شفا بایدت داروی تلخ نوش...
پاسخ : بحث و تبادل نظر پیرامون فصل دوم سریال The Boys
ابرقهرمانان و خرده روایت هایشان طرحی نو در سقفِ فلکِ قصه گویی درنیانداخته اند و تنها داستان هایی را که برای سالیان متمادی در مورد بشر گفته می شد برای گونه ای جهش یافته از او بسط داده اند. مشکل این است که رمز و رموزِ این قصه ها را درک کرده ایم و هیجان ایده ـی پشت آن ها را تجربه کردیم. نیازِ به مرور آن ها با موجوداتی عجیب غریب شاید برای نسلی که کمتر افسانه های کهن را خوانده اند جالب و هیجان انگیز باشد ولی بی خیال
"این دیگر چه شوربایی است"
متصل کردنِ … به شقیقه ـی مخاطب خود امری است خرق عادت دیگر ارتفاع 3ِکس را چرا بالا می برید، خشونت افسارگسیخته ای که ارضایِ ذهنی مخاطب را نشانه رفته است با مانیفستی ضدِپرزیدنتی به خوردمان دادند بدون اینکه بدانیم "موجِ دگرهراسی" در سرتاسرِ این قاب ها رخ نمایان می کرد. این سریال اما کالایی چند وجهی است بدانیم یا ندانیم طرز فکر ما را تغییر خواهد داد هر چند بگوییم نه کنترل در دستان ماست.
در قیاس با اثری متناظر (Watchmen) به وضوح می توان رد تابوشکنی را در آن دید اما این دو چگونه به موضوع می پردازند هم اهمیت دارد. اولا داستان هر دو راجع به ابرقهرمان هایی است که دیگر به نجات مردم فکر نمی کنند و از ابرقهرمانِ.01 به ورژنی جدیدتر آپدیت شده اند و همین انتقال به نسخه ـی جدیدتر است که بشر دوپا و ابرقهرمانِ بشرپسند آنرا نخواهد پذیرفت. حال در یکی آینده و در دیگری گذشته به تصویر کشیده می شود خواه ناخواه پروسه ـی گذشت زمان به بار درام داستان کمک می کند در حالی که قصه ـی آینده بسیار پیشروتر است و همینجاست که به مدد قاب بندی های زیبا- که دوستان به آن اشاره کرده اند - متاعی ثقیل به خورد مخاطب داده می شود. نامتعارف عنصری که در ترکیب ناخوشایندِ این داستان رخ می نماید عدم وجود قانون برای پیشبردِ داستان است به کلام دیگر هرج و مرجِ روایی، یعنی ماحصل تمام پیچش های داستانی که می خواست بگوید و بفهماند بر روی کنگره ـی ساختمانی به صورت مخاطب پرت شد و این شروعِ سقوط داستانی است که به ورطه ـی واچمن می افتد و این شوربایی بی مزه و بی خاصیت، ارمغانِ پسران. |