در مورد این سریال دو مورد را میشه پیش بینی کرد یکی افت شدید بینندگان ایرانی این سریال خواهد بود و دیگری خلوت بودن بحث اپیزودیک
در مورد افت بیننده این ژانر این سریال (سریال دادگاهی) چندان توی ایران طرفداری نداره علاوه بر بحثهای کشدار و نکات فنی که قطعا در مسیر سریال پیش خواهد اومد نداشتن هیجان و اکشن هم مزید بر علت خواهد بود بر این افت بیننده در بین تماشاگران ایرانی (شما نگاهی به پرطرفدارترین سریالها بین بینندگان ایرانی بندازید همگی اکشن و پرهیجان و حرکت سریع دوربین و ساخت عظیم و پرهزینه درست برعکس سریال آرامی مثل این سریال) و این نکته مهم که اسم بریکینگ بد یک توقع و پیش زمینه ای بین بیننده ایجاد کرده که این تفاوت ژانر و ریتم سریال باعث واپس زدگی بیننده میشه
در مورد خلوت بودن بحث اپیزودیک هم شما اگر نگاهی به لیست بحثهای اپیزودیک سریالها بیندازید می بینید که شلوغ ترین ها سریالهایی هستند که گره های داستانی دارند و شخصیتهایی که تصمیمات مهم و حیاتی باید بگیرند و بیشتر بحث حدس و گمان دوستان هست در مورد سرنوشت شخصیت ها و روال پیشرفت داستان و ... ولی درمورد این سریال معمولا داستانک اول هر اپیزود شروع میشه و با پایان هر اپیزود اون داستانک تقریبا بسته میشه و داستان اصلی هم چندان پرکشش و پر افت و خیز نیست پس طبیعی هست که بحث اپیزودیک خلاصه بشه در مورد مقایسه سرعت و داستان یکی دو قسمت با هم دیگه یا بازی بازیگران (مقایسه کنید با سریالی مثل true detectives که فقط بحث در مورد موسیقی متنش چهار پنج صفحه هر تاپیک بحث اپیزودیک بود )
این سریال، سریال شخصیتهاست یعنی فقط میبایست از دیدن نحوه شکل گرفتن شخصیت سال گودمن لذت برد و این شکل گیری شخصیت چیزی هست که سالها پیش اتفاق افتاده و ما نهایتش را توی بریکینگ بد دیدم پس جایی برای پیش بینی و حدس و ... نیست و باید فقط تماشاچی این جریان بود.
تمامی حرف های این دوست مون gafaneh + این دیالوگ: یه شعبده باز هیچ وقت رازهاش رو برملا نمیکنه. + من فقط نسبت به دوتا چیز هنوز مطمئن نیستم و اصلن باهاش ارتباط برقرار نمیکنم که کوچیک هم نیستن یکی بازیهای مکانیکی بازیگرها و کاریزما نبودن خودش یعنی "ساول" ...