اثر زیبای پیکسار به نوعی ادای دینی به آقای هایائو میازاکی محسوب می‌شود. اگر به انیمه های ژاپنی علاقه داشته باشید، بدون شک آثار معرکه استودیو "جیبلی" را نیز مشاهده کرده اید. ساخته جدید پیکسار شباهت زیادی به ساخته های این استودیو دارد.


منبع: + (http://gamefa.com/270719/%d8%b3%db%8c%d9%86%d9%85%d8%a7-%d9%82%d8%b3%d9%85%d8%aa-%d8%b3%db%8c%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85/)


»» خلاصه داستان: رایلی دختر 11 ساله و شادی است که بخاطر شرایط خانوادگی، مجبور می شود به همراه پدر و مادرش به شهر سان فرانسیسکو نقل مکان کند. رایلی در این شهر جدید باید دوستان جدید پیدا کرده و وضعیت خودش را با این محیط تطبیق دهد. با این‌حال 5 احساس مهم ذهن او شامل "خوشی"، "ناراحتی"، "خشم"، "ترس" و "انزجار" قادر نیستند در موقعیت جدیدی که رایلی در آن قرار گرفته مدیریت همیشگی شان را بر ذهن او داشته باشند و دائما در حال کشمکش هستند، اما...

جوایز
برنده و نامزد جایزه اسکار: بهترین انیمیشن، بهترین فیلمنامه اورجینال
برنده گلدن گلاب و بفتا بهترین انیمیشن

.:IMDB:. (http://im.tinymdb.com/title/tt2096673).:dl-topic:. (http://tvworld.info/showthread.php?t=3122&page=15&p=211163#post211163)






»»دوستان عزیز فرصت بحث و شرکت در نظرسنجی این فیلم به مدت دو هفته یعنی تا ساعت بیست و سه سی ام شهریور می باشد.

P!NK
09-07-2016, 09:20 AM
بدون شک، این انیمیشن برای من یکی از قشنگترین و تاثیرگذارترین ها بوده... چندین دفعه نگاه کردم و هر دفعه هم لذت بردم

peyman_eun
09-16-2016, 10:50 PM
http://s7.picofile.com/file/8266540392/rich_insideout_footer_33eb9119.jpeg

مشخص است که روی جنبه‌های روانشناسی انیمیشن خیلی کار شده است، در حقیقت شما همزمان دو انیمیشن می‌بینید که هر دو داستان مشابهی دارند و بیننده اگر "درون" را می‌بیند ذهنش درگیر "بیرون" می‌شود و بالعکس، به همین جهت انتخاب نام انیمیشن بسیار مناسب بوده (درون-برون) و این وابستگی دنیای درون با دنیای بیرون را نشان می‌دهد. در ابتدای انیمیشن به دلیل اینکه باید کاراکترهای حس های مختلف معرفی می‌شدند، شاید رجوع مکرر به این کاراکترها کمی آزاردهنده می‌بود ولی به مرور که کاراکترها پرداخته می‌شدند از آن حالت فاصله می‌گرفت و بیننده را درگیر می‌کرد، ضمن اینکه به تدریج کاراکترهای جدیدی هم به انیمیشن اضافه می‌شد و جذابیت را بیشتر می‌کرد و بیانگر این بود که در دل هر کدام از این حس‌های اصلی (شادی-غم-ترس-عصبانیت-نفرت)، حس‌های فرعی (همچون خیالاتِ خوش-ترسناکترین خیالها و ...) نیز به وجود می‌آیند.
انیمیشن از نمادهای زیبایی هم برای آشکار کردن مفاهیم داستان استفاده می‌کند مثلأ مغز را جایی با انبوهی از جزیره‌ها (همانند جزیره‌ی خانواده، جزیره‌ی هاکی، جزیره‌ی صداقت و ...) معرفی می‌کند، جزیره‌هایی که به خاطرات بلند مدت تعلق دارند و با وقایع عادی تغییر محسوسی نمی‌کنند و وقایع مهم زندگی بر روی آنها تأثیر می‌گذارند و حتی ممکن است این وقایع مهم آنها را خراب و نابود گرداند! و از خاطرات کوتاه مدت دورند و این دور بودن را هم به شیوه‌ی مناسبی نشان داده است.
اما یکی از بهترین ویژگی های این انیمیشن به پایان مناسبش برمی‌گردد، آنجا که معلوم می‌شود که همه‌ی حس‌های ما اهمیت دارند و همگی این حس‌ها با یکدیگر یک انسان متعادل و سالم را می‌سازند و هر کدام نقشی بزرگ در افکار و اعمال زندگی ما دارند.
کاراکترها خیلی خوب پرداخت شده بودند مثلأ حس غم میل به سکون دارد و حس شادی میل به حرکت، هرچه از پرداخت بسیار خوب کاراکترها حرف بزنیم کم است و حق مطلب ادا نمی‌شود. همینطور روی رنگ ها، دیالوگ‌ها، موسیقی و ... هم به طور دقیق تمرکز شده بود، اما در عین اینکه انیمیشن بسیار کار شده و به نسبت دقیق بود ولی از منظر جنبه‌های فنی "انیماتوری" (از جمله مدلینگ) تفاوت زیادی با آثار دیگر ندارد جز اینکه از آنها عقب نمانده است و کار قابل قبولی‌ست. امتیاز هم: 9.5/10

Being Amin
09-19-2016, 04:04 AM
ممنون از پویان بابت تاپیک!

"پیت داکتر" رو واقعا تحسین میکنم؛ از طرز فکری که توی آثارش پباده میکنه و اون صمیمیـتی که بین بیننده و شخصیت‌ها بوجود میاره خیلی خوشم میاد؛ همواره تمام آثارش رو دوست داشتم؛ ولی این یکی خیلی متفاوت‌تـر و جالب‌تـر بود واسه من! یه جا خوندم که "این فیلم طرز فکر شما درباره اینکه چطور فکر می‌کنید را تغییر می‌دهد" ؛ و دقیقا طرز فکر من رو درباره اینکه چطور فکر میکنم رو تغییر داد! اولش فکر می‌کردم ایده اصلی داستان هیچ ثباتی از نظر علمی نداره (گیریم که اصلا نداشته باشه هم) ولی هرچقدر که جلوتر رفتم با چیزهایی که در "درون" اتفاق میوفتاد ارتباط برقرار می‌کردم و برام آشنا بود و همچنین خیلی برام تاثیر گذار بود! اعتراف می‌کنم فقط به عنوان یه بازیگوشی و یه سرگرمی دو ساعته رفتم سراغ این انیمشین و کاملا جا خوردم! درموردِ [شخصیت] غم چیزهای جالبی یاد گرفتم و درباره نحوه کارکردش یه چیزایی برام روشن شد؛ بعضی وقت‌ها باید غمگین بود!

اگه بشه این انیمشین رو از دو جهت بررسی کرد؛ »»درون: محتوای بشدت جالب، ایده‌ای نو، شخصیت پردازی فوق العاده! »»بیرون: جذاب و سرگرم کننده، تایم مناسب و خسته کننده نبودن، گرافیک و موسیقی عالی!

امتیاز: 9/10