نوشته اصلی توسط
kingmiladkh
تفکر پشت هر عمل مهمه و اون رو معنی میکنه، هالیوود نسبت به سینما نگاه صنعتی داره، چرا که کمپانی محوره و این یعنی اینکه همینجور که ما اینجا ممیزی داریم اونجا هم فیلمنامه ها توسط کمپانی ها سلاخی میشن، حالا چرا تیغ تند انتقاد در حال حاضر به سمت هالیوود گرفته شده و باید کمتر تحویل گرفته بشه؟! دلیلش ساده است، به خاطر اینکه هالییود در ابتدای ظهورش به دنبال دستیابی به فرمول پول سازی بود و انعطاف بالایی داشت اما الان به ظن خودش به این فرمول رسیده و توی یک دور تکرار اسیر شده که هر سال داره فقط بنجلای بیشتری به سینما اضافه میکنه، اسکورسیزی که بهش اشاره میکنید همراه با وودی الن از کسایی هستند که کار خودشون رو از مکتب مستقل نیویورک کار خودشون رو شروع کردند، بقیه افراد هم شامل حال همون اتفاقی که بهت گفتم شدند اینها نسلی بودند که هنوز هالیوود به دنبال فرمول فیلم سازی میگشته و بسیار منعطف بوده، اما الان کاملا تبدیل به یک صنعت شده.
ما شرقی ها کلا خیلی نوع نگرشمون به سینمای ساکن تارکوفسکی نزدیک تره تا سینمای شلوغ پلوغ و بنجل هالییود و اگر الان میبینید که گرایش عمومی چیز دیگه رو نشون میده، یکی باعثش عدم شناخته و دیگری اینکه اصل خودمون رو فراموش کردیم
دوست عزیز اگه اجازه بدی دوست دارم یکم باهات مخالفت کنم. اگه بشه یکم در این مورد هم بحث کنیم بد نیست.
واقعا برداشت خاصی از تاریخ هالیوود و رسیدنش به الان داشتی. نمیتونم نفی کنم ولی میدونم خیلی ها با این نظرات مخالفن.
اینکه شما ممیزی اینجا رو که از سازمان سینمایی و ارشاد نشات میگیره رو با نظام استدیویی مقایسه میکنی برام خیلی جالبه! اینور سینمای دستوری داریم و همه چی با نفت شروع میشه و ملت هیچ تاثیری ندارن ولی نظام درست همون طور هست که شما در هالیوود مشاهده میکنید! یعنی هرفیلمی که مردم دوست دارن میفروشه و پولشو از مردم بدست میاره نه از بودجه ی سازمان های دولتی. همین میشه که اونور همه ی شرکت ها به دنبال فیلم هایی هستند که مردم ازشون استقبال میکنن. این سازو کار به هیچ وقت "سلاخی" به شمار نمیاد و نهایتا اوج و آمال دموکراسی حساب میشه.
اگر مردم ِ جهان امروزی دنبال چنین فیلم هایی هستند مقصر استدیو ها نیستن! به هیچ وجه. اگه شما واقعا دنبال ریشه یابی هستی باید لایف استایل مردم رو مورد مطالعه قرار بدی.
ببین دوست ِ من
یه زمانی در دهه های 60 70 شمسی خودمون جریان فیلم اروپایی وارد کشور شد که در واقع موجی بود گسترده با تاثیر زیاد بر روی منتقدین و فیلمسازان اون دوره.
من تاریخ سینما نخوندم ولی میدونم فضای ملتهب اون موقع ممکنه چه تاثیراتی روی تماشاگر و فیلمساز بذاره! این که میگی دیدگاه شرقی نزدیک به اون سبک فیلمسازیه خیلی حرف گنده ایه! واقعا باید اونایی که سواد سینمایی دارن بشینن بحث کنن ولی من فقط در حد عقل خودم دوست دارم باهات مخالفت کنم!
اول یه مثال.
سبک و سینمای کوروساوا غایت سینمای شرقیه. اگه فیلماشو دیده باشی میبنی که همگی به شدت داستانگو و روایت های بسیار ترتمیز و خلاقانه دارن.
اونوقت چطور ممکنه سینمای خرده یا حتی ضد پیرنگ "تارکوفسکی" نزدیک به همچین سبکی از فیلمسازی باشه ؟!
"رابرت مکی" اعتقاد داره که قصه و داستان از روز آفرینش با انسان بوده و هست (خیلی فلسفیه) و این نکته بسیار بین المللی هم هست.
باز من از شما میپرسم چطور میشه فیلمی که اساسا ضد داستان هست، در زمره ی فیلم های بین المللی و تاثیر گذار قرار بگیره ؟! اصلا چطور میشه باهاش ذره ای ارتباط برقرار کرد.
البته سینما به سلیقه ی آدمها برمیگرده. هیچ ایرادی نیست. حرف من اینه که سینما هنر مخاطب عامه. من مشکلی با جهان بینی و فلسفه تارکفسکی در فیلماش ندارم ولی مخاطب عام به هیچ وجه نمیتونه با این نوع فیلمها ارتباط برقرار کنه مگر اینکه پای داستان بیاد وسط!
من که به شخصه دوست دارم بیشتر با جان فورد دمخور بشم تا تارکفسکی. در موردش میگن:
May be the most influential director of sound films on other directors. Many of the greatest directors of all time point directly to him as their favorite or one of their favorite filmmakers: Orson Welles, Akira Kurosawa, Sergio Leone (and his own star, Clint Eastwood), Martin Scorsese, Steven Spielberg, Bernardo Bertolucci and many members of the French New Wave or their disciples, from Jean-Luc Godard to François Truffaut.
یعنی حتی فیلم سازای مورد علاقه ی شما یعنی گودار و تروفو هم خودشونو مدیون جان فورد میدونن! خیلی حرفه به قرآن!
اصلا یکی همین فیلمی که من قبلا گفتم (مردی که به لیبرتی والانس شلیک کرد) و بعیده کسی دیده باشه( مگه هدف تاپیک این نبود که فیلم های مهجور مانده رو معرفی کنیم!؟ ) رو معرفی کنه همه ببین بعد بشینیم در موردش باهمدیگه صحبت کنیم!
اگه شما قانع نشدی که این فیلم فیلم ِ بزرگیه، اگه قانع نشدی سینما یعنی این، اگه قانع نشدی که همه ی فیلمسازای بزرگ اینطوری خط گرفتن و اساسا فیلمسازی از این فیلما شروع شده و هنوزم نمیشه مثل این فیلما رو ساخت من دیگه پامو تو تی وی ورلد نمیذارم!
میشه امتحان کرد