I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
خب الان بالاخره علی رغم مشغله فراوان فصل اول رو دیدم و از اونجایی که عادت به نظر گذاشتن قسمت به قسمت ندارم، در کل میشه گفت فصل قابل قبولی بود و استقبال هم از سریال کلا خوب بوده و گویا چند تا رکورد هم زده و تمدید هم که شد. برای افرادی که کلا تا فصل 6 واکینگ دد رو دیدن خب قاعدتا سریال بی سر وتهی هست ولی برای افرادی که دنبالش کردن و حالا این سریال رو می بینن هم معنی داره هم می تونه جذاب باشه. شاید در ابتدا ادم انگار از وسط یه داستان وارد شده باشه و پرداخت و گذشته خوبی خصوصا در مورد گروه جدیدی که دوباره نیگان هستن نشده باشه ولی به مرور همه چی تقریبا مشخص میشه و خوبیش اینه که نخواستن همه چی رو در این فصل کوتاه رو کنن که کش بیاد و بیشتر خواستن زمینه چینی کنن برای اتفاقات جذاب تر و برگشت نیگان به حالت سابق ! قسمت اخر اگرچه که کلیف هنگر به قول دوستان نداشت ولی هم تقابل های خوبی بین بازیگرها داشت و هم اینکه نوید اتفات خیلی بزرگ و جنگ های بین قلمرو ها رو میده که میتونه خیلی جالب باشه. صحنه اخرش هم که تصویر مگی و نیگان رو ترکیب کردن خیلی دوست داشتم. نمره کل من به این فصل با در نظر گرفتن نقاط ضعف و قوت 7 از 10 هست.
سینه ام دکان عطاریست ... دردت چیست ؟