This Wound Won't Seem to Heal
Mother's Day [میم مثل مادر, ف مثل فاجعه!]
Mother's Day
تاریخ اکران
29 اوریل 2016
پس از فیلم های New Year's Eve و Valentine's Day این بار گری مارشال سراغ روز مادر رفته است. این فیلم که گروه بازیگری تقریبا قوی را در کنار خود می بیند, به دست تام هاینس و لیلی هلندر نوشته شده است. با نگاهی اجمالی به کارهای گذشته مارشال, گرایش او را به فیلم های در این سبک به وضوح می توان دید. شاید این گرایش ریشه در باورهای فرهنگی و سنتی او داشته باشد اما ایا در انتقال این باورها به پرده سینما موفق بوده است؟! |
داستان در حالی اغاز می شود که افراد خود را برای مراسمی اماده می کنند که به سختی می توان این واقعه را روز مادر نامید. شاید هوشمندانه ترین حرکت مارشال را می توان قراردادن بازیگری به نام جنیفر انیستون در بطن کار, تعریف کرد. او در این فیلم نقش سندی را بازی می کند; مادر دو بچه که از همسر خود با بازی تیموتی اولیفانت در نقش هنری جدا شده است و کاراکترها و داستان های مختلفی را در اطراف خود می بیند. شاید قرار گرفتن او در این فضا ناشی از شروع کار او با سیتکام در تلویزیون باشد, اما او به خوبی قادر به افزودن عواطف به لایه های بازی خود است. در صحنه ای وقتی پسران سندی در مورد نامیدن همسر جدید پدرشان از او می پرسند, سندی این گونه پاسخ می دهد:
مامان می تونه عبارت خوبی باشه
او در واقع این دیالوگ را به نحوی اجرا می کند که در عین باورپذیری, چاشنی طنز را نیز به همراه دارد. سندی در حال مبارزه با احساسات حسودانه ای است که نسبت به همسر جوان شوهر سابقش, با بازی شی میشل, که بیش از پیش به پسرانش نزدیک شده است, دارد. او رابطه صمیمانه ای با جسی با بازی کیت هادسون دارد;کسی که توسط خانواده اش طرد شده است و اکنون برای روز مادر سر و کله اش پیدا می شود. سندی که به دنبال بازگشت به سر کار است, قصد راه اندازی شغلی را به همراه میراندا با بازی جولیا رابرتز دارد; کارگشای موفقی که داراییش را در راه شبکه فروش خانگی سرمایه گذاری کرده است, کسی که دخترش را چندین سال پیش به سرپرستی داده است. |
شاید درگیرانه ترین قسمت داستان را لاس زدن های سندی با مردی تعریف کرد ( بردلی بازی جیسون سودکیس ) که همسرش را از دست داده است و با دو دخترش زندگی می کند. میان این دو به نظر نوعی کشش وجود دارد و بیننده تا انتها! در انتظار پیوند میانشان می نشیند.
بازی بسیاری از بازیگران به گونه ای است که می دانند در تندبادی از فضولات گیر افتاده اند! و اما در این بین کسانی هستند که با علاقه از این فضا لذت می برند! متاسفانه مارشال در لحظاتی کنترل فیلم را از دست می دهد; صحنه های به ظاهر خنده اور ولی احمقانه ای به مانند سقوط سودکیس از بالکن و یا صحنه ی کاروان پرسرعتی که سیستم ترمزش دچار نقص فنی شده است. فضای فیلم به گونه ای است که می توان حدس زد یک دورهمی میان بازیگران و کارگردان شکل گرفته است! چرا که در ویدئویی شامل تپق های بازیگران, انیستون نام شخصیت میراندا را به اشتباه جولیا ذکر می کند! |
نظر شخصی
اگرچه اعتقادم به اینه که فیلم دیدن یه موضوع شخصیه اما با یه نگاه اجمالی به نمرات فیلم در سایت های معتبر میشه به این نتیجه رسید که اگه نگیم چیزی در حد فاجعه! با فیلم خوبی مواجه نیستیم! مارشال که از دهه هشتم زندگیش لذت می بره تو کارنامش به جز چهار بار نامزدی جوایز امی و چند نامزدی و جایزه فرعی, چیزی نمی بینیم. شاید باید توقعمون رو از هر کسی مطابق توانایی های اون شخص تعریف کنیم. شاید هدف مارشال از فیلم هاش صرفا یه دورهمی خانوادگیه که در این صورت واقعا کارش جای تقدیر داره. به نظرم کارگردان ها دو دسته اند; کسایی که برای منتقد و صددرصد جایزه فیلم می سازن که ممکنه فیلمشون با اقبال عمومی هم مواجه بشه و دسته دوم کسایی هستن که برای بیننده فیلم میسازن و گاها جوایز سینمایی هم یه چشمکی بهشون میزنه. مارشال احتمالا باید تو دسته سوم قرار بگیره! |
پوستر
تریلر
بازیگران
Jennifer Aniston |
Jason Sudeikis |
Julia Roberts |
Kate Hudson |
Timothy Olyphant |
Shay Mitchell |
منابع