New_Sense
07-16-2017, 08:39 PM
https://www.uplooder.net/img/image/25/a44554b1ba177e071e861ec3d1febc71/volver-embrace0.jpg
خیانت ؛ شوهرکشی و رنگ قرمز مادرانه
نقدی بر فیلم «بازگشت ـ Volver»
یکی از تحسین شده ترین فیلمهای اروپایی البته از جنس سینمای اسپانیا به روایت و کارگردانی آلمودوار ؛ البته با اینکه فیلم پر از درون مایه های اجتماعی و شیوه زندگی و راه و روش برخورد با خیانت را بیان میکند ؛ اما به نظر نگارنده ؛ فیلم پر از حرافی و کلی گویی هست ؛ اساسا فیلمهایی که شیوه برخورد شخصیت ها با یک اتفاق را بیان میکند لازمه کنکاش در گذشته آنها را دارد ؛ که البته فیلم آلمودوار این توانایی را نشان میدهد ؛ اما مشکلی در بطن فیلم با آن مواجه هستیم ؛ همانند بیشتر فیلمهای ایرانی روایت و شیوه پردازش داستان گویی براساس دیالوگ می باشد ؛ داستان گذشته مادربزرگ پس از مواجه با دخترش (ریموندا) پر از حرف و دیالوگ هست وعملا نما و سکانسی که به چشم مخاطب بیاید ؛ وجود ندارد . و با این توصیف میتوان گفت که چیزی که به چشم نیاید از اساس الکن است و این شیوه برخورد با موضوع ؛ بیشتر مونولوگ گویی های دو نفره است و از حیطه سینما خارج میشود ؛ با اینکه مبنا اثر را براساس کلیت فیلم میگذاریم و فیلم داستان را کمی بهتر از پیشبرد داستانی در سینمای ایران دارد ؛ اما باز هم انگ زنی و کمی تملق در این فیلم به چشم میخورد .
احساس میشود آلمودوار مبنا اثر خود را واقعا نگاه های خرافه پرستی عده از مردم اسپانیا گذاشته است ؛ که اصولا بر باور وجودیت بازگشت مرده و روح سرگردان در خانه قدیمی هستند ؛ و حتی تا آخر داستان این نگاه خرافه پرستی در باور شخصیت آگوستینا وجود دارد .
اما چیزی که تملق گویی و کمی بزرگ سازی واقعه را بیان میکند ؛ نگاه تمام و کمال به زن و وجود خانمها و زنان در تمامی بطن داستان است ؛ از سکانس اولیه قبرستان و آن همه زن که بر قبر شوهرانشان آمده اند و گل برسر مزار آنها میگذارند ؛ این احساس به وجود می آید که مگر میشود در چنین گستره ی زندگی همه شوهران یک دهکده از بین بروند ؟ با اینکه در دیالوگ ها دلایل نبود همسران این زنها بیان میشود اما به خودی خود توجیهی ندارد .
اما دیالوگ های زیاد و پر از حرافی ؛ فیلم را بیشتر به فیلمهای وودی آلن نزدیک کرده است ؛ با این تفاوت که وودی آلن اساس کمدی انسانی و روایت پردازی کلامی خود را بر ایجاد رابطه دو شخص میگذارد و آن را بسط به داستان میدهد ؛ یعنی وودی آلن سعی میکند کمدی همیشگی خودش را در بستر داستان و رابطه ها به نمایش بگذارد .
اما در بازگشت آلمودوار شیوه پیشبرد داستان کمی از طریق دیالوگ است تا تصویر .
اما مشکلی که گریبانگیر این فیلم میشود ؛ در واقع اساس شوهرکشی در داستان است ؛ و فیلم کاملا یک فیلم زنانه خالی از مرد (کاملا در تقابل با فیلمهای مایکل مان) و زنان حکومت رانان زندگی میباشند ؛ و مرد های فیلم توسط همسران کشته میشوند و یا پرده برداری از خیانت شوهر میشود و بازهم قتل شوهر توسط همسرش ؛ این شیوه با اینکه داستان بر مبنا آن است ؛ اما نگاه انسانی از آن به دور می باشد ؛ زیرا اولتیماتوم آن این است که اگر شوهری خیانت کند باید او را کشت و خیلی راحت تا سالها لاپوشانی کرد و آب از آب هم تکان نمیخورد و این شیوه خط مشی گذاری از اساس اشتباه و غلط است .
تم و قالب تصویری فیلم رنگ قرمز است که برای بیشتر نشان دادن احساس درخور خیانت و انتقام و قتل به آن پرداخته شده است و البته ناگفته نماند از رنگ بندی و سبک سیاق همیشگی آلمودوار می باشد .
با اینکه برای یک بار دیدن این نوع فیلم ها ارزشی قائل می باشم اما برای دیدن بار دوم این فیلم توصیه نمیشود .
