به نظرم نویسنده مانگای این انیمه (نائوکی اوراساوا) که همون نویسنده مانستر بوده یک نابغه ست. این نویسنده زمانی پلوتو و جهانش رو تشریح کرده که هوش مصنوعی به اندازه الآن مطرح نبود و برای زمان خودش این حجم از ایدههای ناب هوش مصنوعی شاهکاره.
در مورد انیمه پلوتو باید بگم که میتونست حتی به یکی از بهترین انیمه های تاریخ تبدیل بشه اگه پایان بندی بهتری میداشت اما آخرش ناامیدم کرد.
انیمه مفاهیم جالبی داشت و داستانش هم جذاب روایت میشد. حفره داستانی زیاد داشت ولی باید جهان این انیمه و همه وقایع بیمنطقش رو بپذیری تا بتونی از دیدنش لذت ببری.
بهترین اپیزودها به نظرم اپیزودهای ۴ و ۶ بودن ولی سکانس های مربوط به خاطرات اتم از گزیشت که در اپیزود ۸ افشا میشه هم جالب بودن.
بهترین کاراکتر انیمه هم به نظرم گزیشت بود. یکی از لحظات حساس انیمه هم به همین کاراکتر اختصاص داره (اپیزود ۶) که من رو کمی یاد اپیزود ۲۵ انیمه دیث نوت انداخت! جوری که دیگه تمایل نداشتم انیمه پلوتو رو ببینم ولی انیمه در دو اپیزود پایانی هم جذاب بود. انیمه پلوتو خیلی دیر ساخته شده، باید حدود ۵ سال پیش ساخته میشد. این داستان برای زمان خودش واقعا نوآورانه و شاهکار بوده. حتی نویسنده ذهنش از اکثر دانشمندان حوزه هوش مصنوعی اون زمان شاید بهتر عمل میکرده!
در کل به نظرم پلوتو با وجود پایان بندی نه چندان جالبش ارزش دیدن رو داره.
امتیاز من به کل انیمه: 8.4/10
Can't find yourself. Lost in your lies
تقریباً نظر دکتر رو قبول دارم، ذهن نویسنده عجیب درگیرِ جنگ و عواقب اون بود، هوش مصنوعی یا فرم بهتر حیات یا انسان های جهش یافته در واقع همون نظریاتی هستند که بشر دو پا برای برتری دادن خودش به دیگران استفاده میکنه و سرشارند از غرور اینکه یه خرده قربانی میشن هم ادای جدیدشونه، حقیقت تلخ تر از اون چیزیه که همه تصور میکنند ولی نویسنده یه واقعیتی رو بخوبی به تصویر کشید نابودی تمام و کمال اینجا...
فکر کنم این جمله خیلی روی نویسنده تاثیر داشته
"After the 'war to end war', they seem to have been pretty successful in Paris at making the 'Peace to end Peace.'"