wlh
09-09-2020, 03:59 PM
https://picoup.ir/images/88759339093825843175.jpg
✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵
https://picoup.ir/images/61097951167507098594.jpg
امیدوارم شما هم مثل من سر این دو راهی قرار گرفته باشید و براتون مسئله شده باشه انتخاب بین این دو گونه محتوایی. حالا یه خورده که بگردیم توی سطح نت می تونیم دلیل های قوی تری پیدا کنیم برای این مسئله که کدوم یکی از این ها بهترند ولی بیایید محلی سازی کنیم بحث رو و سیاست بومی سازی همه چیز رو به این دامنه سرگرمی ها هم بکشونیم. خب ما که اصلا چیزی به اسم سینما نمی تونیم بریم (فیلم های روز یا مطرح جهان) در نتیجه بحث رو تقلیل می دیم به فیلم هایی که دانلود میکنیم و سریال هایی که دانلود می کنیم. پس همین اول بگیم که گفته باشیم اولین دلیلی که ساقط میشه اینه که سریال رو توی خونه یا توی گوشی یا هر پلتفرم دیگه میشه دید ولی فیلم سینمایی رو حتما باید توی سینما دید (خب با حضور نتفلیکس بازم میشه گفت این بحث بین اونووری ها هم ساقط خواهد شد). پس حالا دنبال چی هستیم؟ علایق شما و دلایل ـتون برای اون ها هر چند فرامنطقی یا غیر منطقی و از سر احساسات باشه. خیلی ها میگن از لحاظ ساختار داستان(1- معرفی شخصیت ها و داستان سازی 2- غرق کردن مخاطب در داستان و ایجاد تنش و هیجان 3- اوج داستان 4- نتیجه گیری) فیلم های سینمایی بسیار قوی تر از خواهر خوانده خودشان هستند و سریال ها فقط در موارد 1 و 2 میتونن خوب عمل کنند اون هم به دلیل تجاری سازی محتوای هنری و لزوم بی نهایت بودن تعداد قسمت ها به دلیل پخش تبلیغات و درآمدزایی. ولی نمونه های خوبی از پایان بندی هم بین سریال ها پیدا میشه (؟!) و طرفداران سریال گاهی به چند نمونه خوب از آن ها اشاره می کنند ولی فیلم بازها حتی بهترین پایان بندی Golden Age سریال های تلویزیونی نظیر Breaking Bad یا سوپرانوس و الخ را ناامید کننده و بسط بیهوده مینی داستان های غیر خلاق می پندارند و معتقدند با ورود بحث درآمد زایی به تلویزیون های مدرن و استفاده از الگوریتم های پیشنهاد محتوای نتفلیکس یا سایر استریم ها نه تنها هنر و خلاقیت هنری از بین می رود و گونه ای خاص از مصرف کننده آثار درجه چندم هنری بوجود می آید بلکه نتیجه آن را می توان به اقبال فیلم های ابرقهرمانی در سینما و نزول ارزش هنری فیلم های سینمایی نیز تسری داد. یعنی نه تنها تلویزیون مسیر سلیقه مخاطبان خودش را تغییر می دهد بلکه مخاطبان سینمایی را نیز به ابتذال هنری واداشته است.
نظر شما چیست؟ کدام گونه محتوا را ترجیح می دهید؟ آیا تلویزیون (مدرن)، سینما را در گوشه رینگ به استهزاء گرفته یا داستان از نظر شما چیز دیگری است؟
در صورتیکه بحث شکل بگیره و کمی تاپیک جلوتر بره در آینده نامعلوم بخش هایی (تناقضاتی چون آنتولوژی ها یا مینی سریال ها در بحث ساختار داستانی + پایان های ناامید کننده سریال ها و تشریح حقیقت + ...) به منظور روشن شدن هر چه بیشتر به پست اول اضافه میشن.
لطفا در نظرسنجی شرکت کنید
✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵✵
https://picoup.ir/images/61097951167507098594.jpg
امیدوارم شما هم مثل من سر این دو راهی قرار گرفته باشید و براتون مسئله شده باشه انتخاب بین این دو گونه محتوایی. حالا یه خورده که بگردیم توی سطح نت می تونیم دلیل های قوی تری پیدا کنیم برای این مسئله که کدوم یکی از این ها بهترند ولی بیایید محلی سازی کنیم بحث رو و سیاست بومی سازی همه چیز رو به این دامنه سرگرمی ها هم بکشونیم. خب ما که اصلا چیزی به اسم سینما نمی تونیم بریم (فیلم های روز یا مطرح جهان) در نتیجه بحث رو تقلیل می دیم به فیلم هایی که دانلود میکنیم و سریال هایی که دانلود می کنیم. پس همین اول بگیم که گفته باشیم اولین دلیلی که ساقط میشه اینه که سریال رو توی خونه یا توی گوشی یا هر پلتفرم دیگه میشه دید ولی فیلم سینمایی رو حتما باید توی سینما دید (خب با حضور نتفلیکس بازم میشه گفت این بحث بین اونووری ها هم ساقط خواهد شد). پس حالا دنبال چی هستیم؟ علایق شما و دلایل ـتون برای اون ها هر چند فرامنطقی یا غیر منطقی و از سر احساسات باشه. خیلی ها میگن از لحاظ ساختار داستان(1- معرفی شخصیت ها و داستان سازی 2- غرق کردن مخاطب در داستان و ایجاد تنش و هیجان 3- اوج داستان 4- نتیجه گیری) فیلم های سینمایی بسیار قوی تر از خواهر خوانده خودشان هستند و سریال ها فقط در موارد 1 و 2 میتونن خوب عمل کنند اون هم به دلیل تجاری سازی محتوای هنری و لزوم بی نهایت بودن تعداد قسمت ها به دلیل پخش تبلیغات و درآمدزایی. ولی نمونه های خوبی از پایان بندی هم بین سریال ها پیدا میشه (؟!) و طرفداران سریال گاهی به چند نمونه خوب از آن ها اشاره می کنند ولی فیلم بازها حتی بهترین پایان بندی Golden Age سریال های تلویزیونی نظیر Breaking Bad یا سوپرانوس و الخ را ناامید کننده و بسط بیهوده مینی داستان های غیر خلاق می پندارند و معتقدند با ورود بحث درآمد زایی به تلویزیون های مدرن و استفاده از الگوریتم های پیشنهاد محتوای نتفلیکس یا سایر استریم ها نه تنها هنر و خلاقیت هنری از بین می رود و گونه ای خاص از مصرف کننده آثار درجه چندم هنری بوجود می آید بلکه نتیجه آن را می توان به اقبال فیلم های ابرقهرمانی در سینما و نزول ارزش هنری فیلم های سینمایی نیز تسری داد. یعنی نه تنها تلویزیون مسیر سلیقه مخاطبان خودش را تغییر می دهد بلکه مخاطبان سینمایی را نیز به ابتذال هنری واداشته است.
نظر شما چیست؟ کدام گونه محتوا را ترجیح می دهید؟ آیا تلویزیون (مدرن)، سینما را در گوشه رینگ به استهزاء گرفته یا داستان از نظر شما چیز دیگری است؟
در صورتیکه بحث شکل بگیره و کمی تاپیک جلوتر بره در آینده نامعلوم بخش هایی (تناقضاتی چون آنتولوژی ها یا مینی سریال ها در بحث ساختار داستانی + پایان های ناامید کننده سریال ها و تشریح حقیقت + ...) به منظور روشن شدن هر چه بیشتر به پست اول اضافه میشن.
لطفا در نظرسنجی شرکت کنید