New_Sense
96/04/25
خیانت ؛ شوهرکشی و رنگ قرمز مادرانه
نقدی بر فیلم «بازگشت ـ Volver»
یکی از تحسین شده ترین فیلمهای اروپایی البته از جنس سینمای اسپانیا به روایت و کارگردانی آلمودوار ؛ البته با اینکه فیلم پر از درون مایه های اجتماعی و شیوه زندگی و راه و روش برخورد با خیانت را بیان میکند ؛ اما به نظر نگارنده ؛ فیلم پر از حرافی و کلی گویی هست ؛ اساسا فیلمهایی که شیوه برخورد شخصیت ها با یک اتفاق را بیان میکند لازمه کنکاش در گذشته آنها را دارد ؛ که البته فیلم آلمودوار این توانایی را نشان میدهد ؛ اما مشکلی در بطن فیلم با آن مواجه هستیم ؛ همانند بیشتر فیلمهای ایرانی روایت و شیوه پردازش داستان گویی براساس دیالوگ می باشد ؛ داستان گذشته مادربزرگ پس از مواجه با دخترش (ریموندا) پر از حرف و دیالوگ هست وعملا نما و سکانسی که به چشم مخاطب بیاید ؛ وجود ندارد . و با این توصیف میتوان گفت که چیزی که به چشم نیاید از اساس الکن است و این شیوه برخورد با موضوع ؛ بیشتر مونولوگ گویی های دو نفره است و از حیطه سینما خارج میشود ؛ با اینکه مبنا اثر را براساس کلیت فیلم میگذاریم و فیلم داستان را کمی بهتر از پیشبرد داستانی در سینمای ایران دارد ؛ اما باز هم انگ زنی و کمی تملق در این فیلم به چشم میخورد .
احساس میشود آلمودوار مبنا اثر خود را واقعا نگاه های خرافه پرستی عده از مردم اسپانیا گذاشته است ؛ که اصولا بر باور وجودیت بازگشت مرده و روح سرگردان در خانه قدیمی هستند ؛ و حتی تا آخر داستان این نگاه خرافه پرستی در باور شخصیت آگوستینا وجود دارد .
اما چیزی که تملق گویی و کمی بزرگ سازی واقعه را بیان میکند ؛ نگاه تمام و کمال به زن و وجود خانمها و زنان در تمامی بطن داستان است ؛ از سکانس اولیه قبرستان و آن همه زن که بر قبر شوهرانشان آمده اند و گل برسر مزار آنها میگذارند ؛ این احساس به وجود می آید که مگر میشود در چنین گستره ی زندگی همه شوهران یک دهکده از بین بروند ؟ با اینکه در دیالوگ ها دلایل نبود همسران این زنها بیان میشود اما به خودی خود توجیهی ندارد .
اما دیالوگ های زیاد و پر از حرافی ؛ فیلم را بیشتر به فیلمهای وودی آلن نزدیک کرده است ؛ با این تفاوت که وودی آلن اساس کمدی انسانی و روایت پردازی کلامی خود را بر ایجاد رابطه دو شخص میگذارد و آن را بسط به داستان میدهد ؛ یعنی وودی آلن سعی میکند کمدی همیشگی خودش را در بستر داستان و رابطه ها به نمایش بگذارد .
اما در بازگشت آلمودوار شیوه پیشبرد داستان کمی از طریق دیالوگ است تا تصویر .
اما مشکلی که گریبانگیر این فیلم میشود ؛ در واقع اساس شوهرکشی در داستان است ؛ و فیلم کاملا یک فیلم زنانه خالی از مرد (کاملا در تقابل با فیلمهای مایکل مان) و زنان حکومت رانان زندگی میباشند ؛ و مرد های فیلم توسط همسران کشته میشوند و یا پرده برداری از خیانت شوهر میشود و بازهم قتل شوهر توسط همسرش ؛ این شیوه با اینکه داستان بر مبنا آن است ؛ اما نگاه انسانی از آن به دور می باشد ؛ زیرا اولتیماتوم آن این است که اگر شوهری خیانت کند باید او را کشت و خیلی راحت تا سالها لاپوشانی کرد و آب از آب هم تکان نمیخورد و این شیوه خط مشی گذاری از اساس اشتباه و غلط است .
تم و قالب تصویری فیلم رنگ قرمز است که برای بیشتر نشان دادن احساس درخور خیانت و انتقام و قتل به آن پرداخته شده است و البته ناگفته نماند از رنگ بندی و سبک سیاق همیشگی آلمودوار می باشد .
با اینکه برای یک بار دیدن این نوع فیلم ها ارزشی قائل می باشم اما برای دیدن بار دوم این فیلم توصیه نمیشود .
New_Sense
96/04/25