New_Sense
05-26-2017, 08:05 PM
https://www.uplooder.net/img/image/48/bade9224465e8ab74db01488aa15d89b/ManchesterbytheSea-Trailer2.jpg
درونگرایی بی حد و مرز
نقدی بر فیلم «منچستر کنار دریا»
منچستر کنار دریا پر از بارقه های درونی و زندگی است در عین حال روابط پیچیده انسانها را به خوبی نمایش میدهد ؛ شاید در نظر اول این نکته قابل اهمیت باشد که شکل گیری رابطه بین لی و پاتریک به واسطه فوت پدر پاتریک و یا فوت برادر لی می باشد ؛ اما چیزی که اهمیت آن را بیش تر نمایان میکند ؛ رابطه درونی و البته احساسی لی از همان دوران بچگی و خردسالی با برادرزاده خود پاتریک می باشد ؛ نقاط قوت فیلم ؛ کشمکش های درونی لی می باشد ؛ در اینجا ارزش سینمایی یک اثر را در قالب فرم بیان میکنم و مطمنا توجه به سکانس های خاص در فیلم منچستر کنار دریا میتواند قالب شکل گیری داستان اصلی را به خوبی نشان دهد .
صحنه ای را در فیلم شاهد هستیم که لی (با بازی کیسی افلک) برای خبر فوت پدر پاتریک به سالن هاکی میرود و پاتریک در آن لحظه با مربی خود درگیری لفظی پیدا میکند و بعد به سراغ عمو خود میرود در این صحنه دوربین در لانگ شات قرار گرفته است و هیچ حرکتی نمیکند و دیدار لی و پاتریک و خبر فوت پدر او را در لانگ شات برای بیننده روایت میشود ؛ این صحنه در واقع یک نمونه فرم سازی به شدت خوب فیلمساز برای خبر یک اتفاق بد به کارکتر می باشد و سعی میکند با این شیوه به خلوت کوچک و دو نفره آنها وارد نشود .
با این حال فیلم سکانسی به شدت قدرتمند و شاهکار را به یدک میکشد و نمیتوان از این سکانس بدون توجه رد شد (قبل از این سکانس فراموش نشدنی فیلم در همان زمان توجه مرا به سکانس فراموش نشدنی فیلم آشوب اکیرا کوروساوا انداخت زمانی که ناگهان فیلم در لحظه ناب صامت میشود و تصویر با موسیقی حزن انگیز به یورش پسران پادشاه به قلعه را نمایش میدهد ؛ مطمنا وجود سکانسهای ناب که تنها تصویر دلالت بر اتفاقات دارد و همه چیز در گستره تصویر و نمایش رقم میخورد شاهکاری از سینمای واقعی را نشان میدهد) با وجود این سکانس می باشد که روایت و قصه گویی و تراژدی اصلی داستان برای بیننده نمایان میشود ؛ تراژدی که لی کاملا در آن دخیل است و موسیقی به شدت عالی که همزمان با این اتفاق پیش آمده با قدرت بر تاثیر پذیری این سکانس حکم فرماست ؛ (لحظه برگشت لی از مغازه و دیدن صحنه آتش گرفتن منزل خود و فریادهای همسرش و ....)
در واقع کارگردان با استفاده از فلش بک های منقطع در فواصل خاص برای بیننده گذشته لی را به تصویر میکشاند ؛ اما در این سکانس قدرت تصمیم گیری لی برای حق حضانت پاتریک را در ارتباط درونی او و همچنین مرور خاطرات او با استفاده از فلش بک ؛ نقطه عطف کلیدی فیلم را رقم میزند .
داستان پردازی خوب فیلم و شکل گیری مفهوم روابط اجتماعی خانوادگی در کشور اروپایی و همچنین درونگرایی شخصیت اول داستان که در مقام قیاس با برادر زاده خود (پاتریک) که شخصیت برونگرایی می باشد ؛ مهر محکمی به اصیل بودن نگاه فیلمساز به مقوله روابط اجتماعی در زندگی و خانواده را دارد .
شاید به جرات بتوان گفت کیسی افلک در نقش لی کاملا فرو رفته است و توانمندی بازی در این نوع نگاه های پیچیده درونی را به خوبی نمایش می دهد ؛ و البته داستان هم پر از حرفهای ناگفته روانشناسانه در ارتباطات اجتماعی دارد ؛ دوری جستن لی از اجتماع و درگیری های فیزیکی او در بار (BAR) و همچنین ارتباط احساسی برقرار نکردن او با جنس مخالف و همچنین اخلاقیات منحصر به فرد لی که در هیچ جای فیلم ؛ برای بیننده شخصیت مرد هوس باز و یا دغلکار و دروغ گو را نشان نمیدهد ؛ لی را مصداق انسانهای شریف به نمایش میگذارد که در اثر یک اتفاق به شدت تلخ در لاک خود فرو رفته و تا سالها از این خاطره بد محافظت میکند و دیگر همانند گذشته نمیتواند خوشحال باشد و نمیتواند احساس شادی را بروز دهد و کاملا نسبت به دنیای اطراف خود بیخیال است .
