The Crown:بحث و تبادل نظر پیرامون فصل چهارم

[yaser63]

https://picoup.ir/images/93888053404736203893.jpg (https://picoup.ir/)


.:IMDB:. (https://www.imdb.com/title/tt4786824/episodes?year=2020&ref_=tt_eps_yr_2020):RottenTomatoes: (https://www.rottentomatoes.com/tv/the_crown/s04):metacritic: (http://www.metacritic.com/tv/the-crown/season-4)


در این تاپیک می‌توانید پیرامون فصل چهارم سریال The Crown که اپیزودهای آن توسط سرویس Netflix از پانزدهم نوامبر 2020 (یکشنبیه بیست و پنجم 99) منتشر می گردد بحث و گفتگو کنید. لطفا اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا عنوان قسمت موردنظرتان را بیان کنید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دوستانی که هنوز قسمت مورد نظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در موارد ضروری استفاده از تگ اسپویلر را نیز مد نظر قرار دهید.

.:inf-topic:. (http://tvworld.info/showthread.php?t=47437)

[smh2011]

بعد از دیدن دو فصل اول توی تاپیک سریال گفتم که هدف سازندگان زمینی کردن ملکه و اطرافیانش بوده و تا حدودی اونا رو مثبت نشون داده. ولی با دیدن فصل سوم و چهارم تا حدودی رنگ خاکستری تری شخصیت ها به خودشون گرفتن. قوس شخصیتی کاراکتر ها با تمرکز بیشتر بر روی درگیری های درونی خودشون بخصوص توی فصل چهارم به تکامل بیشتری پیدا کرد. و نه تنها از روی رفتار هاشون بلکه در طرز لباس پوشیدنشون هم معلومه. خود ملکه الیزابت توی 2فصل اول لباس های رنگ روشن رو میپوشه ولی هر چی به سمت فصل چهارم پیش میریم و ملکه وارد دهه ششم زندگی خودش میشه لباس های بقول معروف مامان بزرگ وار تریی رو به تن میکنهو دیگه خبری از اون خامی و کم تجربگی هم نیست. البته همچنان سریال جرئت حتی خاکستری نشون دادن ملکه رو نداره و همچنان ملکه مثبت ترین نقش سریال فارغ از واقعیت هست. اما نکته قابل توجه این هست که این مثبت بودن غیر طبیعی جلوه نمیکنه و حاصل پیروی همیشگی ملکه از قوانین بالادستی و عرف هست. از مخلافت با ازداوج خواهرش گرفته تا عدم منحل کردن مجلس و مخالفت با طلاق چارلز.
حرف از چارلز شد... بازم بگم که اطلاعت من راجب به خانواده سلطنتی به شناختن 4-5 تا اسم محدود میشه ولی به شدت از بازی بازیگر نقش چارلز خوشم اومد.. اون قوزی که داره همه و همه به شدت باورپذیر هست. از طرفی نحوه صحبت کردن تودماغی خواهرش _آن_ به شدت روی مخه و به همراه دو تا برادر کوچکترش کمترین پرداخت و توجه رو توی داستان داشتن.
پرنسس دیانا کاراکتری به تصویر کشیده شده که با درد خانواده سلطنتی نمیخوره. یک فرد احساساتی که در جمعی از افراد عصا قورت داده زندگی میکنه. رویکرد نگاه خاکستری اینجا هم به چشم میخوره چون پرنس چارلز از ابتدا در ازدواجش مردد بود چون شناخت کمی از دایانا داشت. پس هیچکدوم مقصر جلوه نمیکنن بلکه این فضا و سیستم سلطنتی هست که خودش رو به هر دو تحمیل کرده.
خط داستانی مارگارت تاچر زیاد به دلم ننشست به نظرم پرداخت و فراز و فرود بیشتری رو لازم داشت و حتی از نخست وزیر های فصل دوم و سوم ( بعد از چرچیل) هم یکنواخت تر بود در صورتی که شخصیت بزرگی همچون تاچر میتونست اپیزود های طوفانی تری رو داشته باشه.
2تا لحظه ماندگار توی فصل چهارم برای من وجود داشت. یکی در آخرین ملاقات تاچر با ملکه که تاچر به تخصص ملکه در انجام ندادن هیج کاری در مقایسه با خودش اشاره میکنه یجورایی منو یاد شرایط امروز کشور خودمون میندازه.
مورد بعدی هم پایان فصل چهارم که همسر ملکه به نیاز به سازش دیانا به زندگی و شرایط خودش مثل بقیه اشاره میکنه... توی واقعیت هم همینه هممون با ایده آل خودمون فاصله داریم درحالیکه از دید اطرافیان شاید شرایط ایده آلی داشته باشیم ( همون fairy tale ی که کامیلا به چارلز میگه) تا یک جایی میجنگیم تا اون چیزی که دوست داریم و بقیه فکر میکنن رو برای خودمون رقم بزنیم ولی از یک جایی به بعد باید واقعیت زندگی رو پذیرفت. کمتر باهاش کلنجار رفت.