شفا بایدت داروی تلخ نوش...
پاسخ : Poker Face | تبادل نظر پیرامون فصل اول
داشتم نظر کینگی رو میخوندم بدون کوت خدمتتون بگم با همچین بسطی احتمالا این الگو رو بشه الگوی جانویکی اسم گذاری کرد. به نظرم اشتباه بود این داستان پس زمینه چیزیه که شما رو توی قسمتهای حضیض به دنبال خودش میکشونه و باعث میشه وقتی اوج اپیزودهایی مثل ۵ رو میبینی با خودت اون تهتههای ذهنت بگی، "نه. از این بهتر هم وجود داره و اون داستانیه که منو تا اینجا کشونده." البته ذات سریالسازی همینه نمیشه خرده گرفت از اونور هم ذات بشره یکی از این خوشش میاد یکی احساس میکنه میتونست توی یک فصل جمع بشه و ماندگار بشه یکی هم احساس میکنه به محتویات ذهنیش انگولک زدند. به هر حال من موافق این سرسری رد شدن از اون صدای خوفناک اپیزود پایلوت که اونجوری چارلی رو سگترس کرد، نیستم و احساسم میگه پتانسیل هدر رفت شاید اگه یه خرده بیشتر فکر کنیم ببینیم از کجا معلوم انتهای فصل دوم یه آنتاچیچی دیگه از زیر آستین درنیارن و عین جان ویک رُسِ کار رو نکشن؟!!!
کل فصل هم زیبا بود اپیزودهای جالبی داشت که دست میذاشت رو نقطههای حساس ولی بهتره خودتون درکشون کنید تا اینکه کسی بخواد برداشتش رو به شما دیکته کنه. اپیزودها بیشتر سینمایی بودند و سعی میشد گره اون بخش رازآلود به سیستم چارلی وصل بشه، یادم نمیاد اپیزودی دیده باشم که نبوغ بتونه اون وجهه از رازجنایت رو حل کنه ولی خب اینم سبکیه برا خودش...