فیلم منچستر کنار دریا با اینکه تلخی بسیاری را دارد ولی پر از سکانس های امیدوار کننده و احساس امید را برای بیننده بیان میکند ؛ در واقع با اینکه تلخی داستان تا آخر فیلم طعم همیشگی فیلم را پایدار نگه می دارد اما لی در صحنه های آخر فیلم امید به زندگی و لحظه های خوب را برای برادر زاده خود ( پاتریک ) رقم میزند . خرید موتور جدید برای کشتی و همچنین بهترشدن رابطه لی و پاتریک نشان از امید در آینده می باشد .
شاید اگر زمانبندی فیلم کمی بیشتر از حد معمول نبود و مقداری فیلم از زمان اصلی 2 ساعت و 20 دقیقه کمتر می بود ؛ میتوانست کمی از خستگی طولانی بودن فیلم بکاهد ؛ مخصوصا وقتی فیلم در مقام یک فیلم اجتماعی خانوادگی قرار میگیرد. و نکته بعد رفت و برگشت های مداوم و صحنه های تکراری سوار شدن و پیاده شدن لی و پاتریک از ماشین ؛ آنهم در روایتی که از هویت اصلی داستان دور است ؛ مخصوصا در زمانهایی که پاتریک به دیدار دوست دخترش میرفت شاید اگر کمتر به آن پرداخته میشد ؛ موفقیت بهتری برای این فیلم رقم میزد .
در هر صورت با قیاس فیلم مچستر در کنار دریا با نمونه فیلم های ایرانی که سبک و سیاق این نوع نگاه اجتماعی و خانوادگی را دارند میتوان متوجه تفاوت در نگاه انسانی و تلخی فیلمها شد .
در آخر فیلم پر از رفتارشناسی انسانها و درونگرایی و عواطف فرو خورده و تراژدی های لحظه ای را رقم میزند و در زمره آثار به شدت خوب محسوب میشود .
دیدن این فیلم به شدت توصیه میشود .
New_Sense
96/03/05
درونگرایی بی حد و مرز
نقدی بر فیلم «منچستر کنار دریا»
منچستر کنار دریا پر از بارقه های درونی و زندگی است در عین حال روابط پیچیده انسانها را به خوبی نمایش میدهد ؛ شاید در نظر اول این نکته قابل اهمیت باشد که شکل گیری رابطه بین لی و پاتریک به واسطه فوت پدر پاتریک و یا فوت برادر لی می باشد ؛ اما چیزی که اهمیت آن را بیش تر نمایان میکند ؛ رابطه درونی و البته احساسی لی از همان دوران بچگی و خردسالی با برادرزاده خود پاتریک می باشد ؛ نقاط قوت فیلم ؛ کشمکش های درونی لی می باشد ؛ در اینجا ارزش سینمایی یک اثر را در قالب فرم بیان میکنم و مطمنا توجه به سکانس های خاص در فیلم منچستر کنار دریا میتواند قالب شکل گیری داستان اصلی را به خوبی نشان دهد .
صحنه ای را در فیلم شاهد هستیم که لی (با بازی کیسی افلک) برای خبر فوت پدر پاتریک به سالن هاکی میرود و پاتریک در آن لحظه با مربی خود درگیری لفظی پیدا میکند و بعد به سراغ عمو خود میرود در این صحنه دوربین در لانگ شات قرار گرفته است و هیچ حرکتی نمیکند و دیدار لی و پاتریک و خبر فوت پدر او را در لانگ شات برای بیننده روایت میشود ؛ این صحنه در واقع یک نمونه فرم سازی به شدت خوب فیلمساز برای خبر یک اتفاق بد به کارکتر می باشد و سعی میکند با این شیوه به خلوت کوچک و دو نفره آنها وارد نشود .
