I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
اگه خیلی تحت تاثیرش نباشم حداقل 2 تا اپیزودش رو میشه توی بهترین های 2023 جای داد.مشاهده محتوا اسپویلر
به نظرم اپیزود دهم هم خوب بود چرا خوب؟ اون اخراش مدام کات خورده بود و زیاد بی نظم بود حتی اگه بعضی از سکانس هاش نگه داشته می شدند واسه فصل بعدی به نظرم بهتر بود.
در کل واسه سریالی به این نوپایی این همه اپیزود خوب خودش خیلیه. به نظرم چیزی رو که هنوز امتحان نکردند همون تک برداشته بودن هست/ امیدوارم حداقل اگه قراره داداشه و نحوه مرگش به تصویر کشیده بشه تک برداشته باشه حتی میتونم کل چیزی رو که میگم به راحتی تصور کنم و قطعا زیبا میشه/ شایدم نشه...
Jeremy Allen White هم نون همون شیملس رو میخوره و انگار تجربه ی یه بخش هایی از اون سریال خیلی کمک ش کرده...
در کنار فصل آخر Succession و فصل دوم وینلندساگا اینم جز خوبای 2023 هست. البته همه ش رو مدیون نیمه دوم شگفت انگیزشه.
تمومش که کردم اومدم ببینم بقیه هم مثل من حیرت زده شدن که با خوندن پیام ها خیالم راحت شد
مدتی دور بودم از سریال ولی با دیدنش روحم تازه شد
هرکس ندیده این سریالو،بخاطر فصل دومش هم که شده شروعش کنه فوق العادست
سریالی که تک تک قسمتهای اون شگفت زدتون میکنه بخصوص قسمتی که تو خونه مادر بچه ها بود به نظرم از بهترین قسمتهای سریالهای تلویزیونی بود واقعا مینی سریال عالی بود به نظرم در دنیای اینده سریالهای درام امریکایی همه به سمت قسمتهای سی دقیقه خواهند رفت که حوصله ببیننده ها رو با اضافه گویههای بی مورد سر نبرند
فصل دوم یکدست تر، صیقل خورده تر و هدفمند تر از فصل اول هست.
کمی تا قسمتی از فضای پر آشوب فصل اول سریال فاصله میگیره و به این معنی نیست که از ماهیتش دور میشه بلکه تعلیق و آشفتگی رو به صورت دیگه ای و در مقیاسی بزرگ تر ارائه میده. داستان ها رو شخصی تر میکنه و همذات پنداری مخاطب رو اینجوری قلقلک میده.
دو تا اپیزود طوفانی رو اوسط فصل ارائه میده که اولی یک ساعت هرج و مرج و آشوب بی وفقه هست. جوری فصل اول به گرد پاش هم نمیرسه. در ادامش هم باوجود اینکه فکر میکنیم طبق روال خیلی از سریال های دیگه به داستان اصلی برمیگردیم دوباره حواسمون رو به یک کاراکتر دیگه پرت میکنه و به نظر من برای شلوغ ترین و پرخاشگر ترین شخصیتش آروم ترین اپیزود خودش رو ارائه میده. حضور بازیگر های معروف و مهمانان افتخاری هم مثل خامه روی کیک میمونه. خامه ای که کاملن به اندازه هست و دل آدم رو نمیزنه
مغز های متفکر پشت پرده سریال رو اگه یک سرچ بزنیم سر از آثاری مثل ramy و barry درمیاریم. مسلمن افرادی که تجربه به اون موفقی رو داشتن اینجا هم برامون کم نمیزارم.
پایان فصل دوم میتونه پایانی برای کل سریال باشه. هم تلخ هم شیرین. کار نویسنده ها برای بلند شدن روی دست خودشون اگر فصل بعدی در کار باشه خیلی سخته.
the bear رو ببینین باوجود اینکه اعصاب قوی ای میخاد دیدنش.