Climax ؛ اثر جدید گاسپار نوئه : به جهنم خوش آمدید

[kingnessi]

Climax عنوان تازه ترین اثر کارگردان Gaspar Noé می باشد که هم اکنون با کیفیت مناسب در اختیار بینندگان قرار گرفته است. این اثر که در ژانر تریلر - ترسناک طبقه بندی شده است ، داستان تعدادی رقاص جوانِ فرانسوی را تعریف میکند که برای اجرایی در آمریکا آماده میشوند . با نوشیدن یک نوشیدنی مشکوک در مهمانیِ پس از تمرین ، اوضاع به سرعت بهم میریزد و اتفاقات وحشتناکی رخ میدهد. کارگردان در اثر جدید خود از گروهی جوان استفاده کرده که به جز Sofia Boutella بازیگر آثاری نظیر Star Trek Beyond و مجموعه فیلم Kingsman ، باقی آنها تجربه بازیگری نداشته و نقش اول خود را تجربه میکنند. Climax که محصول مشترک فرانسه و بلژیک است ، در بخش دوهفته با کارگردانانِ هفتاد و یکمین دوره فستیوال کن به نمایش درآمده است و برنده جایزه ی هنرِ سینمای این بخش نیز گردیده است. این فیلم با استقبال بسیار خوب و مثبت منتقدین روبرو شده است و در سایت معتبر Rotten Tomatoes با نظر مثبت 86 درصدی منتقدین همراه بوده و در سایت IMDb امتیاز بسیار خوب 7.6 از 10 را در اختیار دارد.

نوئه در Climax به مثابه شیطانی مجسم دست بیننده ی از همه جا بی خبر خود را گرفته و اورا به درون راهرویی هدایت میکند که نور سرخ زننده ای در انتهای آن میدرخشد. و سپس دروازه های جهنم را به روی شما میگشاید. آنچه کارگردان به تصویر میکشد هم وامدار دانته و جهنم اوست و هم پازولینی و سالوی معروفش ؛ اما آنچه تجربه ی Climax را یکتا و یگانه میکند عمق و دقت بصری آن است ... اگر تا پیش از این در مورد جهنم و جهنمیان کنجکاو بودید این فیلم به شما آنچه را که باید ببینید نشان خواهد داد. البته اشتباه نکنید این تمام ماجرا نیست. این تنها نیم نگاهی کوتاه از دریچه ی دوربین نوئه به جهنم بود و در واقع کارگردان هوشمندانه به بیننده اشاره میکند که این تنها پرده ای از آنچه که وجود دارد ، است ... درب باز و نور تابیده شده به سالن رقص یعنی روز دیگری خارج از جهنم آغاز شده است و کاراکترهای داستان دوباره بیدار خواهند شد... اما صبر کنید فقط دقیقه ای تصور کنید ، اگر بیدار نمی‌شدند چه ؟؟؟ و دقیقا به همین دلیل Climax ترسناک ترین فیلمیست که دیده‌اید. دوربین کارگردان مانند یکی از رقاصان بخت برگشته و یا شاید همان شیطانِ خوشحال از کاردستی جدیدش ، دور سالن رقص می‌چرخد ، گاهی به شخصیت های وحشت زده و از خود بیخود شده نزدیک می‌شود و گاهی چنان دور آنها می‌گردد و میلرزد که به نظر می‌رسد در حال خندیدن به آنهاست ... صدای ضجه های از سرِ درد و لذت در موسیقی سنگین و کَر کننده گم میشود ، همه جا به رنگ سرخ درآمده به طوریکه انگار در فضا خون پاشیده اند و صدای به هم سابیدن استخوان ها و ترک خوردن آنها درد را به ذهن شما منتقل خواهد کرد ... این فیلم جدید گاسپار نوئه است "به جهنم خوش آمدید"

---

سخنی کوتاه درمورد کارگردان : Gaspar Noé کارگردان پنجاه و پنج ساله ی آرژانتینی – فرانسوی به گفته خودش چیزی به عنوان اخلاق (Morality) را قبول ندارد. در مصاحبه ای دیگر او اعلام کرده بود "طرفدار زندگی نیست ، و البته طرفدار مرگ هم نیست" (I’m not pro-life but I’m not pro-death) + همین طرز تفکر کارگردان و تبلور آن در آثارش باعث شده که کارهای او برای خیلی از بینندگان غیر قابل تحمل باشند. خود او در مصاحبه ای گفته است "هیچگاه کسی مجسمه ای به دست من نخواهد داد ، حتی شاید آنها مرا به آمریکا راه هم ندهند." نوئه با دیدگاه خاص خودش فیلم میسازد همانطور که Kubrick و von Trier و دیگران. و در بعضی موارد آنچه در ذهن کارگردان میگذرد برای عموم قابل قبول نیست. با اینکه اروپا دایره اخلاقیات و قیدهای اجتماعی آزادتری دارد ولی بازهم برای نوئه این دایره کوچک است ... فیلم جدید این کارگردان در ابتدا قرار بود از جشنواره ی کن کنار گذاشته شود و بعد از تغییر عقیده و اکران آن ، موجب خشم تعدادی از بینندگان و ترک سالن توسط آنان شد. این کارگردان مولف و صاحب سبک تا به حال پنج فیلم در کارنامه خود ثبت کرده که وظیفه ی نویسندگی و کارگردانی در کنار تدوین و تهیه کنندگی همه آنها را خود بر عهده داشته است. شناخته شده ترین فیلم او و اثری که استعداد فوق العاده ی او را به جهانیان نشان داد I Stand Alone محصول سال 1998 میباشد. این فیلم قدر دیده ترین اثر این کارگردان به حساب می آید. نوئه سبک فیلمسازی اش را با Irréversible بار دیگر به رخ میکشد که نتیجه یکی از خاص ترین و جذاب ترین فیلمهای دو دهه اخیر است ، که البته تماشای آن سختی های خاص خودش را دارد. Enter the Void و Love دو اثر بعدی این کارگردان هستند که به خصوص Love مقداری او را از مسیر فیلمسازیِ اصلی اش منحرف میکنند . اما بالاخره امسال نوئه با Climax دوباره به سینمای جذابش بازمیگردد و طعنه وار اینکه این فیلم احتمالا اوج (Climax = اوج) هنرِ این کارگردان و نهایت پختگی او در فیلمسازیست. در مورد سبک فنی فیلمسازی نوئه سخن بسیار زیاد است ؛ خلاصه اینکه نوئه از نحوه فیلمبرداری و نورپردازی و میزانسن بندی خاصی استفاده میکند که فقط با تجربه کردن آن و تماشای فیلمهایش میتوان در مورد آن بحث کرد. نحوه ی استفاده این کارگردان از موسیقی و دوربین روی دست امضای اصلی کار اوست.

تریلر فیلم

پ ن 1 : به دلیل مشکل تنبلی و اون مشکلی که همه میدونیم چیه ، نشد اونجوری که میخواستم و شایسته نوئه بود تاپیک رو آماده کنم. امیدوارم دوستان کم و کاستی رو ببخشن و اونایی که این فیلم رو دیدن و البته طرفداران گاسپار نوئه با حضورشون توی تاپیک و نظراتشون کمبودها و کاستی های کارِ من رو جبران کنن.

پ ن 2 : در مورد گاسپار نوئه خیلی بیشتر از اینها میشه گفت و نوشت و امیدوارم دوستان بگن و بنویسن.