صرف به تصویر کشیدن یک سکانس در کتابخانه ی وینترفل دلیل نمیشه که بگیم آریا تونسته از بین یک گله وایت واکر راهش رو به سمت پادشاه شون باز کنه. فاصله بین کتابخونه ای که آریا ازش فرار کرد تا
جایی که برن استارک حضور داشت توسط یک اژدها محافظت میشد. اون مسیر رو اگر دور هم زده باشه، باز هم نمیتونه صرفاً با کنار زدن وایت واکرها راهش رو باز کنه به سمت نایت کینگ. در ضمن اگر شمشیر بریک نبود، آریا تو همون دخمه دخلش اومده بود!
مرور پلات هل برای یاد آوری اینکه خودتون سریال رو ندیدید!
1- منطقه ای به اسم
The Eyrie در وستروس وجود داره که اگر طبق پیش بینی برن استارک، پادشاه شب برای کشتنش میاد، بهترین نقطه واسه دفاع در مقابلش رفتن به اونجاست. وینترفل بسیار آسیب پذیره. راه رسیدن بهش یک پل بسیار طولانی و باریک هست که به راحتی با تعدادی تیرکمان دار میشد حجم زیادی وایت واکر رو به درک واصل کرد. در توصیف میزان آسیب پذیری این منطقه در فصل چهارم اگر اشتباه نکنم از زبان تایوین لنیستر چنین میشنویم:
2- تو کتاب توضیح داده شده که دخمه های وینترفل محل دفن استارک هاست. یعنی محلی پر از مردگان. همونطور که میدونیم نایت کینگ توانایی این رو داره که دوباره مردگان رو به دنیا برگردونه. پلات هلی که وجود داره اینه که در کتاب اشاره میشه بهمراه استارک ها، شمشیرهایی از جنس سنگ اژدها در زیر خاک دفن میشن. وایت واکرها از این فلز بیزارن. در نتیجه مردگانی که با این شمشیر ها دفن شدن رو نایت کینگ نمیتونه زنده کنه. نکته ای که وجود داره اینه که در طول زمان شمشیرهایی که زیر خاک دفن شدن خاصیتشون رو از دست دادن به همین دلیل میشه نتیجه گرفت که تعداد زیادی از وایت واکرهای حاضر در دخمه های وینترفل در واقع از خاندان استارک ها هستن. این مسئله باعث میشه بپرسیم که کارگردان چرا خواسته این نکته رو نادیده بگیره و اونجا رو محلی امن توصیف کنه؟ در حالی که محلی بسیار امن تر مثل ایری در وستروس وجود داره!
3- در خصوص آریا استارک باید گفت که اگر فرض رو بر این بزاریم که تغییر چهره داده بود (طبق قواعد انجمن Faceless Man)، آیا به تصویر کشیده شد این مسئله؟ وقتی پرید به سمت پادشاه شب در هیئت آریا استارک بود، در حالیکه طبق چیزی که سریال به مخاطب نشون میده ، ابتدا باید یک چهره "غیر از خود" رو تصاحب میکرد و بعد از اتمام ماموریت صورتش تغییر میکرد. مسئله ای که اتفاق نیوفتاد.
4- هشت فصل طول کشید نایت کینگ و دار و دسته ش برسن وینترفل، سه ثانیه طول کشید از بین برن
وات د ف اک!
به اغراق نمایی هم دوستان اشاره کردن. درسته ژانر ادبی داستان میطلبه که با این مسائل زیاد اذیت نشیم ولی نمای لانگ شاتی که از کارکترها میده اینه که در یک لحظه یکباره دور و اطرافشون پر از وایت واکر میشه، چطور یک شخص در آن واحد میتونه این حجم از وایت واکرها رو از بین ببره؟ مثال بارزش سکانسی بود که جوراه مورمونت برای حفاظت از دنریس رفت. دنریس تا وقتی روی اژدها بود یه گله وایت واکر اطرافش بود. وقتی تعادلش رو از دست داد چرا خبری اونا نبود؟؟
----
درسته که هیچ سریالی کامل و 100 درصد نیست و این ضعف ها همه جا دیده میشن ولی مشکل من اینه که از فصل پیش تابحال یه سری نکات خیلی مهم نادیده گرفته میشن و این مسئله به شاکله ی داستانی Game of Thrones خیلی ضربه زده. اگر از تمام این مسائل بگذریم بنظرم باز هم سریال نمره کامل نمیگیره تو این اپیزود
چون زیادی تاریک بود