با این حال فیلم سکانسی به شدت قدرتمند و شاهکار را به یدک میکشد و نمیتوان از این سکانس بدون توجه رد شد (قبل از این سکانس فراموش نشدنی فیلم در همان زمان توجه مرا به سکانس فراموش نشدنی فیلم آشوب اکیرا کوروساوا انداخت زمانی که ناگهان فیلم در لحظه ناب صامت میشود و تصویر با موسیقی حزن انگیز به یورش پسران پادشاه به قلعه را نمایش میدهد ؛ مطمنا وجود سکانسهای ناب که تنها تصویر دلالت بر اتفاقات دارد و همه چیز در گستره تصویر و نمایش رقم میخورد شاهکاری از سینمای واقعی را نشان میدهد) با وجود این سکانس می باشد که روایت و قصه گویی و تراژدی اصلی داستان برای بیننده نمایان میشود ؛ تراژدی که لی کاملا در آن دخیل است و موسیقی به شدت عالی که همزمان با این اتفاق پیش آمده با قدرت بر تاثیر پذیری این سکانس حکم فرماست ؛ (لحظه برگشت لی از مغازه و دیدن صحنه آتش گرفتن منزل خود و فریادهای همسرش و ....)
در واقع کارگردان با استفاده از فلش بک های منقطع در فواصل خاص برای بیننده گذشته لی را به تصویر میکشاند ؛ اما در این سکانس قدرت تصمیم گیری لی برای حق حضانت پاتریک را در ارتباط درونی او و همچنین مرور خاطرات او با استفاده از فلش بک ؛ نقطه عطف کلیدی فیلم را رقم میزند .
داستان پردازی خوب فیلم و شکل گیری مفهوم روابط اجتماعی خانوادگی در کشور اروپایی و همچنین درونگرایی شخصیت اول داستان که در مقام قیاس با برادر زاده خود (پاتریک) که شخصیت برونگرایی می باشد ؛ مهر محکمی به اصیل بودن نگاه فیلمساز به مقوله روابط اجتماعی در زندگی و خانواده را دارد .
شاید به جرات بتوان گفت کیسی افلک در نقش لی کاملا فرو رفته است و توانمندی بازی در این نوع نگاه های پیچیده درونی را به خوبی نمایش می دهد ؛ و البته داستان هم پر از حرفهای ناگفته روانشناسانه در ارتباطات اجتماعی دارد ؛ دوری جستن لی از اجتماع و درگیری های فیزیکی او در بار (BAR) و همچنین ارتباط احساسی برقرار نکردن او با جنس مخالف و همچنین اخلاقیات منحصر به فرد لی که در هیچ جای فیلم ؛ برای بیننده شخصیت مرد هوس باز و یا دغلکار و دروغ گو را نشان نمیدهد ؛ لی را مصداق انسانهای شریف به نمایش میگذارد که در اثر یک اتفاق به شدت تلخ در لاک خود فرو رفته و تا سالها از این خاطره بد محافظت میکند و دیگر همانند گذشته نمیتواند خوشحال باشد و نمیتواند احساس شادی را بروز دهد و کاملا نسبت به دنیای اطراف خود بیخیال است .
فیلم منچستر کنار دریا با اینکه تلخی بسیاری را دارد ولی پر از سکانس های امیدوار کننده و احساس امید را برای بیننده بیان میکند ؛ در واقع با اینکه تلخی داستان تا آخر فیلم طعم همیشگی فیلم را پایدار نگه می دارد اما لی در صحنه های آخر فیلم امید به زندگی و لحظه های خوب را برای برادر زاده خود ( پاتریک ) رقم میزند . خرید موتور جدید برای کشتی و همچنین بهترشدن رابطه لی و پاتریک نشان از امید در آینده می باشد .
شاید اگر زمانبندی فیلم کمی بیشتر از حد معمول نبود و مقداری فیلم از زمان اصلی 2 ساعت و 20 دقیقه کمتر می بود ؛ میتوانست کمی از خستگی طولانی بودن فیلم بکاهد ؛ مخصوصا وقتی فیلم در مقام یک فیلم اجتماعی خانوادگی قرار میگیرد. و نکته بعد رفت و برگشت های مداوم و صحنه های تکراری سوار شدن و پیاده شدن لی و پاتریک از ماشین ؛ آنهم در روایتی که از هویت اصلی داستان دور است ؛ مخصوصا در زمانهایی که پاتریک به دیدار دوست دخترش میرفت شاید اگر کمتر به آن پرداخته میشد ؛ موفقیت بهتری برای این فیلم رقم میزد .
در هر صورت با قیاس فیلم مچستر در کنار دریا با نمونه فیلم های ایرانی که سبک و سیاق این نوع نگاه اجتماعی و خانوادگی را دارند میتوان متوجه تفاوت در نگاه انسانی و تلخی فیلمها شد .
در آخر فیلم پر از رفتارشناسی انسانها و درونگرایی و عواطف فرو خورده و تراژدی های لحظه ای را رقم میزند و در زمره آثار به شدت خوب محسوب میشود .
دیدن این فیلم به شدت توصیه میشود .
New_Sense
96/03/05